< Kantiku i Kantikëve 1 >

1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Højsangen, som er af Salomo.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Han kysse mig med Kys af sin Mund; thi din Kærlighed er bedre end Vin.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Dine Salver ere gode at lugte, dit Navn er som en Salve, der udgydes; derfor elske unge Piger dig.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Drag mig! efter dig ville vi løbe; Kongen førte mig ind i sine inderste Kamre; vi ville fryde os og glæde os i dig, vi ville prise din Kærlighed mere end Vin; de oprigtige elske dig.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Jeg er sort, dog yndig, I Jerusalems Døtre! som Kedars Pauluner, som Salomos Telte.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Ser ikke paa mig, at jeg er sort; thi Solen har brændt mig; min Moders Sønner ere blevne vrede paa mig, de have sat mig til Vingaardenes Vogterinde; min Vingaard, som jeg havde, har jeg ikke bevogtet.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Giv mig til Kende, du, hvem min Sjæl elsker! hvor du vogter, hvor du lader Hjorden ligge om Middagen, at jeg ikke skal være som en Kvinde, der gaar tilhyllet ved dine Medbrødres Hjorde.
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Dersom du ikke ved det, du dejligste iblandt Kvinderne! da gak ud i Faarenes Spor, og vogt dine Kid ved Hyrdernes Boliger!
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Ved Hestene for Faraos Vogn ligner jeg dig, min Veninde!
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Dine Kinder ere yndige under Kæderne og din Hals under Perlesnorene.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Vi ville gøre dig Guldkæder med Sølvprikker.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Saa længe Kongen var i sin Kreds, gav min Nardus sin Lugt.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Min elskede er mig en Myrrakugle, som forbliver imellem mine Bryster.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Min elskede er mig en Koferdrue, i Vingaardene, udi En-Gedi.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Se, du, min Veninde! er dejlig; se, du er dejlig, dine Øjne ere Duer.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Se, du, min elskede! er yndig, ja yndig, ja, vort Leje er grønt.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Vore Huses Bjælker ere Cedre, vort Loft er Cypresser.

< Kantiku i Kantikëve 1 >