Ruthi 2
1 Naomi kishte një fis të burrit të saj, një njeri të fuqishëm dhe të pasur, nga familja e Elimelekut, që quhej Boaz.
Муршэстэ Нооми сля родо пав лавэ Боазо, мануш пативало, колэстар родостар, со и Элимелехо.
2 Ruthi, Moabitja, i tha Naomit: “Lermë të shkoj nëpër ara e të mbledh kallinj prapa atij në sytë e të cilit do të gjej hir”. Ajo iu përgjegj: “Shko, bija ime”.
Моавитянка Руфь пхэнда Нооми: — Мук ман тэ джя ды маля тэ стидэ ворзо, саво тэлэдыня, котэ, тев манди сикавэна мищимо. Нооми пхэнда: — Джя, чей мури.
3 Kështu Ruthi shkoi dhe nisi të mbledhë kallinjtë prapa korrësve; dhe i rastisi të ndodhej në pjesën e arës që ishte pronë e Boazit, i cili i përkiste familjes së Elimelekut.
Руфь джиля пы маля, тев стидэнас ворзо, тай ачиля тэ подлэ кода, со тэлэдэлас пы пхув. Тай ачиля кади, со кодыя маля сля маля Боазостири, саво сля родо Элимелехости.
4 Por ja, që Boazi erdhi në Betlehem dhe u tha korrësve: “Zoti qoftë me ju!”. Ata iu përgjigjën: “Zoti të bekoftë!”.
Ды кадыва диво еджино Боазо авиля пордэ Вифлеемостар. — РАЙ тумэнца! — пхэнда вов бутярнэнди. — Тэ авэх бахтало РАЕСТАР! — пхэндэ вонэ лэсти.
5 Pastaj Boazi i tha shërbëtorit të tij të caktuar të mbikqyrë korrësit: “E kujt është kjo vajzë?”.
Боазо пхучля пхурэдэрэ бутярнэстар: — Кахкири када чей, кадыя тэрни джювли?
6 Shërbëtori i caktuar të mbikqyrë korrësit u përgjigj: “Éshtë një vajzë moabite, që është kthyer me Naomin nga vendi i Moabit.
Пхурэдэр бутярно пхэнда: — Када моавитянка, сави Нооми анда пхуятар Моаво.
7 Ajo na tha: “Ju lutem, më lini të mbledh kallinjtë midis demeteve prapa korrësve”. Kështu ajo erdhi dhe qëndroi nga mëngjesi deri tani; pushoi vetëm një çast në shtëpi”.
Вой пхучля: «Мукэґа ман тэ стидэ ворзо, саво тэлэдыня». Авиля дэнзор тай ачиляпэ вой катэ, тай на прыбэшля тэ отцинявэ.
8 Atëherë Bozai i tha Ruthit: “Dëgjo, bija ime, mos shko në ndonjë arë tjetër për të mbledhur kallinjtë që kanë mbetur, mos u largo që këtej, por rri me shërbëtoret e mia.
Тунчи Боазо пхэнда Руфяти: — Чей мури, пошун. На джя тэ стидэ ворзо пэ авэр маля, на уджя катар, нэ рицарпэ пашэ мурэ бутярнендэ.
9 Mbaj sytë në arën që po korrin dhe shko prapa korrësve. A nuk i kam urdhëruar shërbyesit e mi të mos të të bezdisin? Kur ke etje, shko atje ku janë shtambat, për të pirë ujin që kanë nxjerrë shërbëtorët”.
Дыкх, тев тирэн бутярнэ, тай джя пав шпэра бутярнен. Мэ прыпхэндом пэхкирэ манушэнди тэ на холярэн тут. Кала скамэґа тэ пэ, поджя тай пи кхорэстар, савэстар лэн пани мурэ копыли.
10 Atëherë Ruthi u shtri përdhe, duke rënë përmbys me fytyrën për tokë dhe i tha: “Për çfarë arësye kam gjetur kaq hir në sytë e tu, sa ti të kujdesesh për mua që jam një e huaj?”.
Вой тэлиля лэсти ды пхуя тай пхэнда: — Сости ту сикавэх манди кацаво мищимо? Сости ту чювэх пы ман сама, мэ ж авря пхуятар?
11 Boazi iu përgjegj duke thënë: “Më kanë treguar të gjitha ato që ti ke bërë për vjehrrën tënde mbas vdekjes së burrit tënd, dhe si ke lënë atin tënd, nënën tënde dhe vendlindjen tënde, për të jetuar me një popull që nuk e njihje më parë.
Боазо пхэнда лати: — Манди роспхэндэ пала кода, со ту стирдан пэхкиряти сасуяти, кала муля тиро мурш: сар ту ачявдан дадэ тай да, ачявдан пэхкири пхув, тев аракхлянпэ, тай джилян манушэндэ, савэн ды калэ на джянэґас.
12 Zoti të shpërbleftë për ato që ke bërë dhe shpërblimi yt të jetë i plotë nga ana e Zotit, Perënedisë së Izraelit, nën krahët e të cilit erdhe të strehohesh!”.
Мэк РАЙ воздэла тути пала тирэ рындоря, савэ ту тирдан, тай дэла бахт тути Дэвэл, РАЙ Израилехкоро, пала лэхкирэ пхака ту камэх тэ ушаравэпэ!
13 Ajo i tha: “Le të arrij të më shikosh me sy të mirë, o imzot, sepse ti më ke ngushëlluar dhe i ke folur zemrës së shërbëtores sate, megjithëse unë nuk jam as sa një nga shërbëtoret e tua”.
Вой пхэнда: — Рай муро, ту сикавэх манди кацаво мищимо. Ту дынян пачя тиря копыляти, кала мэ на тирэ копылендар.
14 Në kohën e drekës Boazi i tha: “Eja këtu, ha bukë dhe ngjyeje kafshatën tënde në uthull”. Kështu ajo u ul midis korrësve. Boazi i ofroi grurë të pjekur, dhe ajo hëngri sa u ngop dhe vuri mënjanë tepricat.
Кала авиля вряма тэ ха, Боазо пхэнда Руфяти: — Джя кордэ, ха тай обмук пэхкоро котор мандро ды шуклима. Руфь бэшля пашэ бутярнэн, тай вов дыня лати присардо ворзо. Вой чялиля, тай латэ интэ ачиляпэ.
15 Pastaj u ngrit për të vazhduar mbledhjen e kallinjve që kishin mbetur, dhe Boazi u dha këtë urdhër shërbëtorëve të tij duke thënë: “Lëreni të vazhdojë të mbledhë kallinjtë edhe midis duajve dhe mos e qortoni;
Кала Руфь упалэ джиля тэ стидэ ворзо, Боазо прыпхэнда пэхкирэ манушэнди: — Тай кала вой закамэла тэ стидэ помашкар снопуря, на холярэн ла.
16 përveç kësaj lini që të bien për të kallinj nga dorëza dhe mos i merrni, me qëllim që t’i mbledhë ajo, dhe mos i bërtisni”.
Кала авэна тэ стидэ, на залэн вса тай ачявэн лати. Мэк подлэл, тай тумэ нисо на дэдумэн лати.
17 Pastaj ajo vazhdoi të mbledhë kallinj në arë deri në mbrëmje, pastaj shiu atë që kishte mbledhur dhe siguroi pothuaj një efë elbi.
Ды бельвель Руфь стидэлас ворзо пэ маля. Нэ кала вой обмарда лэн, выджиля їпаш гоно ячмени.
18 E ngarkoi në kurriz, hyri në qytet dhe e vjehrra pa atë që kishte mbledhur. Pastaj Ruthi nxori atë që kishte tepruar nga ushqimi pasi ajo ishte ngopur dhe ia dha.
Кала авиля ды форо, Руфь сикавда сасуяти, скацик вой стидыня. Тунчи вой доросля кода, со ачиляпэ хаматар, тай отдыня Нооми.
19 E vjehrra e pyeti: “Ku i ke mbledhur kallinjtë sot? Ku ke punuar? Bekuar qoftë ai që tregoi kujdes për ty!”. Kështu Ruthi i tregoi së vjehrrës pranë kujt kishte punuar dhe shtoi: “Njeriu pranë të cilit punova sot quhet Boaz”.
Сасуи пхучля латар: — Тев ту стидэґас? Тев ту тирдан авдивэ? Тэ авэл бахтало кодыва, саво дыня тути зор. Руфь пхэнда сасуяти, кастэ вой тирда пэ маля. — Манушэ, пэ маля кастэ мэ авдивэ слём, акхарэн Боазо, — пхэнда вой.
20 Naomi i tha nuses: “Qoftë i bekuar nga Zoti ai që nuk e ka hequr mirësinë e tij nga të gjallët dhe të vdekurit”. Dhe shtoi: “Ky njeri është një i afërti ynë i ngushtë, një njeri që ka të drejtë të na shpengojë”.
— Тэ дэл лэсти РАЙ бахт! Вов патив тховэл и пы джюдэн тай пы мулэн! — пхэнда Нооми боряти. — Кадыва мануш амаро пашутно родо, кастар авэла амэнди зор.
21 Atëherë Ruthi, Moabitja, tha: “Më tha edhe: “Rri me shërbëtorët e mi, deri sa të kenë mbaruar korrjen time””.
Руфь моавитянка пхэнда: — Вов пхэнда манди тэ рицарэпэ екхтханэ лэхкирэ бутярнэнца ды колэ, кала вонэ стирэна всаворэ бутя пэ лэхкирэн мален.
22 Naomi i tha Ruthit, nuses së saj: “E mira është që ti të shkosh, bija ime, me shërbëtoret e tij dhe mos të të gjejnë në një arë tjetër”.
Нооми пхэнда Руфяти, пэхкиря боряти: — Чяёри, мишто, кала ту авэґа лэхкирэ бутярненца. Тунчи нико на холярэла тут пэ авэр маля.
23 Kështu ajo mbeti duke mbledhur kallinj me shërbëtoret e Boazit deri në fund të korrjes së elbit dhe të grurit. Dhe banonte bashkë me të vjehrrën.
Руфь рицардапэ екхтханэ бутярненца Боазостирэнца тай подлэлас када, со тэлэдэлас ды колэ, кала постидыне ячмени тай див. Джювэлас вой тунчи пэхкиря сасуяса.
