Ruthi 2
1 Naomi kishte një fis të burrit të saj, një njeri të fuqishëm dhe të pasur, nga familja e Elimelekut, që quhej Boaz.
Кай лэ Наоми сас нямо па лакэ ромэски риг анда коды жэ вица, со ви о Элимелех, барвало ай пативало мануш, по анав Боаз.
2 Ruthi, Moabitja, i tha Naomit: “Lermë të shkoj nëpër ara e të mbledh kallinj prapa atij në sytë e të cilit do të gjej hir”. Ajo iu përgjegj: “Shko, bija ime”.
Моавитянка Рут пхэндас ла Наомиякэ: — Жявтар мангэ пэ маля тэ кидав па пхув сэмно пала бутяра, котэ, кай авна мануш лаще каринг мандэ. Наоми пхэндас лакэ: — Жя, мури щей.
3 Kështu Ruthi shkoi dhe nisi të mbledhë kallinjtë prapa korrësve; dhe i rastisi të ndodhej në pjesën e arës që ishte pronë e Boazit, i cili i përkiste familjes së Elimelekut.
Вой гэлас ай лас тэ кидэл, со ащёлас пала бутяра. Кэрдилас кадэ, со вой авилас пэ коды риг лэ маляки, сави сас лэ Боазоски анда вица Элимелехоски.
4 Por ja, që Boazi erdhi në Betlehem dhe u tha korrësve: “Zoti qoftë me ju!”. Ata iu përgjigjën: “Zoti të bekoftë!”.
Ворта андэ коды врама анда Вифлеем авилас Боаз ай дас опрэ лэ бутярэнго дес: — Мэк тэ авэл тумэнца о Рай Яхва! — Алдый тут о Рай Яхва, — пхэндэ вон палпалэ.
5 Pastaj Boazi i tha shërbëtorit të tij të caktuar të mbikqyrë korrësit: “E kujt është kjo vajzë?”.
Боаз пущлас кай май баро пэ кидэтора: — Каски коды тэрны жювли?
6 Shërbëtori i caktuar të mbikqyrë korrësit u përgjigj: “Éshtë një vajzë moabite, që është kthyer me Naomin nga vendi i Moabit.
О баро пхэндас: — Кады моавитянка, кай болдас-пэ палпалэ э Наомияса анда Моав.
7 Ajo na tha: “Ju lutem, më lini të mbledh kallinjtë midis demeteve prapa korrësve”. Kështu ajo erdhi dhe qëndroi nga mëngjesi deri tani; pushoi vetëm një çast në shtëpi”.
Вой пхэндас: «Мангав тут, дэ ман тэ кидав опрэ сэмно, кай пэлэ пала кидэтора». Вой авилас пэ мал ай инкэрдёлас катэ катар о ғайнало жи аканак; ай фэри эк-цэра ғодоныяс тэла тэтэво.
8 Atëherë Bozai i tha Ruthit: “Dëgjo, bija ime, mos shko në ndonjë arë tjetër për të mbledhur kallinjtë që kanë mbetur, mos u largo që këtej, por rri me shërbëtoret e mia.
Боаз пхэндас э Рутакэ: — Шун ман, мури щей. На пхир тэ кидэс пэ кавэр мал ай на дурарту катар. Ащ катэ мурэ бутярицэнца.
9 Mbaj sytë në arën që po korrin dhe shko prapa korrësve. A nuk i kam urdhëruar shërbyesit e mi të mos të të bezdisin? Kur ke etje, shko atje ku janë shtambat, për të pirë ujin që kanë nxjerrë shërbëtorët”.
Дыкх, пэ сави мал кидэн мурэ мануш, ай инкэрдюв кхэтанэ лэ жювлянца. Мэ пхэндэм мурэ бутярэнгэ тэ на азбан тут. Ай кана камэса тэ пэс, жя ай пи анда кхорэ, савэ пхэрдярэн мурэ бутяра.
10 Atëherë Ruthi u shtri përdhe, duke rënë përmbys me fytyrën për tokë dhe i tha: “Për çfarë arësye kam gjetur kaq hir në sytë e tu, sa ti të kujdesesh për mua që jam një e huaj?”.
Вой бандилас муеса каринг э пхув ай цыписардас: — Состар ту сан кадэ лащё каринг мандэ, состар сунус кадэ лэ каврэ-тхэмэска жювля?
11 Boazi iu përgjegj duke thënë: “Më kanë treguar të gjitha ato që ti ke bërë për vjehrrën tënde mbas vdekjes së burrit tënd, dhe si ke lënë atin tënd, nënën tënde dhe vendlindjen tënde, për të jetuar me një popull që nuk e njihje më parë.
Боаз пхэндас: — Мангэ панаскодысардэ па са, со ту кэрдан тира сокракэ, кана мулас тиро ром: сар ту ащядан тирэ дадэс ай да ви пэски пхув ай авилан тэ траис кай лэ мануш, савэн ту май англал чи жянэсас.
12 Zoti të shpërbleftë për ato që ke bërë dhe shpërblimi yt të jetë i plotë nga ana e Zotit, Perënedisë së Izraelit, nën krahët e të cilit erdhe të strehohesh!”.
Мэк дэл тут лащипэ о Рай Яхва анда кадо, со ту кэрдан. Тэ лэс ту баро миштыпэ катар о Рай Яхва, Дэл Израилёско, каринг Саво ту авилан тэ аракхэс пачя тэла Лэскэ пхака.
13 Ajo i tha: “Le të arrij të më shikosh me sy të mirë, o imzot, sepse ti më ke ngushëlluar dhe i ke folur zemrës së shërbëtores sate, megjithëse unë nuk jam as sa një nga shërbëtoret e tua”.
— Тэ аракхо ви май дур милошаго андэ тирэ якха, муро рай, — пхэндас вой. — Ту чендэшысардан ман ай ворбисас манца лащимаса, ви чи дыкхлан по кодо, кэ чи сым анда тирэ бутярицы.
14 Në kohën e drekës Boazi i tha: “Eja këtu, ha bukë dhe ngjyeje kafshatën tënde në uthull”. Kështu ajo u ul midis korrësve. Boazi i ofroi grurë të pjekur, dhe ajo hëngri sa u ngop dhe vuri mënjanë tepricat.
Боаз, кана халас, пхэндас лакэ: — Пашув катэ. Лэ манро ай бол лэс андэ шуклы мол. Кана вой бэшлас паша кидэтора, вов дас ла пэко див. Вой халас, кати камлас, ай инкэ ащилас.
15 Pastaj u ngrit për të vazhduar mbledhjen e kallinjve që kishin mbetur, dhe Boazi u dha këtë urdhër shërbëtorëve të tij duke thënë: “Lëreni të vazhdojë të mbledhë kallinjtë edhe midis duajve dhe mos e qortoni;
Кана вой ущилас тэ кидэл май дур, Боаз дас аври пэскэ бутярэнгэ: — Ви тэ кидэла вой машкар снопы, на шэртын ла.
16 përveç kësaj lini që të bien për të kallinj nga dorëza dhe mos i merrni, me qëllim që t’i mbledhë ajo, dhe mos i bërtisni”.
Кэрэн кавэрэс, щюдэн лакэ колосья анда кодал, со кидэ, ай ащявэн лакэ тэ ваздэл па пхув, ви на щюдэн пэ якха лакэ.
17 Pastaj ajo vazhdoi të mbledhë kallinj në arë deri në mbrëmje, pastaj shiu atë që kishte mbledhur dhe siguroi pothuaj një efë elbi.
Кадэ кидэлас э Рут пэ мал жи по мизмэри. Кана вой мардас аври о сэмно, саво кидас, кэрдилас каринг допаш гоно.
18 E ngarkoi në kurriz, hyri në qytet dhe e vjehrra pa atë që kishte mbledhur. Pastaj Ruthi nxori atë që kishte tepruar nga ushqimi pasi ajo ishte ngopur dhe ia dha.
Вой андас лэс андо форо, ай лаки сокра дыкхлас, кати бут вой кидас. Инкэ Рут лас аври ай дас ла кодо, со ащилас латэ анда хабэ.
19 E vjehrra e pyeti: “Ku i ke mbledhur kallinjtë sot? Ku ke punuar? Bekuar qoftë ai që tregoi kujdes për ty!”. Kështu Ruthi i tregoi së vjehrrës pranë kujt kishte punuar dhe shtoi: “Njeriu pranë të cilit punova sot quhet Boaz”.
Э сокра пущлас латар: — Кай ту кидэсас адес? Кай бутязысас? Мэк тэ авэл алдымэ кодо мануш, саво ажутысардас тукэ! Рут пхэндас лакэ, кастэ вой кэрдас бути. — Мануш, кастэ мэ адес кэрос бути, бущёл Боаз, — пхэндас вой.
20 Naomi i tha nuses: “Qoftë i bekuar nga Zoti ai që nuk e ka hequr mirësinë e tij nga të gjallët dhe të vdekurit”. Dhe shtoi: “Ky njeri është një i afërti ynë i ngushtë, një njeri që ka të drejtë të na shpengojë”.
— Алдый лэс о Рай Яхва! — пхэндас Наоми пэска боракэ. — Вов чи ащядас би милошако чи жювиндэн, чи мулэн. Котар щютас пашэ: — Кадо мануш амэнгэ пашутно нямо.
21 Atëherë Ruthi, Moabitja, tha: “Më tha edhe: “Rri me shërbëtorët e mi, deri sa të kenë mbaruar korrjen time””.
Рут моавитянка пхэндас: — Вов инкэ пхэндас мангэ: «Ащ мурэ бутярэнца, жи пун кидэна са муро сэмно».
22 Naomi i tha Ruthit, nuses së saj: “E mira është që ti të shkosh, bija ime, me shërbëtoret e tij dhe mos të të gjejnë në një arë tjetër”.
Наоми пхэндас пэска боракэ ла Рутакэ: — Кадо мишто, мури щей, со ту лэса тэ пхирэс лэскэ бутярицэнца, анда кадо кэ пэ каврэски мал тут шай шэртысардо.
23 Kështu ajo mbeti duke mbledhur kallinj me shërbëtoret e Boazit deri në fund të korrjes së elbit dhe të grurit. Dhe banonte bashkë me të vjehrrën.
Рут инкэрлас-пэ лэ Боазоскэ бутярицэнца, жи пон лэ мануш кидэ са о ячмень ай о див. Ай траияс кай пэски сокра.
