Ruthi 1
1 Në kohën kur qeverisnin gjyqtarët, vendin e pllakosi zia, dhe një njeri nga Betlemi i Judës shkoi të banojë në vendin e Moabit me gjithë gruan dhe dy bijtë e tij.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he ngaahi ʻaho naʻe pule ai ʻae kau fakamaau, naʻe tō ʻae honge ki he fonua. Pea ko e tangata ʻe tokotaha ʻo Petelihema Siuta naʻe ʻalu ia ke ʻāunofo ʻi he fonua ʻo Moape, ʻa ia, mo hono uaifi, mo hono ongo foha ʻe toko ua.
2 Emri i burrit ishte Elimelek, emri i gruas së tij Naomi dhe emri i dy bijve të tij Mahlon dhe Kilion, Efratej nga Betlemi i Judës. Ata shkuan në vendin e Moabit dhe u vendosën aty.
Pea ko e hingoa ʻoe tangata ko ʻElimeleki, pea ko e hingoa ʻo hono uaifi ko Naomi, pea ko e hingoa ʻo hono ongo foha ko Maloni mo Kilioni, ko e kau ʻIfalemi ʻo Petelihema Siuta. Pea naʻa nau haʻu ki he fonua ko Moape, ʻo nofo ʻi ai.
3 Pastaj Elimeku, burri i Naomit, vdiq dhe ajo mbeti me dy bijtë e saj.
Pea naʻe pekia ʻa ʻElimeleki ko e husepāniti ʻo Naomi; pea naʻe nofo pe ia mo ʻene ongo tama.
4 Këta u martuan me gra moabite, nga të cilat njëra quhej Orpah dhe tjetra Ruth; dhe banuan aty rreth dhjetë vjet.
Pea naʻa na ʻomi hona uaifi mei he kau fefine Moape; ko e hingoa ʻoe tokotaha ko Opa, pea ko hono hingoa ʻoe tokotaha ko Lute: pea naʻa nau nonofo ʻi ai ʻi he taʻu ʻe hongofulu nai.
5 Pastaj edhe Mahloni dhe Kilioni vdiqën që të dy, dhe kështu ajo grua mbeti pa dy djemtë e saj dhe pa burrin.
Pea naʻe pekia ai ʻa Māloni mo Kilioni fakatouʻosi pē; pea naʻe toʻo pehē mei he fefine ʻa ʻene ongo tama mo hono husepāniti.
6 Atëherë u ngrit me gjithë nuset e saj për t’u kthyer nga vendi Moabit, sepse kishte dëgjuar të thuhej që Zoti e kishte vizituar popullin e vet dhe i kishte dhënë bukë.
Pea naʻe tuʻu hake ia mo ʻene ongo taʻahine ʻi he fono, koeʻuhi ke hiki ia mei he fonua ko Moape: he kuo ne ongoʻi ʻi he fonua ko Moape kuo ʻaʻahi ʻe Sihova ki hono kakai ʻi he foaki kiate kinautolu ʻae meʻakai.
7 Ajo u nis, pra, me të dy nuset e saj nga vendi në të cilin rrinte, dhe filloi të ecë për t’u kthyer në vendin e Judës.
Ko ia naʻa ne ʻalu atu ai mei he potu naʻe ʻi ai ia, mo ʻene ongo taʻahine ʻi he fono mo ia; pea naʻa nau ʻalu atu pe ʻi he hala ke fononga ki he fonua ʻo Siuta.
8 Por Naomi u tha dy nuseve të saj: “Shkoni, kthehuni çdo njëra në shtëpinë e nënes së saj; Zoti qoftë i mirë me ju, ashtu si ju keni qenë të mira me ata që kanë vdekur dhe me mua!
Pea naʻe pehē ʻe Naomi ki heʻene ongo taʻahine ʻi he fono, “Mo ō fakatouʻosi pe ʻo foki atu taki taha ki he fale ʻo ʻene faʻē: ke fai ʻofa ʻa Sihova kiate kimoua, ʻo hangē ko ia kuo mo fai ki he pekia, pea mo au.
9 Zoti ju bëftë të gjeni qetësi çdo njëra në shtëpinë e burrit të sajë!”. Pastaj ajo i puthi dhe ato filluan të qajnë me zë të lartë,
Ke tuku ʻe Sihova ke mo ʻilo ʻae fiemālie fakatouʻosi pe ʻi he fale ʻo homo husepāniti.” Pea naʻe toki ʻuma ia kiate kinaua; pea naʻa na hiki hona leʻo, ʻo tangi.
10 dhe i thanë: “Jo, ne do të kthehemi me ty pranë popullit tënd”.
Pea naʻa na pehē kiate ia, “Ko e moʻoni te ma ō mo koe ki ho kakai.
11 Por Naomi u përgjegj: “Kthehuni bijat e mija! Pse të vini me mua? Mos kam në barkun tim fëmijë që mund të bëhen bashkëshortët tuaj?
Pea naʻe pehē ʻe Naomi, “ʻA ʻeku ongo taʻahine mo foki atu: ko e hā te tau ō ai mo au? He ʻoku kei toe ha tama ʻi hoku fatu, koeʻuhi ke na hoko ko homo husepāniti?
12 Kthehuni mbrapa, bijat e mija, shkoni, sepse unë jam shumë e vjetër për t’u martuar prapë; edhe sikur të thoja: “Kam akoma shpresë”; edhe sikur të martohesha sonte dhe të lindja djem,
Mo foki atu ʻa ʻeku ongo taʻahine, pea ʻalu ʻi homo hala: he kuo u motuʻa fau ke toe maʻu ha husepāniti. Ka ne u pehē ʻeau, ʻOku ou ʻamanaki lelei, pea ka ne maʻu ʻeau ha husepāniti he poōni foki, pea u fanauʻi ʻae tama tangata;
13 a do të prisnit ju sa të rriteshin? A do të hiqnit dorë nga martesa për këtë shkak? Jo, bijat e mija, sepse kushtet në të cilat ndodhem janë më të hidhura nga tuajat, sepse dora e Zotit është shtrirë kundër meje”.
He te mo tatali ki ai ke ʻoua ke na tupu? Te mo faʻa tatali ki ai, pea ʻoua naʻa maʻu ha husepāniti? ʻE ʻikai, ʻa ʻeku ongo taʻahine; he ʻoku ou mamahi lahi koeʻuhi ko kimoua ʻi heʻene mafao mai ʻae nima ʻo Sihova kiate au.”
14 Atëherë ato e ngritën zërin dhe qanë përsëri; pastaj Orpahu puthi vjehrrën, por Ruthi nuk i ndahej asaj.
Pea naʻa na hiki hake hona leʻo, ʻo toe tangi: pea ʻuma ʻa Opa ki heʻene faʻē ʻi he fono; ka naʻe pikitai ʻa Lute kiate ia.
15 Atëherë Naomi i tha Ruthit: “Ja, kunata jote u kthye te populli i vet dhe te perënditë e saj; ktheu mbrapa edhe ti, ashtu si kunata jote!”.
Pea pehē ʻe ia, “Vakai, kuo toe liu atu ʻa ho tokoua ʻi he fono ki hono kakai, pea ki hono ngaahi ʻotua: ke ke foki koe ʻo muimui atu ki ho tokoua ʻi he fono.”
16 Por Ruthi u përgjegj: “Mos ngul këmbë me mua që unë të të braktis dhe të mos të të ndjek më, sepse kudo që të shkosh ti do të shkoj edhe unë, dhe kudo që të rrish ti do të rri edhe unë; populli yt do të jetë populli im, Perëndia yt do të jetë edhe Perëndia im;
Pea naʻe pehē ʻe Lute, “ʻOua naʻa ke kole ke u liʻaki koe, pe ke u foki mei heʻeku muimui ʻiate koe: he ko e potu ʻoku ke ʻalu ki ai, te ta ō ai; pea ko e potu te ke mohe ai, te ta mohe ai: ko ho kakai ʻe hoko ko hoku kakai, pea ko ho ʻOtua ko hoku ʻOtua:
17 aty ku të vdesësh ti do të vdes edhe unë, dhe atje do të më varrosin. Kështu të veprojë me mua Zoti, bile edhe më keq, në rast se veç vdekjes ndonjë gjë tjetër do të më ndajë prej teje!”.
Ko e potu te ke mate ai, te u mate ai, pea te u tanu ʻi ai: ke fai pehē ʻe Sihova kiate au, pea lahi hake, ʻo kapau ʻe ai ha meʻa te ta māvae ai mo koe ka ko e mate pe.”
18 Kur Naomi e kuptoi që Ruthi ishte e vendosur ta ndiqte, nuk i foli më.
Pea ʻi heʻene vakai ʻoku loto mālohi pe ia ke na ō mo ia, naʻe tuku ʻene kei lea ki ai.
19 Kështu e bënë rrugën bashkë deri sa arritën në Betlem. Kur arritën në Betlem, tërë qyteti ziente për shkak të tyre. Gratë thonin: “Kjo është Naomi?”.
Pea ko ia, naʻa na ō ai ke na hoko ki Petelihema. Pea ʻi heʻena hoko ki Petelihema, pea pehē, naʻe ngatū ʻae kolo kotoa pē koeʻuhi ko kinaua, pea nau fepehēʻaki, “Ko Naomi eni?”
20 Ajo iu përgjegj atyre: “Mos më quani Naomi; thirrmëni Mara, sepse i Plotfuqishmi më ka mbushur me hidhërim.
Pea naʻe pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻOua naʻa ui au ko Naomi kae ui au ko Mala: he kuo fai fakamamahi lahi kiate au ʻe he Māfimafi.
21 Unë u nisa në bollëk dhe Zoti më ktheu në shtëpi të zhveshur nga çdo gjë. Pse të më quani Naomi, kur Zoti ka dëshmuar kundër meje dhe i Plotfuqishmi më ka bërë fatkeqe?”.
Naʻaku ʻalu kituʻa kuo u fonu, pea kuo toe ʻomi au ʻe Sihova ki ʻapi kuo u maha: pea koeʻumaʻā hoʻomou ui au ko Naomi, he kuo tukuakiʻi au ʻe Sihova, pea kuo fakamamahiʻi au ʻe he Māfimafi?”
22 Kështu Naomi u kthye bashkë me Ruthin, nusen e saj, që kishte ardhur nga vendi i Moabit. Ato arritën në Betlem kur kishte filluar korrja e elbit.
Ko ia naʻe liu mai ʻa Naomi, mo Lute ko e fefine Moape, ko ʻene tama ʻi he fono naʻe haʻu mo ia, ʻaia naʻe haʻu mei he fonua ko Moape: pea naʻa na hoko ki Petelihema ʻi he kamataʻanga ʻoe ututaʻu paʻale.
