Romakëve 9
1 Unë them të vërtetën në Krishtin, nuk gënjej dhe jep dëshmi me mua ndërgjegja ime me anë të Frymës së Shenjtë;
Je dis la vérité, en Christ, je ne mens point; ma conscience que le Saint-Esprit anime m'en rend le témoignage:
2 kam një trishtim të madh dhe një dhembje të vazhdueshme në zemrën time.
j'ai un grand chagrin et une douleur incessante au coeur,
3 Sepse do të doja të isha vetë i ma-llkuar, i ndarë nga Krishti, për vëllezërit e mi, për farefisin tim sipas mishit,
car je souhaiterais d'être moi-même anathème, loin de Christ, pour mes frères, mes parents selon la chair,
4 të cilët janë Izraelitë dhe atyre u përket birëria, lavdia, besëlidhjet, shpallja e ligjit, shërbimi hyjnor dhe premtimet;
qui sont Israélites, à qui appartiennent l'adoption, la gloire, les alliances, la Loi, le culte et les promesses;
5 të tyre janë edhe etërit, prej të cilëve rrjedh sipas mishit Krishti, i cili është përmbi çdo gjë Perëndi, i bekuar përjetë. Amen. (aiōn g165)
à qui appartiennent les patriarches, et desquels est issu le Messie, du moins pour la chair. Que celui qui gouverne toutes choses, Dieu, en soit béni éternellement! Amen! (aiōn g165)
6 Por kjo nuk do të thotë se fjala e Perëndisë ra poshtë, sepse jo të gjithë që janë nga Izraeli janë Izrael.
Toutefois, en m'exprimant ainsi, je n'entends point que la promesse de Dieu ait failli. En effet, tous ceux qui sont issus d'Israël ne sont pas pour cela Israël;
7 As sepse janë pasardhës e Abrahamit janë të gjithë bij; por: “Në Isakun do të quhet pasardhja jote”.
et même, pour être la postérité d'Abraham, ils ne sont pas tous enfants d'Abraham, mais il est écrit: «C'est la postérité d'Isaac qui sera dite ta postérité; »
8 Do të thotë: nuk janë bijtë e Perëndisë ata që lindin prej mishi, por vetëm bijtë e premtimit numërohen si pasardhës.
c’est-à-dire, que ce ne sont pas les enfants de la chair qui sont enfants de Dieu, mais que ce sont les enfants de la promesse qui sont considérés comme la postérité d’Abraham;
9 Sepse kjo është fjala e premtimit: “Në këtë kohë do të vij dhe Sara do të ketë një bir”.
car voici les termes de la promesse: «Je viendrai en cette même saison, et Sarah aura un fils.»
10 Dhe jo vetëm kaq, por edhe Rebeka mbeti shtatzënë nga një njeri i vetëm, Isakun, atin tonë,
Ce n'est pas tout: il en fut de même pour Rébecca, qui conçut d'un seul homme, Isaac notre père;
11 (sepse para se t’i lindnin fëmijët dhe para se të bënin ndonjë të mirë a të keqe, që të mbetej i patundur propozimi i Perëndisë për të zgjedhur jo sipas veprave, po prej atij që thërret),
car — quoique les enfants ne fussent pas encore nés, et qu'ils n'eussent fait ni bien ni mal — afin que le plan de Dieu, lequel procède par choix, subsistât, non en vertu des oeuvres, mais par la volonté de Celui qui appelle,
12 iu tha asaj: “Më i madhi do t’i shërbejë më të voglit”,
il fut dit à Rébecca: «L’ainé sera assujetti au plus jeune, »
13 siç është shkruar: “E desha Jakobin dhe e urreva Ezaun”.
selon qu'il est écrit: «J'ai aimé Jacob et j’ai haï Ésaü.»
14 Çfarë të themi, pra? Mos ka padrejtësi te Perëndia? Aspak!
Que dirons-nous donc? Y a-t-il de l'injustice en Dieu?
15 Ai i thotë në fakt Moisiut: “Do të kem mëshirë për atë që të kem mëshirë, dhe do të kem dhembshuri për atë që do të kem dhembshuri”.
— Loin de nous cette pensée! car il dit à Moïse: «Je ferai miséricorde à qui il me plaira de faire miséricorde, et j’aurai compassion de qui il me plaira d'avoir compassion.»
16 Kështu, pra, kjo nuk varet as prej atij që do, as prej atij që vrapon, por nga Perëndia që shfaq mëshirë.
Ainsi donc, cela ne dépend ni de celui qui veut, ni même de celui qui court, mais de Dieu qui fait miséricorde;
17 Sepse Shkrimi i thotë Faraonit: “Pikërisht për këtë gjë të ngrita, që të tregoj te ti fuqinë time dhe që të shpallet emri im mbi mbarë dheun”.
car l'Écriture dit à Pharaon: «Je t’ai suscité tout exprès, pour faire voir en toi ma puissance, et pour que mon nom soit publié dans toute la terre.»
18 Kështu ai ka mëshirë për atë që do dhe e ngurtëson atë që do.
Ainsi donc, il fait miséricorde à qui il veut, et il endurcit qui il veut.
19 Ti do të më thuash, pra: “Pse vazhdon të ankohet? Kush mund, në fakt, t’i rezistojë vullnetit të tij?”.
Tu me diras: De quoi donc se plaint-il encore? car qui s'oppose à sa volonté?
20 Po kush je ti, o njeri, që i kundërpërgjigjesh Perëndisë? A mund t’i thotë ena mjeshtrit: “Përse më bërë kështu?”.
— Ah! bien plutôt, ô homme, qui es-tu, toi qui contestes avec Dieu? Le vase d'argile dira-t-il à celui qui l'a fabriqué: «Pourquoi m'as-tu fait ainsi?»
21 A nuk ka vallë fuqi poçari mbi argjitën për të bërë nga po ai brumë një enë për nderim, edhe një tjetër për çnderim?
Le potier n'a-t-il pas le droit de faire de la même masse d'argile des vases pour des usages honorables, et d'autres pour des usages vils?
22 Dhe çfarë të thuash nëse Perëndia, duke dashur të tregojë zemërimin e tij dhe të bëjë të njohur pushtetin e tij duroi me shumë zemërgjërësi enët e zemërimit që qenë bërë për prishje?
Or, si Dieu, tout en voulant montrer sa colère et faire connaître sa puissance, a supporté avec une grande longanimité des vases, objets de sa colère, faits pour la ruine,
23 Dhe që të bëjë të njohur pasuritë e lavdisë së tij ndaj enëve të mëshirës, të cilat i përgatiti për lavdi,
et, afin de faire connaître les richesses de sa gloire envers des vases, objets de sa miséricorde, qu'il a réservés d'avance pour la gloire,
24 mbi ne, që edhe na thirri, jo vetëm nga Judenjtë, por edhe nga johebrenjtë?
nous a aussi appelés, non seulement d'entre les Juifs, mais aussi d'entre les Gentils, n'en a-t-il pas le droit?
25 Ashtu si thotë ai te Osea: “Unë do ta quaj popullin tim atë që s’ka qenë populli im dhe të dashur atë të mosdashurin.
C'est ainsi qu'il dit dans Osée: «Celui qui n’est pas mon peuple, je l'appellerai mon peuple, et celle qui n'est pas bien-aimée, je l’appellerai bien-aimée;
26 Dhe do të ndodhë që atje ku u është thënë atyre: “Ju nuk jeni populli im”, atje do të quheni bij të Perëndisë së gjallë”.
et il arrivera que, dans le lieu où on leur aura dit, «vous n'êtes point mon peuple, » là même on les appellera fils du Dieu vivant.»
27 Por Isaia thërret për Izraelin: “Edhe sikur të ishte numri i bijve të Izraelit si rëra e detit, vetëm mbetja e tij do të shpëtohet”.
D'autre part, Ésaïe s'écrie au sujet d'Israël: «Quand le nombre des fils d'Israël serait comme le sable de la mer, un faible reste seulement sera sauvé.
28 Në fakt ai do ta realizojë vendimin e tij me drejtësi, sepse Zoti do ta realizojë dhe do ta përshpejtojë vendimin e tij mbi tokë.
En effet, ce qu'il dit, il le réalise pleinement et rapidement dans sa justice, car le Seigneur va exécuter, et exécuter rapidement sa parole sur la terre, »
29 Dhe ashtu si profetizoi Isaia: “Në qoftë se Perëndia i ushtrive nuk do të na kishte lënë farë, do të ishim bërë si Sodoma dhe do t’i kishim ngjarë Gomorës”.
et, comme Esaïe l'avait déjà dit: «Si le Seigneur des armées ne nous avait laissé une semence, nous aurions été comme Sodome, et nous aurions ressemblé à Gomorrhe.»
30 Çfarë të themi, pra? Se johebrenjtë, që nuk kërkuan drejtësinë, e fituan drejtësinë, por atë drejtësi që vjen nga besimi,
Que dirons-nous donc? — Nous dirons que les Gentils, qui ne cherchaient pas la justice, ont obtenu la justice, la justice qui vient de la foi;
31 ndërsa Izraeli, që kërkonte ligjin e drejtësisë, nuk arriti në ligjin e drejtësisë.
tandis qu'Israël, qui cherchait un principe de justice, n'est point parvenu à le trouver.
32 Përse? Sepse e kërkonte jo me anë të besimit, por me anë të veprave të ligjit; sepse ata u penguan në gurin e pengesës,
Et pourquoi? — Parce qu'il l'a cherché, non par la foi, mais vainement par les oeuvres. En effet, il est allé se heurter contre la pierre d'achoppement,
33 ashtu siç është shkruar: “Ja, unë po vë në Sion një gur pengese dhe një shkëmb skandali, dhe kushdo që i beson atij nuk do të turpërohet”.
selon qu'il est écrit: «Voici, je pose en Sion une pierre d'achoppement et un rocher qui fait trébucher, mais celui qui met en lui sa confiance, ne sera point confus.»
