Romakëve 9
1 Unë them të vërtetën në Krishtin, nuk gënjej dhe jep dëshmi me mua ndërgjegja ime me anë të Frymës së Shenjtë;
I am speaking the truth in Christ—I am not lying; my conscience is testifying with me in the Holy Spirit—
2 kam një trishtim të madh dhe një dhembje të vazhdueshme në zemrën time.
I have great sorrow and unceasing distress in my heart.
3 Sepse do të doja të isha vetë i ma-llkuar, i ndarë nga Krishti, për vëllezërit e mi, për farefisin tim sipas mishit,
For I keep wishing that I myself could be accursed away from the Messiah for the sake of my brothers, my physical relatives,
4 të cilët janë Izraelitë dhe atyre u përket birëria, lavdia, besëlidhjet, shpallja e ligjit, shërbimi hyjnor dhe premtimet;
the Israelites. To them belong the adoption, the glory, the covenants, the giving of the law, the temple service, and the promises.
5 të tyre janë edhe etërit, prej të cilëve rrjedh sipas mishit Krishti, i cili është përmbi çdo gjë Perëndi, i bekuar përjetë. Amen. (aiōn g165)
The patriarchs are theirs, and from them came the Christ (the physical part), who is over all, God forever blessed. Amen. (aiōn g165)
6 Por kjo nuk do të thotë se fjala e Perëndisë ra poshtë, sepse jo të gjithë që janë nga Izraeli janë Izrael.
However, it is not as though the Word of God has failed! For not all who have descended from Israel are ‘Israel’.
7 As sepse janë pasardhës e Abrahamit janë të gjithë bij; por: “Në Isakun do të quhet pasardhja jote”.
Neither are they all ‘children’ because they are Abraham's descendants; but, “in Isaac will your seed be called.”
8 Do të thotë: nuk janë bijtë e Perëndisë ata që lindin prej mishi, por vetëm bijtë e premtimit numërohen si pasardhës.
That is, it is not the physical children who are God's ‘children’, but the children of the promise are regarded as ‘seed’.
9 Sepse kjo është fjala e premtimit: “Në këtë kohë do të vij dhe Sara do të ketë një bir”.
For this is the word of promise: “At this season I will come, and Sarah will have a son.”
10 Dhe jo vetëm kaq, por edhe Rebeka mbeti shtatzënë nga një njeri i vetëm, Isakun, atin tonë,
Not only that, but also when Rebecca had conceived twins by our forefather Isaac
11 (sepse para se t’i lindnin fëmijët dhe para se të bënin ndonjë të mirë a të keqe, që të mbetej i patundur propozimi i Perëndisë për të zgjedhur jo sipas veprave, po prej atij që thërret),
(though they had not yet been born, not having done anything good or bad, so that God's purpose according to election might stand, not of works but of Him who calls),
12 iu tha asaj: “Më i madhi do t’i shërbejë më të voglit”,
it was said to her, “The older will serve the younger.”
13 siç është shkruar: “E desha Jakobin dhe e urreva Ezaun”.
As it is written: “Jacob I loved, but Esau I hated.”
14 Çfarë të themi, pra? Mos ka padrejtësi te Perëndia? Aspak!
So what shall we say, there is no injustice with God, is there? Of course not!
15 Ai i thotë në fakt Moisiut: “Do të kem mëshirë për atë që të kem mëshirë, dhe do të kem dhembshuri për atë që do të kem dhembshuri”.
For He says to Moses: “I will have mercy on whomever I have mercy, and I will have compassion on whomever I have compassion.”
16 Kështu, pra, kjo nuk varet as prej atij që do, as prej atij që vrapon, por nga Perëndia që shfaq mëshirë.
So then, it is not of him who wills nor of him who strives, but of God who shows mercy.
17 Sepse Shkrimi i thotë Faraonit: “Pikërisht për këtë gjë të ngrita, që të tregoj te ti fuqinë time dhe që të shpallet emri im mbi mbarë dheun”.
For the Scripture says to Pharaoh: “I raised you up for this very purpose, that I might display my power in you, and that my name might be proclaimed in all the earth.”
18 Kështu ai ka mëshirë për atë që do dhe e ngurtëson atë që do.
So then, He has mercy on whom He wishes, and He hardens whom He wishes.
19 Ti do të më thuash, pra: “Pse vazhdon të ankohet? Kush mund, në fakt, t’i rezistojë vullnetit të tij?”.
You will say to me then, “Why does He still find fault? For who has ever resisted His will?”
20 Po kush je ti, o njeri, që i kundërpërgjigjesh Perëndisë? A mund t’i thotë ena mjeshtrit: “Përse më bërë kështu?”.
Really now, just who are you, O man, to talk back to God? What is formed will not say to the one who formed it, “Why did you make me like this,” will it?
21 A nuk ka vallë fuqi poçari mbi argjitën për të bërë nga po ai brumë një enë për nderim, edhe një tjetër për çnderim?
Or has the potter no right over the clay, to make from the same lump one vessel for honor and another for dishonor?
22 Dhe çfarë të thuash nëse Perëndia, duke dashur të tregojë zemërimin e tij dhe të bëjë të njohur pushtetin e tij duroi me shumë zemërgjërësi enët e zemërimit që qenë bërë për prishje?
What if God, wishing to display His wrath and to make His power known, endured with much patience vessels of wrath prepared for destruction,
23 Dhe që të bëjë të njohur pasuritë e lavdisë së tij ndaj enëve të mëshirës, të cilat i përgatiti për lavdi,
just in order to make known the riches of His glory on vessels of mercy, which He prepared beforehand for glory,
24 mbi ne, që edhe na thirri, jo vetëm nga Judenjtë, por edhe nga johebrenjtë?
even us whom He called, not only from the Jews but also from the Gentiles?
25 Ashtu si thotë ai te Osea: “Unë do ta quaj popullin tim atë që s’ka qenë populli im dhe të dashur atë të mosdashurin.
As He also says in Hosea: “I will call the ‘not my people’, ‘my people’, and the ‘not loved’ (f), ‘loved’.”
26 Dhe do të ndodhë që atje ku u është thënë atyre: “Ju nuk jeni populli im”, atje do të quheni bij të Perëndisë së gjallë”.
“And it will be in the place where it was said to them, ‘You are not my people,’ there they will be called sons of the living God.”
27 Por Isaia thërret për Izraelin: “Edhe sikur të ishte numri i bijve të Izraelit si rëra e detit, vetëm mbetja e tij do të shpëtohet”.
And Isaiah cries out concerning Israel: “Though the number of the children of Israel be as the sand of the sea, only the remnant will be saved;
28 Në fakt ai do ta realizojë vendimin e tij me drejtësi, sepse Zoti do ta realizojë dhe do ta përshpejtojë vendimin e tij mbi tokë.
because He is finishing and cutting short an accounting in righteousness; yes, the Lord will impose a condensed accounting upon the earth.”
29 Dhe ashtu si profetizoi Isaia: “Në qoftë se Perëndia i ushtrive nuk do të na kishte lënë farë, do të ishim bërë si Sodoma dhe do t’i kishim ngjarë Gomorës”.
And as Isaiah had said previously: “Unless the Lord of Sabaoth had left us a seed, we would have become like Sodom, and we would have been made like Gomorrah.”
30 Çfarë të themi, pra? Se johebrenjtë, që nuk kërkuan drejtësinë, e fituan drejtësinë, por atë drejtësi që vjen nga besimi,
So what shall we say? That Gentiles, who did not pursue righteousness, attained to righteousness, namely the righteousness that comes from faith;
31 ndërsa Izraeli, që kërkonte ligjin e drejtësisë, nuk arriti në ligjin e drejtësisë.
while Israel, pursuing a standard of righteousness, did not attain to that standard.
32 Përse? Sepse e kërkonte jo me anë të besimit, por me anë të veprave të ligjit; sepse ata u penguan në gurin e pengesës,
Why not? Because it was not from faith, but as from works of the law. They stumbled over the ‘stumbling stone’;
33 ashtu siç është shkruar: “Ja, unë po vë në Sion një gur pengese dhe një shkëmb skandali, dhe kushdo që i beson atij nuk do të turpërohet”.
as it is written: “Look! I am placing in Zion a stumbling stone and a rock of offense, and no one who believes on Him will be put to shame.”
