Romakëve 7

1 Apo nuk e dini o vëllezër, (sepse unë po u flas njerëzve që e njohin ligjin), se ligji ka pushtet mbi njeriun për sa kohë ai rron?

Ou bien ne savez-vous pas, frères (car je parle à des hommes qui connaissent la loi), que la loi domine sur l'homme tant qu'il vit?

2 Sepse gruaja e martuar është e lidhur nga ligji me burrin deri sa ai rron, por, po i vdiq burri, lirohet nga ligji i burrit.

Car la femme qui a un mari est liée par la loi au mari tant qu'il vit; mais si le mari meurt, elle est libérée de la loi du mari.

3 Prandaj, nëse, kur i rron burri, ajo bashkohet me një burrë tjetër, do të quhet shkelëse e kurorës; por kur i vdes burri ajo është e liruar nga ligji, që të mos jetë shkelëse e kurorës, po u bë gruaja e një burrë tjetër.

Si donc, du vivant de son mari, elle s'attache à un autre homme, on l'appelle adultère. Mais si le mari meurt, elle est libérée de la loi, de sorte qu'elle n'est pas adultère, bien qu'elle soit unie à un autre homme.

4 Kështu, pra, vëllezër të mi, edhe ju jeni të vdekur për ligjin me anë të trupit të Jezu Krishtit që të bashkoheni me një tjetër, që u ringjall prej të vdekurit, që t’i japim fryte Perëndisë.

C'est pourquoi, mes frères, vous aussi, vous êtes morts à la loi par le corps du Christ, afin que vous soyez unis à un autre, à celui qui est ressuscité des morts, pour que nous produisions du fruit pour Dieu.

5 Sepse, kur ishim në mish, pasionet mëkatare që ishin me anë të ligjit, vepronin në gjymtyrët tona, duke sjellë fryte vdekjeje,

En effet, lorsque nous étions dans la chair, les passions du péché, qui se manifestaient par la loi, agissaient dans nos membres pour produire du fruit à la mort.

6 por tani jemi zgjidhur nga ligji duke qënë të vdekur nga ç’ka na mbante të lidhur, prandaj shërbejmë në risinë e frymës dhe jo në vjetërsinë e shkronjës.

Mais maintenant, nous avons été déchargés de la loi, étant morts à ce en quoi nous étions tenus, de sorte que nous servons en nouveauté d'esprit, et non en ancienneté de lettre.

7 Çfarë të themi, pra? Se ligji është mëkat? Ashtu mos qoftë! Mëkatin unë nuk do ta kisha njohur, veç se me anë të ligjit; sepse unë nuk do ta kisha njohur lakminë, po të mos thoshte ligji: “Mos lakmo!”.

Que dirons-nous alors? La loi est-elle un péché? Qu'elle ne le soit jamais! Cependant, je n'aurais pas connu le péché si ce n'était par la loi. Car je n'aurais pas connu la convoitise si la loi n'avait dit: « Tu ne convoiteras pas. »

8 Por mëkati, duke marrë shkas nga ky urdhërim, ngjalli në mua çdo lakmi,

Mais le péché, trouvant une occasion dans le commandement, a produit en moi toutes sortes de convoitises. Car sans la loi, le péché est mort.

9 sepse, pa ligj, mëkati është i vdekur. Dikur unë jetoja pa ligj, por, kur erdhi urdhërimi, mëkati u ngjall dhe unë vdiqa,

J'étais autrefois vivant sans la loi; mais, quand le commandement est venu, le péché s'est réveillé et je suis mort.

10 dhe urdhërimi që u dha për jetë, më solli vdekjen.

Le commandement qui était pour la vie, je l'ai trouvé pour la mort;

11 Sepse mëkati, duke gjetur rastin me anë të urdhërit, më mashtrojë dhe me anë të tij më vrau.

car le péché, trouvant une occasion dans le commandement, m'a séduit, et par lui m'a tué.

12 Kështu ligji është i shenjtë, dhe urdhërimi i shenjtë, i drejtë dhe i mirë.

C'est pourquoi la loi est vraiment sainte, et le commandement saint, juste et bon.

13 Ajo gjë, pra, që është e mirë u bë vdekje për mua? Ashtu mos qoftë; por mëkati, që të duket mëkat, me anë të së mirës më pruri vdekjen, që mëkati të bëhet edhe më tepër mëkat nëpërmjet urdhërimit.

Ce qui est bon est-il donc devenu pour moi la mort? Qu'il ne le soit jamais! Mais le péché, afin qu'il se manifeste comme péché, produisait en moi la mort par ce qui est bon, afin que, par le commandement, le péché devînt un grand péché.

14 Sepse ne e dimë se ligji është frymëror, por unë jam i mishë, i shitur mëkatit si skllav.

Car nous savons que la loi est spirituelle, mais moi je suis charnel, vendu sous le péché.

15 Sepse unë nuk kuptoj atë që bëj, sepse nuk bëj atë që dua, por bëj atë që urrej.

Car je ne comprends pas ce que je fais. Car je ne pratique pas ce que je désire faire; mais ce que je déteste, je le fais.

16 Edhe, nëse bëj atë që nuk dua, unë pranoj që ligji është i mirë.

Mais si ce que je ne veux pas, je le fais, je consens à la loi qu'elle est bonne.

17 Por tani nuk jam më unë që veproj, por mëkati që banon në mua.

Ainsi maintenant, ce n'est plus moi qui le fais, mais le péché qui habite en moi.

18 Në fakt unë e di se në mua domëthënë në mishin tim nuk banon asgjë e mirë, sepse, ndonëse e kam dëshirën për të bërë të mirën, nuk ia gjej mënyrën.

Car je sais qu'en moi, c'est-à-dire dans ma chair, n'habite aucun bien. Car le désir est présent en moi, mais je ne le trouve pas faisant ce qui est bon.

19 Në fakt të mirën që unë e dua nuk e bëj; por të keqen që s’dua, atë bëj.

Car le bien que je désire, je ne le fais pas; mais le mal que je ne désire pas, je le pratique.

20 Edhe, në qoftë se bëj atë që nuk dua, s’jam më vetë ai që e bëj, por është mëkati që banon në mua.

Et si je fais ce que je ne veux pas, ce n'est plus moi qui le fais, c'est le péché qui habite en moi.

21 Unë, pra, po zbuloj këtë ligj: duke dashur të bëj të mirën, e keqja gjindet në mua.

Je trouve donc la loi que, tandis que je désire faire le bien, le mal est présent.

22 Në fakt unë gjej kënaqësi në ligjin e Perëndisë sipas njeriut të brendshëm,

En effet, je prends plaisir à la loi de Dieu selon la personne intérieure,

23 por shoh një ligj tjetër në gjymtyrët e mia, që lufton kundër ligjit të mendjes sime dhe që më bën skllav të ligjit të mëkatit që është në gjymtyrët e mia.

mais je vois dans mes membres une autre loi, qui combat la loi de mon esprit et me rend captif de la loi du péché qui est dans mes membres.

24 Oh, njeri i mjerë që jam! Kush do të më çlirojë nga ky trup i vdekjes?

Quel misérable je suis! Qui me délivrera du corps de cette mort?

25 I falem nderit Perëndisë me anë të Jezu Krishtit, Zotit tonë. Unë vetë, pra, me mendjen, i shërbej ligjit të Perëndisë, por, me mishin ligjit të mëkatit.

Je rends grâce à Dieu par Jésus-Christ, notre Seigneur. Ainsi donc, par la pensée, je sers la loi de Dieu, mais par la chair, la loi du péché.