Romakëve 6
1 Çfarë të themi, pra? A të mbetemi në mëkat, që të teprojë hiri?
Pea ka ko ia, pea te tau pehē ko e hā? Te tau kei fai angahala kae tupulaki ʻae ʻofa?
2 Aspak! Ne që jemi të vdekur për mëkatin, si do të jetojmë akoma në të?
ʻE ʻikai ʻaupito. ʻE fēfē ʻetau kei moʻui ʻi he angahala ka kuo tau mate ki ai?
3 Po a nuk e dini se ne të gjithë që u pagëzuam në Jezu Krishtin, u pagëzuam në vdekjen e tij?
ʻIkai ʻoku mou ʻilo ko kitautolu kotoa pē naʻe papitaiso kia Sisu Kalaisi naʻa tau papitaiso ki heʻene pekia?
4 Ne, pra, u varrosëm me të me anë të pagëzimit në vdekje, që, ashtu si Krishti u ringjall prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne gjithashtu të ecim në risinë e jetës.
Pea ko ia, kuo tau tanu fakataha mo ia ʻi he papitaiso ki he mate: koeʻuhi ke hangē hono fokotuʻu ʻa Kalaisi mei he mate ʻe he mālohi ʻoe tamai, ke pehē foki ʻetau felakaʻi ʻi he moʻui foʻou.
5 Sepse, nëse u bashkuam me Krishtin në një vdekje të ngjashme me të tijën, do të jemi edhe e ringjalljes së tij,
He kapau kuo tau tō fakataha mo ia ʻi he tatau ʻo ʻene pekia, te tau ʻi he tatau foki ʻo ʻene toetuʻu:
6 duke ditur këtë: se njeriu ynë i vjetër u kryqëzua me të, që trupi i mëkatit mund të jetë anuluar dhe që ne të mos i shërbejmë më mëkatit.
ʻO ʻilo eni, ko hotau motuʻa tangata kuo tāmateʻi fakataha mo ia, koeʻuhi ke fakaʻauha ʻae sino ʻoe angahala, koeʻuhi ke ʻoua naʻa tau toe tauhi ʻae angahala.
7 Në fakt, ai që ka vdekur është shfajësuar nga mëkati.
He ko ia ʻoku mate, kuo movete ia mei he angahala.
8 Tani nëse vdiqëm me Krishtin, ne besojmë gjithashtu që do të jetojmë me të,
Ko eni, kapau ʻoku tau mate fakataha mo Kalaisi, ʻoku tau tui te tau moʻui fakataha foki mo ia:
9 duke ditur se Krishti, që u ringjall prej së vdekurish, nuk vdes më; vdekja s’ka më pushtet mbi të.
ʻI heʻetau ʻilo kuo fokotuʻu ʻa Kalaisi mei he pekia, pea ʻe ʻikai toe pekia ia; ʻe ʻikai toe puleʻi ia ʻe he mate.
10 Sepse në atë që vdiq, vdiq për mëkatin një herë e për gjithmonë; por në atë që rron, rron për Perëndinë.
He ko ʻene mate, ko e mate tuʻo taha pē koeʻuhi ko e angahala: ka ko ʻene moʻui, ko e moʻui ia ki he ʻOtua.
11 Kështu edhe ju, konsideroheni veten të vdekur për mëkatin, por të gjallë për Perëndinë, në Jezu Krishtin, Zotin tonë.
Pea ke pehē foki ʻae lau ʻakimoutolu ko e mate moʻoni ki he angahala, ka ko e moʻui ki he ʻOtua ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
12 Le të mos mbretërojë, pra, mëkati në trupin tuaj të vdekshëm, që t’i bindeni atij në epshet e veta.
Ko ia ke ʻoua naʻa tuku ke pule ʻae angahala ʻi homou sino matengofua, ke mou talangofua ki ai ʻi hono ngaahi holi.
13 As mos i jepni gjymtyrët tuaja në shërbim të mëkatit si mjete paudhësie, por tregoni veten tuaj te Perëndia, si të gjallë prej së vdekurish, dhe gjymtyrët tuaja si mjete drejtësie për Perëndinë.
Pea ʻoua naʻa mou ʻatu homou ngaahi kupuʻi sino ko e meʻa ngāueʻaki ʻi he taʻemāʻoniʻoni ki he angahala: kae ʻatu ʻakimoutolu ki he ʻOtua, ʻo taau mo kinautolu kuo hao mei he mate, pea mo homou ngaahi kupuʻi sino ko e meʻa ngāueʻaki ʻi he māʻoniʻoni ki he ʻOtua.
14 Në fakt mëkati nuk do të ketë më pushtet mbi ju, sepse nuk jeni nën ligj, por nën hir.
He koeʻuhi ʻe ʻikai puleʻi ʻakimoutolu ʻe he angahala: he ʻoku ʻikai te mou moʻulaloa ki he fono, ka ki he ʻofa.
15 Atëherë, çfarë? Të mëkatojmë sepse nuk jemi nën ligj, por nën hir? Kështu mos qoftë!
Pea fēfē ai? Te tau fai angahala, koeʻuhi ʻoku ʻikai te tau moʻulaloa ki he fono, ka ki he ʻofa? ʻE ʻikai ʻaupito.
16 A nuk e dini ju se nëse e tregoni veten shërbëtorë të atij që i bindeni, jeni shërbëtorë të atij që i bindeni, qoftë mëkatit për vdekje, qoftë dëgjesës për drejtësi?
ʻIkai ʻoku mou ʻilo ko ia ia te mou ʻatu ʻakimoutolu ko e kau tamaioʻeiki ke talangofua ki ai, ko ʻene kau tamaioʻeiki ʻakimoutolu ʻoku mou talangofua ki ai; pe ko e angahala ki he mate, pe ko e talangofua ki he māʻoniʻoni?
17 Por qoftë falenderuar Perëndia, sepse ishit shërbëtorë të mëkatit, por iu bindët me zemër atij mësimi që iu është transmetuar.
Naʻa mou nofo ko e kau tamaioʻeiki ki he angahala, kae fakafetaʻi ki he ʻOtua, ʻi hoʻomou talangofua mei he loto ki he anga ʻoe akonaki naʻe ʻatu kiate kimoutolu.
18 Dhe, mbasi u liruat nga mëkati, u bëtë shërbëtorë të drejtësisë.
Ko ia ko e meʻa ʻi he fakatauʻatāina mei he angahala, kuo mou hoko ai ʻo talangofua ki he māʻoniʻoni.
19 Unë po flas njerëzisht për shkak të dobësisë së mishit tuaj. Sepse ashtu si një kohë i kishit përkushtuar gjymtyrët tuaja për të qenë shërbëtorë të papastërtisë dhe të paudhësisë për të bërë paudhësinë, kështu tani përkushtoni gjymtyrët tuaj për të qënë shërbëtorë të drejtësisë për shenjtërim.
ʻOku ou lea ʻo hangē pe ko e tangata, ko e meʻa ʻi he vaivai ʻo homou kakano: ʻo hangē naʻa mou tukuange homou ngaahi kupuʻi sino ko e kau tamaioʻeiki ki he anga fakalielia, pea mo e fai angakovi ke fai kovi; ke pehē eni hoʻomou tuku atu homou ngaahi kupuʻi sino ko e kau tamaioʻeiki ki he angatonu ke fai māʻoniʻoni.
20 Sepse, kur ishit shërbëtorë të mëkatit, ishit të lirë në lidhje me drejtësinë.
He koeʻuhi ʻi hoʻomou nofo ko e kau tamaioʻeiki ki he angahala, naʻa mou ʻataʻatā mei he māʻoniʻoni.
21 Dhe çfarë fryt kishit, pra, atëherë, nga ato gjëra, për të cilat tani keni turp? Sepse fundi i tyre është vdekja.
Ka ko e hā ʻae fua ne mou maʻu ʻi he ngaahi meʻa ko ia ʻoku mou mā ai ni? He ko e ngataʻanga ʻoe ngaahi meʻa ko ia ko e mate.
22 Por tani, pasi u liruat nga mëkati dhe u bëtë shërbëtorë të Perëndisë keni për frytin tuaj shenjtërimin dhe për fund jeta e përjetshme. (aiōnios g166)
Ka ko eni, ʻi hono fakatauʻatāina ʻakimoutolu mei he angahala, pea hoko ko e kau tamaioʻeiki ki he ʻOtua, kuo ʻi ai homou fua ko e māʻoniʻoni, pea ko hono ngataʻanga ko e moʻui taʻengata. (aiōnios g166)
