Romakëve 6
1 Çfarë të themi, pra? A të mbetemi në mëkat, që të teprojë hiri?
Че вом зиче дар? Сэ пэкэтуим мереу ка сэ се ынмулцяскэ харул?
2 Aspak! Ne që jemi të vdekur për mëkatin, si do të jetojmë akoma në të?
Ничдекум! Ной, каре ам мурит фацэ де пэкат, кум сэ май трэим ын пэкат?
3 Po a nuk e dini se ne të gjithë që u pagëzuam në Jezu Krishtin, u pagëzuam në vdekjen e tij?
Ну штиць кэ тоць кыць ам фост ботезаць ын Исус Христос, ам фост ботезаць ын моартя Луй?
4 Ne, pra, u varrosëm me të me anë të pagëzimit në vdekje, që, ashtu si Krishti u ringjall prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne gjithashtu të ecim në risinë e jetës.
Ной, деч, прин ботезул ын моартя Луй, ам фост ынгропаць ымпреунэ ку Ел, пентру ка, дупэ кум Христос а ынвият дин морць прин слава Татэлуй, тот аша ши ной сэ трэим о вяцэ ноуэ.
5 Sepse, nëse u bashkuam me Krishtin në një vdekje të ngjashme me të tijën, do të jemi edhe e ringjalljes së tij,
Ын адевэр, дакэ не-ам фэкут уна ку Ел принтр-о моарте асемэнэтоаре ку а Луй, вом фи уна ку Ел ши принтр-о ынвиере асемэнэтоаре ку а Луй.
6 duke ditur këtë: se njeriu ynë i vjetër u kryqëzua me të, që trupi i mëkatit mund të jetë anuluar dhe që ne të mos i shërbejmë më mëkatit.
Штим бине кэ омул ностру чел векь а фост рэстигнит ымпреунэ ку Ел, пентру ка трупул пэкатулуй сэ фие дезбрэкат де путеря луй, ын аша фел ка сэ ну май фим робь ай пэкатулуй,
7 Në fakt, ai që ka vdekur është shfajësuar nga mëkati.
кэч чине а мурит, де дрепт, есте избэвит де пэкат.
8 Tani nëse vdiqëm me Krishtin, ne besojmë gjithashtu që do të jetojmë me të,
Акум, дакэ ам мурит ымпреунэ ку Христос, кредем кэ вом ши трэи ымпреунэ ку Ел,
9 duke ditur se Krishti, që u ringjall prej së vdekurish, nuk vdes më; vdekja s’ka më pushtet mbi të.
ынтрукыт штим кэ Христосул ынвият дин морць ну май моаре; моартя ну май аре ничо стэпынире асупра Луй.
10 Sepse në atë që vdiq, vdiq për mëkatin një herë e për gjithmonë; por në atë që rron, rron për Perëndinë.
Фииндкэ, прин моартя де каре а мурит, Ел а мурит пентру пэкат о датэ пентру тотдяуна, яр прин вяца пе каре о трэеште, трэеште пентру Думнезеу.
11 Kështu edhe ju, konsideroheni veten të vdekur për mëkatin, por të gjallë për Perëndinë, në Jezu Krishtin, Zotin tonë.
Тот аша ши вой ыншивэ сокотици-вэ морць фацэ де пэкат ши вий пентру Думнезеу, ын Исус Христос, Домнул ностру.
12 Le të mos mbretërojë, pra, mëkati në trupin tuaj të vdekshëm, që t’i bindeni atij në epshet e veta.
Деч пэкатул сэ ну май домняскэ ын трупул востру муритор ши сэ ну май аскултаць де пофтеле луй.
13 As mos i jepni gjymtyrët tuaja në shërbim të mëkatit si mjete paudhësie, por tregoni veten tuaj te Perëndia, si të gjallë prej së vdekurish, dhe gjymtyrët tuaja si mjete drejtësie për Perëndinë.
Сэ ну май даць ын стэпыниря пэкатулуй мэдулареле воастре, ка ниште унелте але нелеӂюирий, чи даци-вэ пе вой ыншивэ луй Думнезеу, ка вий, дин морць кум ераць; ши даць луй Думнезеу мэдулареле воастре, ка пе ниште унелте але неприхэнирий.
14 Në fakt mëkati nuk do të ketë më pushtet mbi ju, sepse nuk jeni nën ligj, por nën hir.
Кэч пэкатул ну ва май стэпыни асупра воастрэ, пентру кэ ну сунтець суб Леӂе, чи суб хар.
15 Atëherë, çfarë? Të mëkatojmë sepse nuk jemi nën ligj, por nën hir? Kështu mos qoftë!
Че урмязэ де аич? Сэ пэкэтуим пентру кэ ну май сунтем суб Леӂе, чи суб хар? Ничдекум.
16 A nuk e dini ju se nëse e tregoni veten shërbëtorë të atij që i bindeni, jeni shërbëtorë të atij që i bindeni, qoftë mëkatit për vdekje, qoftë dëgjesës për drejtësi?
Ну штиць кэ, дакэ вэ даць робь куйва ка сэ-л аскултаць, сунтець робий ачелуя де каре аскултаць, фие кэ есте ворба де пэкат, каре дуче ла моарте, фие кэ есте ворба де аскултаре, каре дуче ла неприхэнире?
17 Por qoftë falenderuar Perëndia, sepse ishit shërbëtorë të mëkatit, por iu bindët me zemër atij mësimi që iu është transmetuar.
Дар мулцумирь фие адусе луй Думнезеу, пентру кэ, дупэ че аць фост робь ай пэкатулуй, аць аскултат акум дин инимэ де дрептарул ынвэцэтурий пе каре аць примит-о.
18 Dhe, mbasi u liruat nga mëkati, u bëtë shërbëtorë të drejtësisë.
Ши прин кяр фаптул кэ аць фост избэвиць де суб пэкат, в-аць фэкут робь ай неприхэнирий.
19 Unë po flas njerëzisht për shkak të dobësisë së mishit tuaj. Sepse ashtu si një kohë i kishit përkushtuar gjymtyrët tuaja për të qenë shërbëtorë të papastërtisë dhe të paudhësisë për të bërë paudhësinë, kështu tani përkushtoni gjymtyrët tuaj për të qënë shërbëtorë të drejtësisë për shenjtërim.
Ворбеск оменеште, дин причина непутинцей фирий воастре пэмынтешть: дупэ кум одиниоарэ в-аць фэкут мэдулареле воастре роабе але некурэцией ши фэрэделеӂий, аша кэ сэвыршяць фэрэделеӂя, тот аша акум требуе сэ вэ фачець мэдулареле воастре роабе але неприхэнирий, ка сэ ажунӂець ла сфинциря воастрэ!
20 Sepse, kur ishit shërbëtorë të mëkatit, ishit të lirë në lidhje me drejtësinë.
Кэч, атунч кынд ераць робь ай пэкатулуй, ераць слобозь фацэ де неприхэнире.
21 Dhe çfarë fryt kishit, pra, atëherë, nga ato gjëra, për të cilat tani keni turp? Sepse fundi i tyre është vdekja.
Ши че роаде адучяць атунч? Роаде де каре акум вэ есте рушине, пентру кэ сфыршитул ачестор лукрурь есте моартя.
22 Por tani, pasi u liruat nga mëkati dhe u bëtë shërbëtorë të Perëndisë keni për frytin tuaj shenjtërimin dhe për fund jeta e përjetshme. (aiōnios g166)
Дар акум, одатэ че аць фост избэвиць де пэкат ши в-аць фэкут робь ай луй Думнезеу, авець ка род сфинциря, яр ка сфыршит: вяца вешникэ. (aiōnios g166)
