Romakëve 4

1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?

¿QUÉ, pues, dirémos que halló Abraham nuestro padre segun la carne?

2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.

Que si Abraham fué justificado por las obras, tiene de qué gloriarse; mas no para con Dios.

3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.

Porque, ¿qué dice la escritura? Y creyó Abraham á Dios, y le fué atribuido á justicia.

4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;

Empero al que obra, no se le cuenta el salario por merced, sino por deuda.

5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.

Mas al que no obra, pero cree en aquel que justifica al impío, la fé le es contada por justicia.

6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:

Como tambien David dice ser bienaventurado el hombre al cual Dios atribuye justicia sin obras,

7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.

[Diciendo: ] Bienaventurados aquellos cuyas iniquidades son perdonadas, y cuyos pecados son cubiertos.

8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.

Bienaventurado el varon al cual el Señor no imputó pecado.

9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.

¿[Es] pues esta bienaventuranza [solamente] en la circuncision, ó tambien en la incircuncision? porque decimos que á Abraham fué contada la fé por justicia.

10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.

¿Cómo pues [le] fué contada? ¿en la circuncision, ó en la incircuncision? no en la circuncision, sino en la incircuncision.

11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,

Y recibió la circuncision por señal, por sello de la justicia de la fé que [tuvo] en la incircuncision, para que fuese padre de todos los creyentes no circuncidados, para que tambien á ellos les sea contado por justicia;

12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.

Y padre de la circuncision, no solamente á los que son de la circuncision mas tambien á los que siguen las pisadas de la fé que fué en nuestro padre Abraham ántes de ser circuncidado.

13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.

Porque no por la ley [fué dada] la promesa á Abraham, ó á su simiente, que seria heredero del mundo; sino por la justicia de la fé.

14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,

Porque si los que [son] de la ley, son los herederos, vana es la fé, y anulada es la promesa.

15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.

Porque la ley obra ira: porque donde no hay ley, tampoco [hay] transgresion.

16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili

Por tanto [es] por la fé, para que [sea] por gracia; para que la promesa sea firme á toda simiente, [es á saber, ] no solamente al que [es] de la ley, mas tambien al que [es] de la fé de Abraham, el cual es padre de todos nosotros,

17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.

(Como está escrito: Que por padre de muchas gentes te he puesto, ) delante de Dios al cual creyó; el cual da vida á los muertos, y llama las cosas que no son, como las que son.

18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.

El creyó, en esperanza contra esperanza, para venir á ser padre de muchas gentes, conforme á lo que [le] habia sido dicho: Así será tu simiente.

19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.

Y no se enflaqueció en la fé, ni consideró su cuerpo ya muerto, (siendo ya de casi cien años) ni la matriz muerta de Sara.

20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,

Tampoco en la promesa de Dios dudó con desconfianza; ántes fué esforzado en fé, dando gloria á Dios,

21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.

Plenamente convencido de que todo lo que habia prometido, era tambien poderoso para hacerlo.

22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.

Por lo cual tambien le fué atribuido á justicia.

23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,

Y no solamente por él fué escrito que le haya sido [así] imputado;

24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,

Sino tambien por nosotros á quienes será imputado, [esto es, ] á los que creemos en el que levantó de los muertos á Jesus Señor nuestro:

25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.

El cual fué entregado por nuestros delitos, y resucitado para nuestra justificacion,