Romakëve 4
1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?
Hanchu, taksa tieng ei richibul Abraham hah i angin mo ei misîr rang ani zoi? Inmo a sinthona a lei intem?
2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.
Sintho sika thei intum nirese chu, Abraham'n song rang imini chu a dôn rang kêng, hannirese Pathien mitmua chu ni mak.
3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.
Pathien lekhabu'n imo ati? “Abraham'n Pathien a iema, a taksônna sika han Pathien'n midikin a pom ani,” ati.
4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;
Sinthopu rathaman chu lungkham pêk niloiin lâkâi anga be ani uol, an sinthona an man kêng ani.
5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.
Aniatachu mingei hah an sintho han midika tel nimak ngeia nunsiengei ngâidampu Pathien taksônna sikin kêng ani.
6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:
Mi Sintho sika niloia Pathien'n dikna a minchang ngei satvur anni tie, David khom hi anghin a ril:
7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.
“An tho minchâinangei ngâidamin a oma, an sietnangei mukhua aom ngei chu, satvur an ni!
8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.
Pumapa'n sietna dôn a be loi ngei chu satvur an ni!”
9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.
Ha satvurna hah sertan ngei rang vai mo? Sertanloi ngei rang khom mo? Abraham'n taksônna sikin dikna achang ei tia.
10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
A sertan mâna chong mo, a tan suole mo? nimak, sertan suole nimaka, sertan mân ani.
11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,
A sertan mâna a taksônna sika, Pathien'n thei a minchang minenna ranga sertan kêng ani. Hanchu sertan khom no rese iemna sika Pathien'n thei a minchang ngei ta rangin chu Abraham chu an rathatienga pa ani.
12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.
Sertan ngei pa khom ani, sertan anni vai sika niloiin ei pa Abraham'n a sertan mâna an taksôn angdêna iemna an nei sika ani.
13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.
Balam jôm sik niloiin, iemna sika thei minchang a lei ni, Pathien'n Abraham kôm, ama le a jâisuon ngeiin rammuol hih la luo an tih, ti a khâm ani.
14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,
Balam jôm hih rochon luona anînchu, taksônna hih akorong nîng ata, chongkhâm khom hah kâmomloi ani, tina nîng a tih.
15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
Balam han Pathien taksina a minsuok ngâi balam boina hanchu minchâina khom om ngâi mak.
16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili
Masikin, chongkhâm hah Abraham jâisuonngei murdi rangin balam a jôm ngei mang niloiin ama taksôn anga iempungei rang khomin Pathien manboipêk a nitie min langna rangin iemna sikin ani Abraham kôma chong a lei khâm hah, ama hah ratha tienga ei rênga ei pa ani.
17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.
Pathien lekhabu'n, “Nam tamtak pa'n nang ki minchang zoi” a tia, inkhâmna hah Pathien tieng chu asa ani. Hi chongkhâm hih Abraham'n ai iem Pathien mithi ngei minringnôkpu le neinun a omloi ngei min ompu kôm renga ai mu ani.
18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.
Abraham han sabei rang aboi tet nûk khomin ala sabei ngit sikin, “Nam tamtak ngei pa,” a hongchang zoi ani. Pathien chongin, “Na jâisuonngei ârsi dôr la nîng an tih,” ati anghan.
19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.
Kum raza mi ani zoia a taksa mindon nân chu mithi angdôr ani zoia, Sarah khom aching ani ti a riet chien pum khomin a taksônna chu duoi uol mak.
20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,
Taksônna insamin Pathien chongkhâm hah mindon kârminlak maka, a taksônna a rât uol uola Pathien a chôiminsânga.
21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.
Pathien'n a chongkhâm tuonmintung thei ngêt a tih, ti a riet minthâr sikin.
22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.
Masika han kêng, “A taksônna sika thei minchang ani,” ti ani.
23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,
Hi chong, “midika pom ani,” ti hih ama chungroi misîrna rang manga miziek ni maka.
24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,
Eini, ei Pumapa Jisua thina renga kaithoipu iemngei sika dikna intum sai ngei rang khomin miziek ani.
25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.
Jisua hah ei sietnangei sikin thatin a oma Pathien makunga dikna intum theina rangin kaithoiin a om nôk ani.
