Romakëve 4
1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?
Quel avantage dirons-nous donc qu'Abraham, notre père, a obtenu selon la chair?
2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.
Sans doute, si Abraham a été justifié par les oeuvres, il a sujet de se glorifier; mais devant Dieu, il n'en est pas ainsi.
3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.
En effet, que dit l'Écriture? «Abraham, dit-elle, crut à Dieu, et cela lui fut imputé à justice.»
4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;
Or, celui qui fait une oeuvre, reçoit son salaire non pas comme une grâce, mais comme une chose due;
5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.
tandis que, pour celui qui ne fait point d'oeuvre, mais qui croit en celui qui justifie l'impie, sa foi lui est imputée à justice.
6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:
C'est ainsi que David exprime le bonheur de l'homme à qui Dieu impute la justice sans les oeuvres:
7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.
«Heureux ceux dont les iniquités sont pardonnées, et dont les péchés sont couverts!
8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.
Heureux l'homme à qui le Seigneur n'impute point son péché!»
9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.
Cette déclaration de bonheur ne concerne-t-elle donc que les circoncis? Elle est également pour les incirconcis. Nous disons, en effet, que la foi d'Abraham lui fut imputée à justice.
10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
Or, comment lui fut-elle imputée? Alors qu'il était circoncis, ou lorsqu'il ne l'était pas encore? Ce n'a pas été après, mais avant sa circoncision.
11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,
Puis il reçut le signe de la circoncision, comme un sceau de la justice qu'il avait obtenue par la foi, quand il était encore incirconcis, afin qu'il fût le père de tous ceux qui ont la foi bien qu'étant incirconcis, pour que la justice leur soit imputée.
12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.
Il est aussi le père des circoncis, de ceux qui n'ont pas seulement reçu la circoncision, mais qui marchent sur les traces de la foi qu'avait Abraham, notre père, avant sa circoncision.
13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.
En effet, la promesse d'avoir le monde pour héritage fut faite à Abraham ou à sa postérité, non pas en vertu de la loi, mais en vertu de la justice de la foi.
14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,
Car, si c'est de la loi que vient l'héritage, la foi est rendue vaine, et la promesse est annulée,
15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
parce que la loi produit la colère. Mais où il n'y a point de loi, il n'y a pas non plus de transgression.
16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili
C'est donc par la foi qu'on devient héritier, afin que ce soit par grâce, et que la promesse soit assurée à toute la postérité d'Abraham, non seulement à celle qui est sous la loi, mais aussi à celle qui possède la foi d'Abraham, notre Père à tous, selon ce qui est écrit:
17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.
«Je t'ai établi père de beaucoup de nations» — notre père, dis-je, devant Dieu, en qui il a cru, qui donne la vie aux morts, et qui appelle les choses qui ne sont point comme si elles étaient.
18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.
Espérant contre toute espérance, il crut, et il devint ainsi le père de beaucoup de nations, selon ce qui lui avait été dit; «Telle sera ta postérité.»
19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.
Il vit, sans faiblir dans sa foi, que son corps était usé, puisqu'il avait près de cent ans, et que Sara n'était plus en âge d'avoir des enfants.
20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,
Il n'eut ni hésitation ni défiance à l'égard de la promesse de Dieu, mais il fut fortifié dans sa foi, et il donna gloire à Dieu,
21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.
étant pleinement persuadé que ce que Dieu a promis, il a aussi la puissance de l'accomplir.
22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.
C'est pourquoi, sa foi lui fut imputée à justice.
23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,
Or, ce n'est pas pour lui seul qu'il est écrit que sa foi lui fut imputée à justice,
24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,
mais c'est aussi pour nous, à qui notre foi doit être pareillement imputée; pour nous, qui croyons en Celui qui a ressuscité d'entre les morts Jésus, notre Seigneur,
25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.
qui a été livré pour nos offenses et qui est ressuscité pour notre justification.
