Romakëve 4
1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?
Que dirons-nous donc qu'Abraham, notre père, a obtenu par la chair?
2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.
car si Abraham a été justifié par les oeuvres, il a sujet de se glorifier. Eh bien! il n'en a pas sujet devant Dieu;
3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.
car que dit l'Écriture? — «Abraham eut foi en Dieu, et cela lui fut imputé à justice.»
4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;
Or, on ne considère pas comme une grâce la récompense gagnée par le travail, on la tient pour un dû;
5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.
tandis que pour l'homme qui ne la gagne pas par son travail, mais qui a foi en celui qui justifie le pécheur, «sa foi lui est imputée à justice.»
6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:
C'est ainsi que David célèbre le bonheur de l'homme à qui Dieu impute la justice indépendamment des oeuvres:
7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.
«Heureux ceux dont les fautes ont été pardonnées, et dont les péchés ont été couverts!
8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.
Heureux l'homme à qui le Seigneur n'impute pas son péché!»
9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.
Ce bonheur est-il pour le circoncis seulement, ou s'applique-t-il aussi à l'incirconcis? nous disons, en effet, «que la foi fut imputée à justice à Abraham.»
10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
Comment donc lui fut-elle imputée? Était-ce en l'état de circoncision, ou en l'état d'incirconcision? — Ce n'était pas en l'état de circoncision; c'était en celui d'incirconcision;
11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,
puis, il reçut le signe de la circoncision, comme sceau de la justice que lui avait procurée sa foi, lorsqu'il était incirconcis. Il est ainsi le père de tous ceux qui ont la foi avec l'incirconcision, pour que la justice leur soit aussi imputée;
12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.
et le père des circoncis, de ceux du moins qui ne s'en tiennent pas à la circoncision seulement, mais qui marchent aussi sur les traces de la foi, qu'avait notre père Abraham, lorsqu'il était incirconcis.
13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.
En effet, ce n'est point par une loi que la promesse d'hériter le monde a été faite à Abraham et à sa postérité, mais c'est par la justice que procure la foi.
14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,
Car, si ceux qui s'en tiennent à la loi, sont héritiers, la foi devient inutile, et la promesse de Dieu, sans effet;
15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
parce que la loi produit la colère, mais où il n'y a pas de loi, il n'y a pas non plus de transgression.
16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili
Aussi est-ce par la foi qu'on est héritier, afin que ce soit par grâce; de sorte que la promesse est assurée à toute la postérité d'Abraham, non seulement à celle qui relève de la Loi, mais encore à celle qui relève de la foi d'Abraham. Il est notre père à tous, ainsi qu'il est écrit:
17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.
«Je t’ai fait père d'un grand nombre de nations, » et cela devant Dieu, en qui il eut foi, — Dieu, qui donne la vie aux morts, et qui nomme les choses qui ne sont pas, comme si elles étaient.
18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.
Espérant contre toute espérance, il eut foi: c'est ainsi qu'il devint le père de beaucoup de nations, selon cette parole: «Telle sera ta postérité.»
19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.
Comme il n'était point faible en la foi, il ne considéra point que son corps était déjà éteint (il était presque centenaire), ni que Sarah était vieille.
20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,
Il n'eut ni hésitation ni défiance à l'égard de la promesse de Dieu; mais, puisant sa force dans sa foi, il donna gloire à Dieu,
21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.
pleinement convaincu que, ce qu'il a promis, il est puissant aussi pour l'exécuter:
22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.
c'est pour cette raison que «sa foi lui fut imputée à justice.»
23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,
Or ce n'est pas pour lui seul qu'il est écrit «qu'elle lui fut imputée, »
24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,
mais c'est aussi pour nous, à qui elle doit être imputée, pour nous qui avons foi en Celui qui a ressuscité des morts Jésus, notre Seigneur,
25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.
lequel a été livré pour nos fautes, et est ressuscité pour notre justification.
