Romakëve 4

1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?

What then, it may be asked, are we to say about Abraham, the ancestor of our nation?

2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.

If he was pronounced righteous as the result of obedience, then he has something to boast of. Yes, but not before God.

3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.

For what are the words of scripture? ‘Abraham had faith in God, and his faith was regarded by God as righteousness.’

4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;

Now wages are regarded as due to the person who works, not as a favor, but as a debt;

5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.

while, as for the person who does not rely on their obedience, but has faith in him who can pronounce the godless righteous, their faith is regarded by God as righteousness.

6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:

In precisely the same way David speaks of the blessing pronounced on the person who is regarded by God as righteous apart from actions –

7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.

‘Blessed are those whose wrongdoings have been forgiven and over whose sins a veil has been drawn!

8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.

Blessed the man whom the Lord will never regard as sinful!’

9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.

Is this blessing, then, pronounced on the circumcised only or on the uncircumcised as well? We say that – ‘Abraham’s faith was regarded by God as righteousness.’

10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.

Under what circumstances, then, did this take place? After his circumcision or before it?

11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,

Not after, but before. And it was as a sign of this that he received the rite of circumcision – to show the righteousness due to the faith of an uncircumcised man – in order that he might be the father of all who have faith in God even when uncircumcised, so that they also may be regarded by God as righteous;

12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.

as well as father of the circumcised – to those who are not only circumcised, but who also follow our father Abraham in that faith which he had while still uncircumcised.

13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.

For the promise that he should inherit the world did not come to Abraham or his descendants through Law, but through the righteousness due to faith.

14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,

If those who take their stand on Law are to inherit the world, then faith is robbed of its meaning and the promise comes to nothing!

15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.

Law entails punishment; but, where no Law exists, no breach of it is possible.

16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili

That is why everything is made to depend on faith: so that everything may be God’s gift, and in order that the fulfillment of the promise may be made certain for all Abraham’s descendants – not only for those who take their stand on the Law, but also for those who take their stand on the faith of Abraham. (He is the father of us all;

17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.

as scripture says – ‘I have made you the father of many nations.’) And this they do in the sight of that God in whom Abraham had faith, and who gives life to the dead, and speaks of what does not yet exist as if it did.

18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.

With no ground for hope, Abraham, sustained by hope, put faith in God; in order that, in fulfillment of the words – ‘So many will your descendants be,’ he might become ‘the father of many nations.’

19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.

Though he was nearly a hundred years old, yet his faith did not fail him, even when he thought of his own body, then utterly worn out, and remembered that Sarah was past bearing children.

20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,

He was not led by want of faith to doubt God’s promise.

21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.

On the contrary, his faith gave him strength; and he praised God, in the firm conviction that what God has promised he is also able to carry out.

22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.

And therefore his faith ‘was regarded as righteousness.’

23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,

Now these words – ‘it was regarded as righteousness’ – were not written with reference to Abraham only;

24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,

but also with reference to us. Our faith, too, will be regarded by God in the same light, if we have faith in him who raised Jesus, our Lord, from the dead;

25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.

for Jesus was given up to death to atone for our offenses, and was raised to life that we might be pronounced righteous.