Romakëve 4

1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?

ⲁ̅ⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉⲧⲛⲛⲁϫⲟⲟϥ ϫⲉ ⲁⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉⲛⲉⲓⲱⲧ ϫⲓⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲕⲁⲧⲁ ⲥⲁⲣⲝ

2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.

ⲃ̅ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲙⲁⲓⲉ ⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲅⲁⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲟⲩⲛⲧϥ ⲟⲩϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲛ

3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.

ⲅ̅ⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉ ⲧⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲱ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲁⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲟⲡⲥ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ

4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;

ⲇ̅ⲡⲉⲧⲣϩⲱⲃ ⲇⲉ ⲉϣⲁⲩⲉⲡ ⲡⲉϥⲃⲉⲕⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩϩⲙⲟⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩⲙⲡϣⲁ

5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.

ⲉ̅ⲡⲉⲧⲉⲛϥⲣϩⲱⲃ ⲇⲉ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲉⲧⲧⲙⲁⲉⲓⲟ ⲙⲡⲁⲥⲉⲃⲏⲥ ϣⲁⲩⲉⲡ ⲧⲉϥⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ

6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:

ⲋ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲟⲛ ⲉϣⲁⲣⲉ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ϫⲱ ⲙⲡⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲥⲙⲟⲥ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲱⲡ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲟⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲁϫⲛ ⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ

7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.

ⲍ̅ϫⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲕⲱ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲩⲁⲛⲟⲙⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϩⲱⲃⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲩⲛⲟⲃⲉ

8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.

ⲏ̅ⲛⲁⲓⲁⲧϥ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁⲉⲡ ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲛ

9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.

ⲑ̅ⲡⲉⲓⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲥⲙⲟⲥ ϭⲉ ⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲉϫⲙ ⲡⲥⲃⲃⲉ ϫⲛ ⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲉϫⲛ ⲧⲕⲉⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲧⲛϫⲱ ⲅⲁⲣ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲩⲉⲡ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ

10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.

ⲓ̅ⲛⲧⲁⲩⲟⲡⲥ ϭⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲛⲉϥϩⲙ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲡⲉ ϫⲛ ⲉϥϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲛⲉϥϩⲙ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉϥϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ

11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,

ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓ ⲛⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲥⲃⲃⲉ ⲛⲥⲫⲣⲁⲅⲓⲥ ⲛⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲉⲓⲱⲧ ⲛⲛⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲟⲡⲥ ϩⲱⲟⲩ ⲟⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ

12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲓⲱⲧ ⲙⲡⲥⲃⲃⲉ ⲛⲛⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲥⲃⲃⲉ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲉⲧⲁϩⲉ ⲉⲧⲉϩⲓⲏ ⲛⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲃⲃⲉ ⲙⲡⲉⲛⲉⲓⲱⲧ ⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ

13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.

ⲓ̅ⲅ̅ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲡⲉ ⲡⲉⲣⲏⲧ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲏ ⲡⲉϥⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ

14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,

ⲓ̅ⲇ̅ⲉϣϫⲉ ⲉⲣⲉⲛⲉⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⲅⲁⲣ ϣⲟⲟⲡ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲓⲉ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ϣⲟⲩⲉⲓⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉⲣⲏⲧ ⲟⲩⲱⲥϥ

15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.

ⲓ̅ⲉ̅ⲉⲣⲉ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲣϩⲱⲃ ⲉⲩⲟⲣⲅⲏ ⲡⲙⲁ ⲇⲉ ⲉⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛϩⲏⲧϥ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲛⲡⲁⲣⲁⲃⲁⲥⲓⲥ

16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili

ⲓ̅ⲋ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩϩⲙⲟⲧ ⲉⲧⲣⲉ ⲡⲉⲣⲏⲧ ϣⲱⲡⲉ ⲉϥⲧⲁϫⲣⲏⲩ ⲙⲡⲉⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲧⲏⲣϥ ⲙⲡⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲁⲧⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲙⲡⲕⲉⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲉⲛⲉⲓⲱⲧ ⲧⲏⲣⲛ

17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.

ⲓ̅ⲍ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϫⲉ ⲁⲓⲕⲱ ⲙⲙⲟⲕ ⲛⲉⲓⲱⲧ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲧⲁϥⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲧⲁⲛϩⲟ ⲛⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲉⲧⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉⲧⲉⲛⲥⲉϣⲟⲟⲡ ⲁⲛ ϩⲱⲥ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ

18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.

ⲓ̅ⲏ̅ⲡⲁⲓ ⲡⲁⲣⲁ ⲟⲩϩⲉⲗⲡⲓⲥ ⲁϥⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲩϩⲉⲗⲡⲓⲥ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲉⲓⲱⲧ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϫⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉⲕⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲥ

19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.

ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡϥϭⲃⲃⲉ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥⲥⲱⲙⲁ ⲉⲁϥⲕⲁϭⲟⲙ ⲉⲡⲧⲏⲣϥ ⲉϥⲛⲁⲣⲁϣⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ⲙⲛⲡⲙⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧⲉ ⲛⲥⲁⲣⲣⲁ

20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,

ⲕ̅ⲉⲡⲉⲣⲏⲧ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲡϥⲣϩⲏⲧ ⲥⲛⲁⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϥϭⲙϭⲟⲙ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲁϥϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.

ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲱⲧ ⲛϩⲏⲧ ϫⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥ ⲉⲣⲏⲧ ⲙⲙⲟϥ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲁⲁϥ

22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.

ⲕ̅ⲃ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲁⲩⲟⲡⲥ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ

23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,

ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲧⲁⲩⲥⲁϩϥ ⲇⲉ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ ϫⲉ ⲁⲩⲟⲡⲥ ⲉⲣⲟϥ

24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,

ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲛ ϩⲱⲱⲛ ⲟⲛ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲡⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲓⲏⲥ ⲡⲉⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ

25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.

ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲁϥ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲉⲛⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲛⲧⲙⲁⲉⲓⲟ