Romakëve 4
1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?
Eshe meetson nonih wottso Abraham daatsre noetetuwo eebi?
2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.
Abraham kááwu b́wot finona wotink'ere, bín b́ it'et keewo daatsiyank'e b́teshi, ernmó Ik'i shinatse it'o falratse.
3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.
S'ayin mas'aafo, «Abarham Ik'on amanere, bíamantsonwere kááwu b́wottsok'o wotatniye bísh b́taaweyi» etfe.
4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;
Finiru asho b́ daatsitwo bí angi k'awnts wottsoni bako bísh imet imoniyaliye.
5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.
Asho sheeng fino b́t'ut'alor dab́ morretswotsi Kashitwo Izar Izeweri bíamaniyal bíamantso kááw wotar bísh taawetwe.
6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:
Dawit b́kaaton Ik'o sheeng finalon kááw b́woshit asho awuk'o derek b́wottsok'o b́ kitsor hank'owe bíeti,
7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.
«Bo daro boosh oorowe eteetsuwotsnat Bomorro boosh ipk'reets ashuwots Derekne!
8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.
Doonzo b́morro bíats b́taawurawu asho Deereke!»
9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.
Bére, Dawit b́keewuts deeran gofdamiyetsuwots s'uzsheya? Himó gof damiyerawwotsshe? Gof daamiyerawtsshowere, «Abraham Ik'o bíamanere bíamantsman bísh kááwu wotat b́taaweyi» etrone.
10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
Eshe Abrahamsh b́imnetiyo kááwu wotat bísh b́taawe awure? Gofo bíamftse shinemó gofo bíamiyake? Gofo bímfetsere shina bako gofo bíamiyakaliye.
11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,
Abraham gofo bíamfetsere shino b́imnetiyo kááwu wotat b́datsetsok'o kitsosh milikito bísh b́wotituwok'o gofo bí amiye, hanuwere ando gofo boamaawo amanitu jamwots kááwu wotar botaawetuwok'o boosh niho b́wotishe.
12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.
Mank'owere Abraham gof amtsuwotsshor nihe, gof amtsuwotssh niho b́wottsonuwere gof boamtso s'uzosh b́woterawo bí gofo bí amfetsere shino b́detsts imnetiyi shuutso sha'iruwotsshe.
13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.
Abrahamnat b́ naaro datsu b́naatetwok'o Ik'o b́ jangiyi imnetiyon b́daatsts kááwona bako nem kotonaliye.
14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,
Ik'o b́jangitsman naatetwots nemo s'eentsde'e kotet ashuwotsi wotiyalma imnetiyo k'awuntso deshatse, b́jangtsonwere k'awntsalke.
15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
Nemo b́dowet Ik'i faye, ernmó nemo bíaalink'e morro berawuk'ee.
16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili
Mansh Ik'o b́jangitsman bodaats imnetiyona b́ tesh, Ik' jangitsanwere Abraham naar jamwotssh Ik'oki s'aaton imek b́woto arikee. Manúwere nemo shoydek't sha'iru ashuwots s'uzsh b́woterawo Abrahamkok'o amants jamwotsshe, mank'onowere Abraham noúnetssh nihe
17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.
Abraham jangosh, «Ay ashuwots niho neen woshre» ett guut'ere, bí k'irtsuwotsi tuuzituwonat aalo b́ fa'ok'o woshituwo Izar Izeweri bí amantsotsne.
18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.
Abrahamsh n naaro ayider ayituwe ett keewetsok'on ay ashi niho b́wotituwok'o bí amananat b́ jang eegoru jangosh wotit keewo bíalefere.
19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.
B́ idmewo bal natok'o b́teshtsotse b́ meetso b́maawutsotse k'irts ashok'o b́wottsotse shuwo b́falrawonat Sarawwere mahanat gawertsu b́wottsotse shuwo b́falrawok'o b́danaloru b́ imnetiyon maawk woteratse.
20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,
B́ imnetiyon kup' wotat Ik'osh manga b́ imi bako Ik'o bísh b́ jangitsatse aman k'azoon b́jamon hakebaka eraatse.
21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.
Ik'o b́jangitsonowere s'eentsitwo b́wotok'o b́ maac'i s'eenona bíamnefo b́teshi.
22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.
Mansha b́ amantso kááw wotat b́ taaweyi.
23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,
Ernmó, «Kááwu wotat bísh taawere» ett guut't aap'etso Abraham s'uzsh b́woterawo
24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,
noshorniye, nodoonz Iyesusi k'irotse tuuztso Izar Izeweri amaniruwotssh nooshor no amantso kááwu wotar b́taaweti.
25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.
Nodoonz Iyesuswere no morrosha ett k'irosh beshyat b́imeetsonat nonowere kááw woshosh k'irotse tutsoniye.
