< Romakëve 15 >

1 Edhe ne, që jemi të fortë, duhet të mbajmë dobësitë e atyre që janë të dobët dhe jo t’i pëlqejmë vetes.
Ko ia ko kitautolu ʻoku mālohi ʻoku totonu ke tau kātaki ʻae ngaahi vaivai ʻoe vaivai, pea ʻoua naʻa fakafiemālie kiate kitautolu pē.
2 Secili nga ne le t’i pëlqejë të afërmit për të mirë, për ndërtim,
Ke tau taki taha fakafiemālie kotoa pē ki hono kaungāʻapi, ke lelei ai mo langa hake ai ia.
3 sepse edhe Krishti nuk i pëlqeu vetes së tij, por sikurse është shkruar: “Sharjet e atyre që të shanin ty, ranë mbi mua”.
He naʻe ʻikai fakafiemālie ʻa Kalaisi ʻe ia; kae hangē ko ia kuo tohi, “Ko e ngaahi manuki ʻanautolu naʻe manukiʻi koe, naʻe tō kiate au.”
4 Sepse të gjitha gjërat që u shkruan në të kaluarën u shkruan për mësimin tonë, që me anë të këmbënguljes dhe të ngushëllimit të Shkrimeve, të kemi shpresë.
He ko e ngaahi meʻa kotoa pē naʻe tohi ʻi muʻa, naʻe tohi ko hotau akonaki, koeʻuhi ko e meʻa ʻi he faʻa kātaki mo e fakafiemālie ʻoe ngaahi tohi, ketau maʻu ai ʻae ʻamanaki lelei.
5 Dhe Perëndia i durimit dhe i ngushëllimit ju dhëntë juve të keni po ato mendime njeri me tjetrin, sipas Jezu Krishtit,
Pea ko eni, ke tuku kiate kimoutolu ʻe he ʻOtua ʻoe faʻa kātaki mo e fiemālie, ke mou felototatauʻaki pē kiate kimoutolu ʻo tatau mo Kalaisi Sisu:
6 që me një mendje të vetme dhe një gojë të vetme ta përlëvdoni Perëndinë, Atin e Perëndisë tonë Jezu Krisht.
Koeʻuhi ke mou loto taha pē, mo ngutu taha pē, ʻi he fakamālō ki he ʻOtua, ʻio, ko e Tamai ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
7 Prandaj pranoni njëri-tjetrin, sikurse edhe Krishti na pranoi për lavdinë e Perëndisë.
Ko ia ke mou femāʻuaki ʻakimoutolu taki taha, ʻo hangē ko e maʻu foki ʻe Kalaisi ʻakitautolu ke ongoongolelei ai ʻae ʻOtua.
8 Tani unë po ju them se Jezu Krishti u bë shërbëtor i të rrethprerëve për të vërtetën e Perëndisë, për të vërtetuar premtimet e dhëna etërve,
Pea ko eni, ʻoku ou fakahā ko e tamaioʻeiki ʻa Sisu Kalaisi ʻoe kamu, koeʻuhi ko e moʻoni ʻoe ʻOtua, ke fokotuʻumaʻu ʻae ngaahi talaʻofa [naʻe fai ]ki he ngaahi tamai:
9 dhe i pranoi johebrenjtë për mëshirë të vet, që ta lëvdojnë Perëndinë sikurse është shkruar: “Për këtë do të të përlëvdoj ndër kombe, dhe do t’i këndoj lavdërime emrit tënd!”.
Pea koeʻuhi ke fakamālō ki he ʻOtua ʻae ngaahi Senitaile koeʻuhi ko ʻene ʻaloʻofa; ʻo hangē ko ia kuo tohi, “Ko e meʻa ko ia te u fakaongolelei ai koe ʻi he ngaahi Senitaile, ʻo hiva ki ho huafa.”
10 Dhe përsëri ai thotë: “Gëzohuni, o njerëz, me popullin e tij”.
Pea toe pehē ʻe ia, “Ke fiefia ʻakimoutolu ʻae ngaahi Senitaile, fakataha mo hono kakai.”
11 Dhe përsëri: “Lavdëroni Zotin, të gjithë njerëzit; dhe le ta lëvdojnë të gjithë popujt”.
Pea toe pehē, “Fakafetaʻi ki he ʻEiki ʻakimoutolu ʻae ngaahi Senitaile kotoa pē: fakaongolelei ia, ʻakimoutolu ʻae kakai kotoa pē.”
12 Dhe përsëri Isaia thotë: “Do të mbijë një filiz nga rrënja e Jeseut dhe ai që ngrihet për të sunduar njerëzit; kombet do të shpresojnë në të!”.
Pea toe lea ʻa ʻIsaia, “ʻE ai ha aka ʻo Sese, pea ʻe tupu hake ia ke pule ki he kakai Senitaile; ʻe ʻamanaki lelei ʻae kakai Senitaile kiate ia.”
13 Dhe Perëndia i shpresës le t’ju mbushë me çfarëdo gëzimi dhe paqe me anë të besimit, që të keni mbushulli në shpresë, me anë të fuqisë së Frymës së Shenjtë!
Pea ko eni, [ʻofa ]ke fakafonu ʻakimoutolu ʻe he ʻOtua ʻoe ʻamanaki lelei, ʻaki ʻae fiefia mo e melino ʻi he tui, koeʻuhi ke mou mohu ʻamanaki lelei, ʻi he mālohi ʻoe Laumālie Māʻoniʻoni.
14 Dhe, sa për ju, o vëllezër, më është mbushur mendja për ju, se edhe ju jeni plot mirësi, plot me çdo njohuri, të zotë të këshilloni njëri-tjetrin.
Pea ko au foki, ʻoku ou ʻilo pau kiate kimoutolu, ko hoku kāinga, kuo fonu ʻakimoutolu foki ʻi he angalelei, kuo fakapito ʻakimoutolu ʻi he ʻilo kotoa pē, mo e mafai foki ke fetokoniʻaki ʻakimoutolu.
15 Por unë ju shkrova në një farë shkalle më me guxim që t’ju kujtoj për hirin që m’u dha prej Perëndisë,
Ka kuo u tohi mālohi atu nai kiate kimoutolu, ʻe kāinga, koeʻuhi ke fakamanatuʻi ʻakimoutolu, ko e meʻa ʻi he ʻofa ʻaia kuo foaki kiate au ʻe he ʻOtua,
16 që të jem shërbëtor i Jezu Krishtit pranë johebrenjve, duke punuar në shërbesën e shenjtëruar të ungjillit të Perëndisë, që oferta e johebrenjve të jetë e pëlqyer, dhe e shenjtëruar nga Fryma e Shenjtë.
Koeʻuhi ke u hoko ai ko e faifekau ʻa Sisu Kalaisi ki he kakai Senitaile, ʻo tauhi ʻae ongoongolelei ʻae ʻOtua, koeʻuhi ke ʻaonga hono feilaulau ʻaki ʻoe ngaahi Senitaile, kuo fakamāʻoniʻoniʻi ʻe he Laumālie Māʻoniʻoni.
17 Kam, pra, me se të mburrem në Jezu Krishtin për punët që kanë të bëjnë me Perëndinë.
Ko ia ʻoku ou maʻu ʻaia ke u fakamālō ai ʻia Sisu Kalaisi, ʻi he ngaahi meʻa ko ia ʻoku kau ki he ʻOtua.
18 Sepse nuk do të guxoja të flas për ndonjë nga ato gjëra të cilat Krishti nuk i bëri nëpërmjet meje, për t’i sjell në dëgjes johebrenjtë me fjalë dhe me vepër,
He ʻoku ʻikai te u faʻa lea ki he ngaahi meʻa ko ia naʻe ʻikai fai ʻe Kalaisi ʻiate au, ke fakatalangofua ʻae ngaahi Senitaile, ʻi he lea mo e ngāue,
19 me fuqi shenjash dhe çudirash, me fuqi të Frymës së Perëndisë; kështu, prej Jeruzalemit e përqark dhe gjer në Iliri, kam kryer shërbimin e ungjillit të Krishtit,
‌ʻI he ngaahi mana lahi mo fakaofo, ʻi he mālohi ʻoe Laumālie ʻoe ʻOtua; pea kuo ʻaonga ʻeku malangaʻaki ʻae ongoongolelei ʻa Kalaisi, ʻo fai mei Selūsalema, ʻo fakatakamilo ʻo aʻu ki Ililekomi.
20 duke u përpjekur të ungjillëzoj atje ku nuk ishte i njohur emri i Krishtit, që të mos ndërtoj mbi themelin e tjetërit.
‌ʻIo, naʻe pehē ʻeku feinga ke malangaʻaki ʻae ongoongolelei, ʻikai ʻi he potu kuo huaʻaki ai ʻa kalaisi, telia naʻaku fokotuʻu ʻoha tangata kehe.
21 Por, sikurse është shkruar: “Ata, ndër të cilët nuk u qe shpallur, do të shohin, dhe ata që nuk kishin dëgjuar për të, do të kuptojnë”.
Kae hangē ko ia kuo tohi, “Ko kinautolu naʻe ʻikai leaʻaki ia ki ai, te nau mamata: pea ko kinautolu naʻe ʻikai fanongo, te nau ʻilo.”
22 Edhe për këtë arsye u pengova shumë herë të vij tek ju.
Ko ia ko e meʻa ko ia foki kuo lahi ʻene taʻofi au, pea kuo ʻikai ai te u ʻalu atu kiate kimoutolu.
23 Por tani, duke mos pasur më fushë veprimi për të ungjillizuar në këto vise, dhe duke pasur prej shumë vjetësh mall të vij tek ju,
Ka ko eni, ʻoku ʻikai kei toe haʻaku potu ʻi he ngaahi fonua ni, pea ʻi heʻeku holi lahi ʻi he ngaahi taʻu lahi ke u ʻalu atu kiate kimoutolu;
24 kur të shkoj në Spanjë, do të vij ndër ju; sepse shpresoj, pra, t’ju shoh dhe të më përcillni deri atje, pasi të kënaqem, sado pak, me ju.
‌ʻOka hoko hoku fononga, pea ke mou moimoiʻi au ʻi hoku fononga, ʻoka hili ʻeku maʻu ʻae fiemālie siʻi ʻiate kimoutolu.
25 Por tani unë po shkoj në Jeruzalem, për t’u shërbyer shenjtorëve,
Ka ko eni, ʻoku ou ʻalu ki Selūsalema, ke tokoni ki he kāinga māʻoniʻoni.
26 sepse atyre nga Maqedonia dhe Akaia u pëlqeu të japin një ndihmesë për të varfërit që janë ndër shenjtorët e Jeruzalemit.
He naʻe lelei kiate kinautolu ʻo Masitōnia mo ʻAkeia ke fai ʻae tānaki koloa maʻae kāinga māʻoniʻoni ʻoku masiva ʻi Selūsalema.
27 Kjo u pëlqeu atyre me të vërtetë, sepse u janë debitorë; sepse, në qoftë se johebrenjtë, pra, janë bërë pjestarë bashkë me ta për të mirat frymërore, kanë detyrë t’u shërbejnë atyre edhe me të mira materiale.
Kuo nau fai loto lelei eni; pea ko honau kau fai totongi totonu ʻakinautolu. He kapau kuo fakakau ʻae Senitaile ke maʻu ʻenau ngaahi meʻa fakalaumālie, ko ʻenau ngāue totonu ia ke tokoni ʻaki ʻakinautolu ʻae ngaahi meʻa fakamaama.
28 Si ta kem kryer këtë punë dhe t’ua kem dorëzuar këtë fryt, do të shkoj në Spanjë, duke kaluar nga ju.
Ko ia ka hili ʻeku fai eni, pea u fakamaʻu kiate kinautolu ʻae fua ni, te u ʻalu atu ʻiate kimoutolu ki Sepeini.
29 Dhe unë e di se, duke ardhur tek ju, do të vij në tërësinë e bekimeve të ungjillit të Krishtit.
Pea ʻoku ou ʻilo, ʻo kau ka aʻu atu kiate kimoutolu, te u ʻalu atu ʻi hono fonu ʻoe tāpuaki ʻoe ongoongolelei ʻo Kalaisi.
30 Dhe ju bëj thirrje, o vëllezër, për Zotin tonë Jezu Krisht dhe për dashurinë e Frymës, të luftoni bashkë me mua në lutje te Perëndia për mua,
Pea ko eni, ʻoku ou kole kiate kimoutolu, ʻe kāinga, koeʻuhi ko hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, pea koeʻuhi ko e ʻofa ʻoe Laumālie, ke mou fekuki mo au ʻi hoʻomou ngaahi lotu ki he ʻOtua koeʻuhi ko au;
31 që unë të shpëtoj nga të pabesët në Jude, dhe që shërbesa ime që po bëj për Jeruzalemin t’u pëlqejë shenjtorëve,
Koeʻuhi ke fakahaofi au meiate kinautolu ʻi Siutea ʻoku talangataʻa; pea koeʻuhi ko ʻeku ngāue ki Selūsalema, ke ʻaonga ia ki he kāinga māʻoniʻoni;
32 që unë të vij tek ju, në dashtë Perëndia, dhe të freskohem bashkë me ju.
Pea koeʻuhi ke u aʻu atu kiate kimoutolu ʻi he fiefia ʻi he finangalo ʻoe ʻOtua, pea ke fakafiemālieʻi au mo kimoutolu.
33 Edhe Perëndia e paqes qoftë me ju të gjithë. Amen.
Pea ko eni, ke ʻiate kimoutolu kotoa pē ʻae ʻOtua ʻoe melino. ʻEmeni

< Romakëve 15 >