Romakëve 14
1 Pranojeni atë që është i dobët në besim, pa e qortuar për mendimet.
Quant à celui qui est faible en sa persuasion, accueillez-le sans en venir à des querelles d'opinion:
2 Dikush mendon se mund të hajë nga çdo gjë, ndërsa ai që është i dobët ha vetëm barishte.
l'un croit pouvoir manger de tout, tandis que celui qui est faible ne mange que des légumes.
3 Ai që ha të mos e përbuzë atë që nuk ha, dhe ai që nuk ha të mos gjykojë atë që ha, sepse Perëndia e ka pranuar.
Que celui qui mange ne méprise pas celui qui ne mange pas; mais que celui qui ne mange pas ne condamne pas celui qui mange, car Dieu l'a pris à Son service.
4 Kush je ti që gjykon shërbyesin e tjetrit? A qëndron mbi këmbë ose rrëzohet, është punë e zotit të tij, por ai do të qëndrojë, sepse Perëndia është i zoti ta bëjë atë të qëndrojë në këmbë.
Qui es-tu, toi qui condamnes un serviteur étranger? Qu'il reste debout ou qu'il tombe, cela regarde son propre maître; mais il restera debout, car son maître a le pouvoir de le faire tenir droit.
5 Sepse dikush e çmon një ditë më shumë se një tjetër, dhe tjetri i çmon të gjitha ditët njëlloj; gjithsecili të jetë plotësisht i bindur në mendjen e tij.
L'un distingue un jour d'un autre jour, tandis que l'autre tient tous les jours pour égaux; que chacun soit dans sa propre intelligence pleinement persuadé.
6 Ai që e çmon ditën, për Zotin e çmon; ai që nuk e çmon ditën, për Zotin nuk e ruan; kush ha, për Zotin ha dhe i falet nderit Perëndisë; dhe kush nuk ha, për Zotin nuk ha dhe i falet nderit Perëndisë.
Celui qui met de l'importance à tel ou tel jour le fait pour le Seigneur; et celui qui mange mange pour le Seigneur, car il rend grâces à Dieu; et celui qui ne mange pas le fait en vue du Seigneur, et il rend grâces à Dieu.
7 Sepse asnjë nga ne nuk jeton për veten e tij dhe askush nuk vdes për veten e tij,
En effet nul de nous ne vit pour lui-même, et nul ne meurt pour lui-même;
8 sepse, edhe nëse rrojmë, rrojmë për Zotin; edhe nëse vdesim, vdesim për Zotin; pra, edhe po të rrojmë ose të vdesim, të Zotit jemi.
car, soit que nous vivions, nous vivons pour le Seigneur; soit que nous mourions, nous mourons pour le Seigneur; soit donc que nous vivions, soit que nous mourions, nous appartenons au Seigneur;
9 Sepse për këtë edhe vdiq Krishti dhe u ngjall e u kthye në jetë: që të zotërojë edhe mbi të vdekurit, edhe mbi të gjallët.
car Christ est mort et il a vécu afin de régner et sur les morts et sur les vivants,
10 Por ti, pse e gjykon vëllanë tënd? Ose përse e përbuz vëllanë tënd? Të gjithë, pra, do të dalim përpara gjykatës së Krishtit.
Mais toi, pourquoi condamnes-tu ton frère? Et toi, de ton côté, pourquoi méprises-tu ton frère? En effet nous comparaîtrons tous devant le tribunal de Dieu:
11 Sepse është shkruar: “Rroj unë, thotë Perëndia, se çdo gjë do të ulet para meje, dhe çdo gjuhë do ta lavdërojë Perëndinë!”.
car il est écrit: « J'atteste sur Ma vie, dit le Seigneur, que devant Moi fléchira tout genou et que toute langue célébrera Dieu. »
12 Kështu, pra, secili nga ne do t’i japë llogari Perëndisë për veten e vet.
Ainsi chacun de nous rendra compte pour lui-même.
13 Prandaj të mos e gjykojmë më njeri tjetrin, por më tepër gjykoni këtë: mos i vini gur pengese ose skandal vëllait.
Ne nous condamnons donc plus les uns les autres; mais prenez plutôt la résolution de ne pas mettre devant votre frère une pierre de scandale.
14 Unë e di dhe jam plotësisht i bindur në Zotin Jezus, se asnjë gjë nuk është e ndyrë në vetvete, por për atë që çmon se diçka është e ndyrë, për atë është e ndyrë.
Je sais, et j'ai dans le Seigneur Jésus la conviction, qu'en soi rien n'est souillé; ce n'est que pour celui qui pense qu'une chose est souillée, que cette chose-là est souillée.
15 Por nëse vëllai yt trishtohet për shkak të një ushqimi, ti nuk ecën më sipas dashurisë; mos e bëj atë të humbasë me ushqimin tënd atë për të cilin Krishti vdiq.
Eh bien! si, pour un aliment, ton frère est contristé, tu ne te conduis plus selon la charité; ne jette pas dans la perdition par ton aliment celui pour lequel Christ est mort.
16 Prandaj le të mos shahet e mira juaj,
Que votre privilège ne soit donc pas calomnié;
17 sepse mbretëria e Perëndisë nuk është të ngrënët dhe të pirët, por drejtësia, paqja dhe gëzimi në Frymën e Shenjtë.
car ce qui constitue le royaume de Dieu, ce n'est pas le manger et le boire, mais la justice, et la paix, et la joie que donne l'Esprit Saint;
18 Sepse ai që i shërben Krishtit në këto gjëra, është i pëlqyer nga Perëndia dhe i miratuar nga njerëzit.
car celui qui s'asservit ainsi à Christ est agréable à Dieu et aux hommes d'un mérite éprouvé.
19 Le të ndjekim, pra, ato që ndihmojnë për paqe dhe për ndërtimin e njëri-tjetrit.
C'est ainsi donc que nous poursuivons ce qui procure la paix et l'édification mutuelle.
20 Mos e prish veprën e Perëndisë për ushqimin; vërtet, të gjitha gjëra janë të pastra, por bën keq kur dikush ha diçka që i është pengesë.
Ne détruis pas pour un aliment l'œuvre de Dieu. Toutes choses sont pures il est vrai; mais c'est un mal pour l'homme qui en mange avec scandale.
21 Éshtë mirë të mos hajë mish njeriu, as të mos pijë verë, as të mos bëjë gjë që mund ta çojë vëllanë tënd të pengohet, ose të skandalizohet ose të dobëson.
Il convient de ne point manger de viandes, de ne point boire de vin, et de s'abstenir de ce qui fait trébucher ou scandalise ou fait faiblir ton frère.
22 A ke besim ti? Mbaje besimin për veten tënde përpara Perëndisë; lum ai që nuk dënon veten e tij në atë që miraton.
Pour toi, conserve en toi-même devant Dieu la persuasion que tu as; heureux celui qui ne se juge pas lui-même dans le parti qu'il adopte!
23 Por ai që është me dy mendje, edhe sikur të hajë, është dënuar, sepse nuk ha me besim; dhe çdo gjë që nuk bëhet me besim, është mëkat.
Mais celui qui hésite s'il doit ou non manger est condamné, parce qu'il n'agit pas par persuasion; or tout ce qui ne se fait pas par persuasion est un péché.
