Romakëve 13
1 Çdo njeri le t’i nënshtrohet pushteteve të sipërm, sepse nuk ka pushtet veçse prej Perëndisë; dhe pushtetet që janë, janë caktuar nga Perëndia.
Let every soul be subject to the authorities of magistracy. For there is no authority which is not from God: and the authorities which exist, are established by God.
2 Prandaj ai që i kundërvihet pushtetit, i kundërvihet urdhërit të Perëndisë; dhe ata që i kundërvihen do të marrin mbi vete dënimin.
He therefore who opposeth the authority, opposeth the establishment of God; and they who oppose them, shall receive judgment.
3 Sepse eprorët s’ke pse t’i kesh frikë për vepra të mira, por për të këqijat; a do, pra, të mos i kesh frikë pushtetit? Bëj të mirën, dhe do të kesh lavdërim nga ai,
For judges are not a terror to good deeds, but to evil deeds. Wouldst thou then not be afraid of the authority? Do good, and thou shalt have praise from it.
4 sepse eprori është shërbëtor i Perëndisë për ty për të mirë; por, po të bësh të këqija, druaj, sepse nuk e mban kot shpatën; sepse ai është shërbëtor i Perëndisë, hakmarrës plot zemërim kundër atij që bën të keqen.
For he is the minister of God; but it is to thee for good. But if thou doest evil, be afraid; for he is not girded with the sword in vain; for he is a minister of God, and an avenger of wrath to them that do evil things.
5 Prandaj është e nevojshme t’i nënshtroheni, jo vetëm nga druajtje e zemërimit, por edhe për arsye të ndërgjegjes.
And therefore, it is necessary for us to be obedient, not only on account of wrath, but likewise on account of our consciences.
6 Sepse për këtë paguani edhe tatimet, sepse ata janë shërbëtorë të Perëndisë, që i kushtohen vazhdimisht këtij shërbimi.
For this cause also ye pay tribute money; for they are the ministers of God, established for these same objects.
7 I jepni, pra, secilit atë që i takon: tatimin atij që i përket, druajtje atij që është për t’u druajtur, nderimin atij që është për nderim.
Render therefore to every one, as is due to him; tribute-money, to whom tribute-money; and excise, to whom excise; and fear, to whom fear; and honor, to whom honor.
8 Mos i kini asnjë detyrim askujt, përveç se ta doni njëri-tjetrin, sepse ai që e do tjetrin e tij e ka përmbushur ligjin.
And owe nothing to any one; but to love one another. For he that loveth his neighbor, hath fulfilled the law.
9 Sepse urdhërimet: “Mos shkel kurorë, mos vraj, mos vidh, mos thua dëshmi të rreme, mos lakmo”, dhe në pastë ndonjë urdhërim tjetër, përmblidhen në këtë fjalë: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!”.
For this likewise, which it saith: Thou shalt not kill; nor commit adultery; nor steal; nor covet; and if there is any other commandment, it is completed in this sentence: Thou shalt love thy neighbor as thyself.
10 Dashuria nuk i bën keq të afërmit; dashuria, pra, është përmbushja e ligjit.
Love doeth no evil to one's neighbor; because love is the fulfillment of the law.
11 Dhe këtë aq më shumë duhet të bëjmë, duke ditur kohën, sepse tanimë erdhi ora të zgjohemi nga gjumi, sepse shpëtimi ynë është më afër, se kur besuam.
And this also know ye, that it is the time and the hour, that we should henceforth be awake from our sleep. For now our life hath come nearer to us, than when we believed.
12 Nata u thye dhe dita u afrua; le të flakim, pra, veprat e errësirës dhe të veshim armët e dritës.
The night now passeth away, and the day draweth near. Let us therefore cast from us the works of darkness; and let us put on the armor of light.
13 Le të ecim me ndershmëri, si ditën, jo në orgji dhe në dehje, jo në imoralitet dhe sensualizëm, jo në grindje e në smirë.
And let us walk decorously, as in daylight; not in merriment, nor in drunkenness, nor in impurity of the bed, nor in envy and strife.
14 Por vishuni me Zotin Jezu Krisht dhe mos tregoni kujdes për mishin, që t’ia kënaqni lakmitë.
But clothe yourselves with our Lord Jesus Messiah: and be not thoughtful about your flesh, for the indulgence of appetites.
