Romakëve 13

1 Çdo njeri le t’i nënshtrohet pushteteve të sipërm, sepse nuk ka pushtet veçse prej Perëndisë; dhe pushtetet që janë, janë caktuar nga Perëndia.

Let, every soul, unto protecting authorities be in subjection; for there is no authority save by God, and, they that are in being, have by God been arranged, —

2 Prandaj ai që i kundërvihet pushtetit, i kundërvihet urdhërit të Perëndisë; dhe ata që i kundërvihen do të marrin mbi vete dënimin.

So that, he who rangeth himself against the authority, against the arrangement of God opposeth himself, and, they who oppose, shall unto themselves a sentence of judgment receive.

3 Sepse eprorët s’ke pse t’i kesh frikë për vepra të mira, por për të këqijat; a do, pra, të mos i kesh frikë pushtetit? Bëj të mirën, dhe do të kesh lavdërim nga ai,

For, they who bear rule, are not a terror unto the good work but unto the evil. Wouldst thou not be afraid of the authority? That which is good, be thou doing, and thou shall have praise of the same;

4 sepse eprori është shërbëtor i Perëndisë për ty për të mirë; por, po të bësh të këqija, druaj, sepse nuk e mban kot shpatën; sepse ai është shërbëtor i Perëndisë, hakmarrës plot zemërim kundër atij që bën të keqen.

For, God’s minister, is he unto thee for that which is good. But, if, that which is evil, thou be doing, be afraid! For, not in vain, the sword he beareth; for, God’s minister, he is, —an avenger, unto anger, to him who practiseth what is evil.

5 Prandaj është e nevojshme t’i nënshtroheni, jo vetëm nga druajtje e zemërimit, por edhe për arsye të ndërgjegjes.

Wherefore it is necessary to be in subjection, —not only because of the anger, but also because of the conscience;

6 Sepse për këtë paguani edhe tatimet, sepse ata janë shërbëtorë të Perëndisë, që i kushtohen vazhdimisht këtij shërbimi.

For, because of this, are ye paying tribute also, —for, God’s ministers of state, they are, unto this very thing, giving constant attendance.

7 I jepni, pra, secilit atë që i takon: tatimin atij që i përket, druajtje atij që është për t’u druajtur, nderimin atij që është për nderim.

Render unto all their dues, —unto whom tribute, tribute, unto whom tax, tax, unto whom fear, fear, unto whom honour, honour.

8 Mos i kini asnjë detyrim askujt, përveç se ta doni njëri-tjetrin, sepse ai që e do tjetrin e tij e ka përmbushur ligjin.

Nothing to any, be owing—save to be loving one another; for, he that loveth his neighbour, hath given to, law, its fulfillment.

9 Sepse urdhërimet: “Mos shkel kurorë, mos vraj, mos vidh, mos thua dëshmi të rreme, mos lakmo”, dhe në pastë ndonjë urdhërim tjetër, përmblidhen në këtë fjalë: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!”.

For, this—Thou shall not commit adultery, Thou shall not commit murder, Thou shall not steal, Thou shall not covet, and if there is any different commandment, in this word, is summed up, [namely]—Thou shalt love thy neighbour as thyself.

10 Dashuria nuk i bën keq të afërmit; dashuria, pra, është përmbushja e ligjit.

Love, unto one’s neighbour, worketh not ill; Law’s fullness, therefore, is, love.

11 Dhe këtë aq më shumë duhet të bëjmë, duke ditur kohën, sepse tanimë erdhi ora të zgjohemi nga gjumi, sepse shpëtimi ynë është më afër, se kur besuam.

And, this besides, —knowing the season—that it is an hour already for you out of sleep to be wakened; for, now, is our salvation nearer than when we believed:

12 Nata u thye dhe dita u afrua; le të flakim, pra, veprat e errësirës dhe të veshim armët e dritës.

The night, is far spent and, the day, hath drawn near; let us, then, cast off the works of darkness, [and] let us put on the armour of light, —

13 Le të ecim me ndershmëri, si ditën, jo në orgji dhe në dehje, jo në imoralitet dhe sensualizëm, jo në grindje e në smirë.

As in daytime, becomingly let us walk: not in revellings and in drunken bouts, not in chamberings and in wanton deeds, not in strife and envy; —

14 Por vishuni me Zotin Jezu Krisht dhe mos tregoni kujdes për mishin, që t’ia kënaqni lakmitë.

But put ye on the Lord Jesus Christ, and, for the flesh, take not forethought to fulfil its covetings.