Romakëve 13
1 Çdo njeri le t’i nënshtrohet pushteteve të sipërm, sepse nuk ka pushtet veçse prej Perëndisë; dhe pushtetet që janë, janë caktuar nga Perëndia.
LET every soul be subject to the superior powers: for there is no power but from God; the existing powers are appointed by God.
2 Prandaj ai që i kundërvihet pushtetit, i kundërvihet urdhërit të Perëndisë; dhe ata që i kundërvihen do të marrin mbi vete dënimin.
Wherefore he that sets himself against authority, resists the ordinance of God: and they who resist shall receive to themselves condemnation.
3 Sepse eprorët s’ke pse t’i kesh frikë për vepra të mira, por për të këqijat; a do, pra, të mos i kesh frikë pushtetit? Bëj të mirën, dhe do të kesh lavdërim nga ai,
For rulers are not a terror to good works, but to evil. Wilt thou then not be afraid of the power? Do that which is good, and thou shalt have praise from it:
4 sepse eprori është shërbëtor i Perëndisë për ty për të mirë; por, po të bësh të këqija, druaj, sepse nuk e mban kot shpatën; sepse ai është shërbëtor i Perëndisë, hakmarrës plot zemërim kundër atij që bën të keqen.
for he is the minister of God to thee for good. But if thou doest that which is evil, tremble! for he beareth not the sword in vain: for he is the minister of God, an avenger to inflict wrath on him that practises what is evil.
5 Prandaj është e nevojshme t’i nënshtroheni, jo vetëm nga druajtje e zemërimit, por edhe për arsye të ndërgjegjes.
Wherefore there is a necessity for being in subjection, not only for fear of wrath, but also for conscience sake.
6 Sepse për këtë paguani edhe tatimet, sepse ata janë shërbëtorë të Perëndisë, që i kushtohen vazhdimisht këtij shërbimi.
For on this account pay ye taxes also: for they are God’s ministers, continually employed on this very service.
7 I jepni, pra, secilit atë që i takon: tatimin atij që i përket, druajtje atij që është për t’u druajtur, nderimin atij që është për nderim.
Render therefore to all their dues: tribute to whom tribute is due, custom to whom custom, fear to whom fear, honour to whom honour.
8 Mos i kini asnjë detyrim askujt, përveç se ta doni njëri-tjetrin, sepse ai që e do tjetrin e tij e ka përmbushur ligjin.
Owe no man any thing, but to love one another: for he that loveth another hath fulfilled the law.
9 Sepse urdhërimet: “Mos shkel kurorë, mos vraj, mos vidh, mos thua dëshmi të rreme, mos lakmo”, dhe në pastë ndonjë urdhërim tjetër, përmblidhen në këtë fjalë: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!”.
For this, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt do no murder, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Thou shalt not covet; and if there be any other commandment, it is comprised in this word, even in this, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
10 Dashuria nuk i bën keq të afërmit; dashuria, pra, është përmbushja e ligjit.
Love doeth no ill to a neighbour; the fulfilment therefore of the law is love.
11 Dhe këtë aq më shumë duhet të bëjmë, duke ditur kohën, sepse tanimë erdhi ora të zgjohemi nga gjumi, sepse shpëtimi ynë është më afër, se kur besuam.
And thus do, knowing the time; for the hour is come that we should awake from sleep, for now our salvation is nearer than when we believed.
12 Nata u thye dhe dita u afrua; le të flakim, pra, veprat e errësirës dhe të veshim armët e dritës.
The night is far advanced, the day approaches: let us therefore put off the works of darkness, and let us put on the armour of light.
13 Le të ecim me ndershmëri, si ditën, jo në orgji dhe në dehje, jo në imoralitet dhe sensualizëm, jo në grindje e në smirë.
Let us walk becomingly as in the face of day, not in revels and drunkenness, not in impurities and wantonness, not in strife and envy.
14 Por vishuni me Zotin Jezu Krisht dhe mos tregoni kujdes për mishin, që t’ia kënaqni lakmitë.
But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh, to gratify its passions.
