Romakëve 11
1 Unë, pra, them: A thua Perëndia e hodhi poshtë popullin e vet? Aspak, sepse edhe unë jam Izraelit, nga pasardhje e Abrahamit, nga fisi i Beniaminit.
I say then, Hath God cast off his people? God forbid! for I also am an Israelite, of the seed of Abraham, of the tribe of Benjamin.
2 Perëndia nuk e hodhi poshtë popullin e vet, të cilin e njohu që përpara. A nuk e dini ju ç’thotë Shkrimi për Elian? Si i drejtohet ai Perëndisë kundër Izraelit, duke thënë:
God hath not cast off his people, whom He foreknew. Do ye not know what the scripture saith of Elias? how he complains to God against Israel,
3 “O Zot, profetët e tu i vranë dhe altarët e tu i prishën, dhe unë mbeta i vetëm, dhe ata kërkojnë jetën time”.
saying, "Lord, they have slain thy prophets, and digged down thine altars; and I am left alone, and they seek my life."
4 Por, çfarë i tha zëri hyjnor? “Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit”.
But what saith the oracle of God to him? "I have reserved to myself seven thousand men, who have not bowed the knee to Baal."
5 Kështu, pra, edhe në kohën e tanishme ka mbetur një mbetje pas zgjedhjes së hirit.
And so in the present time also there is a remnant according to the election of grace.
6 Dhe, po të jetë prej hirit, nuk është më prej veprash, përndryshe hiri nuk do të ishte më hir, përndryshe vepra nuk do të ishte më vepër.
And if by grace, it is no more of works: for then grace is no longer grace. But if of works, it is no more grace: for then work is no longer work.
7 E çfarë, atëherë? Izraeli nuk e mori atë që kërkonte, kurse të zgjedhurit e morën, dhe të tjerët u verbuan,
What then? Israel hath not obtained that which he sought: but the elect have obtained it, and the rest were blinded,
8 siç është shkruar: “Perëndia u dha atyre frymë hutimi, sy që të mos shohin dhe veshë që të mos dëgjojnë deri në ditën e sotme”.
(according as it is written, God hath given them a spirit of slumber, that their eyes could not see and their ears could not hear, ) even unto this day.
9 Dhe Davidi thotë: “Tryeza e tyre iu bëftë lak, një kurth, një pengesë dhe një shpagim.
And David saith, Let their table become a snare, and a trap, and a stumbling-block, and a recompence unto them.
10 Sytë e tyre u errësofshin që të mos shohin, dhe kurrizin e tyre kërruse përgjithnjë”.
Let their eyes be darkened that they may not see, and always bow down their back.
11 Unë them, pra: “Mos u penguan, që të rrëzohen? Aspak; por me anë të rrëzimit të tyre u erdhi shpëtimi johebrenjve, që t’i shtjerë ata në xhelozi.
Say I then, Have they stumbled, that they should fall irrecoverably? God forbid! but this I say, that by their fall salvation is come to the Gentiles to excite them to emulation.
12 Edhe nëse rrëzimi i tyre është fitim për botën dhe pakësimi i tyre është fitim për johebrenjtë, sa më tepër do të jetë mbushullia e tyre?
Now if their fall be the riches of the world, and their diminution be the riches of the Gentiles, how much more will their fulness be?
13 Sepse unë po ju flas juve, johebrenjve, duke qenë se jam apostulli i johebrenjve; dhe unë e nderoj shërbesën time,
For I speak to you Gentiles: inasmuch indeed as I am the apostle of the Gentiles,
14 për të provuar se në ndonjë mënyrë mund t’i provokoj se mos i shtie në zili ata që janë mishi im edhe shpëtoj disa prej tyre.
I extol my office, that if possible I may excite to emulation my brethren according to the flesh, and may save some of them:
15 Sepse, në qoftë se refuzimi i tyre është pajtim për botën, ç’do të jetë ripranimi i tyre, përveç se kalimi prej vdekjes në jetë?
for if the rejecting of them be the reconciling of the world, what will the receiving them again be but life from the dead?
16 Edhe po të jenë pemët e para të shenjta, edhe e tëra është e shenjtë; dhe po të jetë rrënja e shenjtë, edhe degët janë të shenjta.
Now if the first-fruits be holy, so is the whole heap: and if the root be holy, so are the branches.
17 Edhe sikur të këputen disa degë, ti që ishe ullastër u shartove në vend të tyre dhe u bëre pjestar i rrënjës dhe i majmërisë së drurit të ullirit,
But if some of the branches were broken off, and thou a wild-olive wert grafted in among them, and art made a partaker together with them of the root and fatness of the olive; boast not against the branches:
18 mos u mburr kundër degëve: por nëse mburresh kundër tyre, mos harro se nuk e mban ti rrënjën, po rrënja të mban ty.
and if thou boastest, remember thou bearest not the root, but the root thee.
19 Do të thuash, pra: “Degët u prenë që të shartohem unë”.
Wilt thou say then, The branches were broken off, that I might be grafted in?
20 Mirë, ato u prenë për mosbesimin, por ti qëndron për shkak të besimit; mos u kreno, por druaj.
Well; they were broken off for their infidelity, and thou standest by faith: therefore be not high-minded but fear.
21 Sepse nëse Perëndia nuk i kurseu degët natyrore, shiko se mos nuk të kursen edhe ty.
For if God spared not the natural branches, neither would He spare thee.
22 Shih, pra, mirësinë dhe rreptësinë e Perëndisë: rreptësinë mbi ata që u rrëzuan, dhe mirësinë ndaj teje, në qoftë se ti do të ngulmosh në mirësi, përndryshe edhe ti do të këputesh.
Behold therefore the goodness and severity of God: towards them that fell, severity; but towards thee, goodness; if thou continue in his goodness: for else thou also shalt be cut off.
23 Kështu edhe ata, nëse nuk do të qëndrojnë në mosbesim, do të shartohen; sepse Perëndia është i fuqishëm t’i shartojë përsëri.
And they, if they do not continue in unbelief, shall be grafted in: for God is able again to graft them in.
24 Sepse, në qoftë se ti u këpute nga ulliri i egër prej natyre dhe u shartove kundër natyrës në ulli të butë, aq më tepër këto, që janë degë prej natyre, do të shartohen në ullirin e vet.
For if thou wert cut out of the wild olive, which was natural to thee, and contrary to nature were grafted into a good olive; how much more shall these who are the natural branches, be grafted into their own olive-tree?
25 Sepse nuk dua, o vëllezër, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,
For I would not have you, brethren, to be ignorant of this mystery, (least ye should be wise in your own eyes) that blindness in part is befallen Israel, till the fulness of the Gentiles be come in.
26 dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: “Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi.
And so all Israel shall be saved, as it is written, "The deliverer shall come out of Sion, and shall turn away impiety from Jacob:
27 Dhe kjo do të jetë besëlidhja ime me ta, kur unë t’ju heq mëkatet e tyre”.
and this is my covenant with them, when I take away their sins."
28 Për sa i përket ungjillit ata janë armiq për hirin tuaj, por për sa i përket zgjedhjes, janë të dashur për hir të etërve,
As to the gospel indeed they are enemies on your account, but as to the election they are beloved on account of the fathers.
29 sepse dhuntitë dhe thirrja e Perëndisë janë të pakthyeshme.
For the gifts and calling of God are without repentance.
30 Sepse, sikundër dhe ju dikur ishit të pabindur ndaj Perëndisë, por tani fituat mëshirën për shkak të pabindjes së tyre,
For as ye were heretofore disobedient to God, but have now obtained mercy in their disobedience:
31 kështu edhe këta tani u bënë të padëgjueshëm, që, me anë të mëshirës që u tregua për ju, të fitojnë edhe ata mëshirë.
so these also in your mercy have now been disobedient, that they themselves might be the objects of mercy.
For God hath included them all in the charge of disobedience, that He might have mercy upon all. (eleēsē g1653)
33 O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë! Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij dhe të pashtershme janë udhët e tij!
O the depth of the riches both of the wisdom and knowledge of God! how unsearchable are his judgements, and his ways not to be traced out!
34 “Sepse kush e njohu mendjen e Zotit? Ose kush u bë këshilltar i tij?
For who hath known the mind of the Lord, or who hath been his counsellor?
35 Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?”.
Or who hath first given to Him? and it shall be returned.
