Romakëve 11
1 Unë, pra, them: A thua Perëndia e hodhi poshtë popullin e vet? Aspak, sepse edhe unë jam Izraelit, nga pasardhje e Abrahamit, nga fisi i Beniaminit.
I say therefore, did God thrust away his people? May it not happen! For I also am an Israelite from the seed of Abraham, of the tribe of Benjamin.
2 Perëndia nuk e hodhi poshtë popullin e vet, të cilin e njohu që përpara. A nuk e dini ju ç’thotë Shkrimi për Elian? Si i drejtohet ai Perëndisë kundër Izraelit, duke thënë:
God did not thrust away his people whom he foreknew. Or know ye not what the scripture tells by Elijah? How he encounters God about Israel.
3 “O Zot, profetët e tu i vranë dhe altarët e tu i prishën, dhe unë mbeta i vetëm, dhe ata kërkojnë jetën time”.
Lord, they have killed thy prophets, and they have torn down thine altars, and I am left alone, and they seek my life.
4 Por, çfarë i tha zëri hyjnor? “Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit”.
But what does the divine response say to him? I have reserved for myself seven thousand men who have not bowed a knee to Baal.
5 Kështu, pra, edhe në kohën e tanishme ka mbetur një mbetje pas zgjedhjes së hirit.
So then also at this present time there has become a remnant according to the selection of grace.
6 Dhe, po të jetë prej hirit, nuk është më prej veprash, përndryshe hiri nuk do të ishte më hir, përndryshe vepra nuk do të ishte më vepër.
And if it is by grace, it is no longer from works, otherwise grace becomes no longer grace. But if it is from works it is no longer grace, otherwise work is no longer work.
7 E çfarë, atëherë? Izraeli nuk e mori atë që kërkonte, kurse të zgjedhurit e morën, dhe të tjerët u verbuan,
What then? What Israel seeks, this it did not obtain. But the chosen obtained it, and the rest were hardened,
8 siç është shkruar: “Perëndia u dha atyre frymë hutimi, sy që të mos shohin dhe veshë që të mos dëgjojnë deri në ditën e sotme”.
just as it is written that God gave them a spirit of slumber: eyes not to see, and ears not to hear, until this very day.
9 Dhe Davidi thotë: “Tryeza e tyre iu bëftë lak, një kurth, një pengesë dhe një shpagim.
And David says, Let their table become for a snare, and for a trap, and for a stumbling block, and for a retribution to them.
10 Sytë e tyre u errësofshin që të mos shohin, dhe kurrizin e tyre kërruse përgjithnjë”.
Let their eyes be darkened, not to see, and may thou bow down their back always.
11 Unë them, pra: “Mos u penguan, që të rrëzohen? Aspak; por me anë të rrëzimit të tyre u erdhi shpëtimi johebrenjve, që t’i shtjerë ata në xhelozi.
I say then, did they stumble so that they would fall? May it not happen! But in their transgression, salvation is to the Gentiles, in order to provoke them to jealousy.
12 Edhe nëse rrëzimi i tyre është fitim për botën dhe pakësimi i tyre është fitim për johebrenjtë, sa më tepër do të jetë mbushullia e tyre?
Now if their transgression is wealth of the world, and their failure is wealth of Gentiles, how much more their fullness?
13 Sepse unë po ju flas juve, johebrenjve, duke qenë se jam apostulli i johebrenjve; dhe unë e nderoj shërbesën time,
For I speak to you the Gentiles. Inasmuch as I am indeed an apostle of Gentiles, I enhance my ministry,
14 për të provuar se në ndonjë mënyrë mund t’i provokoj se mos i shtie në zili ata që janë mishi im edhe shpëtoj disa prej tyre.
if somehow I may provoke my flesh to jealousy and may save some of them.
15 Sepse, në qoftë se refuzimi i tyre është pajtim për botën, ç’do të jetë ripranimi i tyre, përveç se kalimi prej vdekjes në jetë?
For if the casting away of them is reconciliation of the world, what is the acceptance except life from the dead?
16 Edhe po të jenë pemët e para të shenjta, edhe e tëra është e shenjtë; dhe po të jetë rrënja e shenjtë, edhe degët janë të shenjta.
And if the first fruit is holy, the branch is also. And if the root is holy, the branches are also.
17 Edhe sikur të këputen disa degë, ti që ishe ullastër u shartove në vend të tyre dhe u bëre pjestar i rrënjës dhe i majmërisë së drurit të ullirit,
And if some of the branches were broken off, and thou, being a wild olive tree, were grafted in among them, and became a joint partaker of the root of the fatness of the olive tree,
18 mos u mburr kundër degëve: por nëse mburresh kundër tyre, mos harro se nuk e mban ti rrënjën, po rrënja të mban ty.
do not boast against the branches. But if thou boast, thou do not bear the root, but the root thee.
19 Do të thuash, pra: “Degët u prenë që të shartohem unë”.
Thou will therefore say, Branches were broken off so that I might be grafted in.
20 Mirë, ato u prenë për mosbesimin, por ti qëndron për shkak të besimit; mos u kreno, por druaj.
Correct! They were broken off for their unbelief, and thou stand by thy faith. Be not high-minded but fear,
21 Sepse nëse Perëndia nuk i kurseu degët natyrore, shiko se mos nuk të kursen edhe ty.
for if God spared not the natural branches, perhaps neither will he spare thee.
22 Shih, pra, mirësinë dhe rreptësinë e Perëndisë: rreptësinë mbi ata që u rrëzuan, dhe mirësinë ndaj teje, në qoftë se ti do të ngulmosh në mirësi, përndryshe edhe ti do të këputesh.
Behold therefore the goodness and the severity of God. Indeed toward those who fell, severity, but toward thee, goodness, if thou continue in his goodness, otherwise thou too will be cut off.
23 Kështu edhe ata, nëse nuk do të qëndrojnë në mosbesim, do të shartohen; sepse Perëndia është i fuqishëm t’i shartojë përsëri.
And also those, if they do not continue in their unbelief, will be grafted in, for God is able to graft them in again.
24 Sepse, në qoftë se ti u këpute nga ulliri i egër prej natyre dhe u shartove kundër natyrës në ulli të butë, aq më tepër këto, që janë degë prej natyre, do të shartohen në ullirin e vet.
For if thou were cut from what is by nature a wild olive tree, and were grafted contrary to nature into a cultivated olive tree, how much more will these, the natural ones, be grafted into their own olive tree.
25 Sepse nuk dua, o vëllezër, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,
For I do not want you, brothers, to be ignorant of this mystery, lest ye should be wise according to yourselves, that a callousness in part has happened to Israel until the fullness of the Gentiles come in.
26 dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: “Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi.
And so all Israel will be saved, as it is written, The man who delivers will come from Zion, and will turn away impiety from Jacob.
27 Dhe kjo do të jetë besëlidhja ime me ta, kur unë t’ju heq mëkatet e tyre”.
And this is the covenant from me to them when I will take away their sins.
28 Për sa i përket ungjillit ata janë armiq për hirin tuaj, por për sa i përket zgjedhjes, janë të dashur për hir të etërve,
They are indeed enemies toward the good news for your sake, but toward selection, they are beloved for the fathers' sake.
29 sepse dhuntitë dhe thirrja e Perëndisë janë të pakthyeshme.
For the gifts and the calling of God are irrevocable.
30 Sepse, sikundër dhe ju dikur ishit të pabindur ndaj Perëndisë, por tani fituat mëshirën për shkak të pabindjes së tyre,
For as ye once were also disobedient to God, but now have received mercy at the disobedience of these,
31 kështu edhe këta tani u bënë të padëgjueshëm, që, me anë të mëshirës që u tregua për ju, të fitojnë edhe ata mëshirë.
so also now these have been disobedient for thy mercy, so that they also may receive mercy.
For God has confined all men in disobedience, so that he might be merciful to all. (eleēsē g1653)
33 O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë! Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij dhe të pashtershme janë udhët e tij!
O the depth of wealth, both of the wisdom and the knowledge of God! How unsearchable are his judgments, and his ways beyond finding out!
34 “Sepse kush e njohu mendjen e Zotit? Ose kush u bë këshilltar i tij?
For who has known the mind of the Lord? Or who became his counselor?
35 Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?”.
Or who first gave to him, and it will be repaid to him?
