Romakëve 10

1 Vëllezër, dëshira e zemrës sime dhe lutja që i drejtoj Perëndisë për Izraelin është për shpëtim të tij.

‌ʻE Kāinga, ko e holi ʻa hoku loto, mo ʻeku lotu ki he ʻOtua, koeʻuhi ko ʻIsileli, ke fakamoʻui ʻakinautolu.

2 Sepse unë dëshmoj për ta se kanë zell për Perëndinë, por jo sipas njohurisë.

He ʻoku ou fakamoʻoni kiate kinautolu ʻoku ʻiate kinautolu ʻae fai feinga ki he ʻOtua, ka ʻoku ʻikai taau mo e poto.

3 Sepse duke mos njohur drejtësinë e Perëndisë dhe duke kërkuar të vendosin drejtësinë e vet, nuk iu nënshtruan drejtësisë së Perëndisë,

He ko e meʻa ʻi heʻenau taʻeʻilo ki he fakatonuhiaʻi ʻe he ʻOtua, naʻa nau ʻalu fano ke fokotuʻumaʻu ʻae māʻoniʻoni ʻanautolu, kuo ʻikai ai ke fakavaivai ʻakinautolu ki he fakatonuhia mei he ʻOtua.

4 sepse përfundimi i ligjit është Krishti, për shfajësimin e kujtdo që beson.

He ko e fakahaohaoa ʻoe fono ʻa Kalaisi ki he fakatonuhia kiate kinautolu kotoa pē ʻoku tui.

5 Sepse Moisiu kështu e përshkruan drejtësinë që vjen nga ligji: “Njeriu që bën këto gjëra, do të rrojë me anë të tyre”.

He ʻoku fakahā ʻe Mōsese ʻae fakatonuhia ʻaia ʻoku ʻi he fono, “Ko e tangata ʻoku ne fai ʻae ngaahi meʻa ni, ʻe moʻui ai ia.”

6 Por drejtësia që vjen nga besimi thotë kështu: “Mos thuaj në zemrën tënde: “Kush do të ngjitet në qiell?”. Kjo do të thotë që të zbresë Krishti.

Ka ko e fakatonuhia ʻoku ʻi he tui ʻoku lea ia, ʻo pehē, “ʻOua naʻa ke pehē ʻi ho loto, Ko hai te ne ʻalu hake ki he langi?” (Ko e pehē, ke ʻohifo ʻa Kalaisi: )

7 Ose: “Kush do të zbresë në humnerë?”. Kjo do të thotë që të sjellë lart Krishtin prej së vdekurish. (Abyssos g12)

pe, “Ko hai te ne ʻalu hifo ki he loloto?” (Ko e pehē, ke ʻohake ʻa Kalaisi mei he mate.) (Abyssos g12)

8 Po ç’thotë, pra? “Fjala është pranë teje, në gojën tënde dhe në zemrën tënde”. Kjo është fjala e besimit, që ne predikojmë;

Ka ʻoku pehē ia ko e hā? “ʻOku ofi ʻae lea kiate koe, ʻi ho ngutu, pea ʻi ho loto:” ʻaia ko e lea ʻoe tui, ʻoku mau malangaʻaki;

9 sepse, po të rrëfesh me gojën tënde Zotin Jezus, dhe po të besosh në zemrën tënde se Perëndia e ngjalli prej së vdekurish, do të shpëtohesh.

Koeʻuhi kapau te ke fakahā ʻaki ho ngutu ʻae ʻEiki ko Sisu, pea ke tui ʻi ho loto kuo fokotuʻu ia ʻe he ʻOtua mei he mate, ʻe fakamoʻui koe.

10 Sepse me zemër, njeriu beson në drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfim për shpëtim,

He ʻoku tui ʻae tangata ʻaki ʻae loto ki he fakatonuhia; pea ʻoku fakahā ʻaki ʻae ngutu ʻae fakamoʻui.

11 sepse Shkrimi thotë: “Kushdo që beson në të, nuk do të turpërohet”.

He ʻoku pehē ʻae tohi, “Ko ia ia ʻe tui kiate ia, ʻe ʻikai mā ia.”

12 Sepse nuk ka dallim në mes Judeut dhe Grekut, sepse një i vetëm është Perëndia i të gjithëve, i pasur ndaj të gjithë atyre që e thërrasin.

He ʻoku ʻikai ha fai kehekehe ki he Siu mo e Kiliki: he ko e ʻEiki pe ko ia ʻoe kakai kotoa pē ʻoku mohu [angalelei ]ki he kakai kotoa pē ʻoku ui kiate ia.

13 Në fakt: “Kushdo që do ta thërrasë emrin e Zotit do të shpëtohet”.

“He ko ia ia ʻe ui ki he huafa ʻoe ʻEiki, ʻe fakamoʻui ia.”

14 Si do ta thërrasin, pra, atë, të cilit nuk i besuan? Dhe si do të besojnë tek ai për të cilin nuk kanë dëgjuar? Dhe si do të dëgjojnë, kur s’ka kush predikon?

Kae fēfē ʻenau ui kiate ia naʻe ʻikai te nau tui ki ai? Pea fēfē ʻenau tui kiate ia naʻe ʻikai te nau fanongo ki ai? Pea fēfē ʻenau fanongo taʻehataha ʻe malanga?

15 Dhe si do të predikojnë pa qenë dërguar? Siç është shkruar: “Sa të bukura janë këmbët e atyre që shpallin paqen, që shpallin lajme të mira!”.

Pea fēfē ʻenau malanga, ʻoka ʻikai fekau atu ʻakinautolu? ʻO hangē ko ia kuo tohi, “Hono ʻikai fakaʻofoʻofa ʻae vaʻe ʻokinautolu ʻoku malangaʻaki ʻae ongoongolelei ʻoe melino, pea ʻomi ʻae ongoongo fiefia ʻoe ngaahi meʻa lelei!”

16 Por jo të gjithë iu bindën ungjillit, sepse Isaia thotë: “O Perëndi, kush i besoi predikimit tonë?”.

Ka kuo ʻikai te nau talangofua kotoa pē ki he ongoongolelei. He ʻoku pehē ʻe ʻIsaia, “ʻEiki, Ko hai kuo tui ki heʻemau ongoongoa?”

17 Besimi, pra, vjen nga dëgjimi, dhe dëgjimi vjen nga fjala e Perëndisë.

Ko ia, ʻoku mei he fanongo ʻae tui, mo e fanongo mei he folofola ʻae ʻOtua.

18 Por unë them: Mos nuk dëgjuan? Madje, “Zëri i tyre mori mbarë dheun dhe fjalët e tyre shkuan deri në skajet më të largëta të tokës”.

Ka ʻoku ou pehē, “ʻIkai kuo nau fanongo? ʻIo ko e moʻoni kuo aʻu atu ʻenau fakaongo ki he fonua kotoa pē, pea mo e nau lea ki he ngaahi ngataʻanga ʻo māmani.”

19 Por unë them: “Mos nuk e kuptoi Izraeli? Moisiu tha i pari: “Unë do t’ju shtie në xhelozi me një komb që s’është fare komb; do t’ju bëj të zemëroheni me anë të një kombi të marrë”.

Ka ʻoku ou pehē, ʻIkai naʻe ʻilo ʻe ʻIsileli? [He ]ʻoku fuofua lea ʻa Mōsese, “Te u fakafuaʻa ʻakimoutolu ʻaki ʻakinautolu ʻoku ʻikai ko ha kakai, pea te u fakaʻitaʻi ʻakimoutolu ʻaki ʻae puleʻanga vale.”

20 Dhe Isaia me guxim thotë: “Unë u gjeta nga ata që nuk më kërkonin, unë iu shfaqa atyre që nuk pyesnin për mua”.

Ka ʻoku lea mālohi lahi ʻa ʻIsaia ʻo pehē, “Kuo ʻiloʻi au ʻekinautolu naʻe ʻikai kumi kiate au; kuo fakahā au kiate kinautolu naʻe ʻikai fehuʻi kiate au.”

21 Por lidhur me Izraelin ai thotë: “Gjithë ditën i shtriva duart e mia drejt një populli të pabindur dhe kundërthënës”.

Ka ʻoku pehē ʻene lea ki ʻIsileli, “Ko e ʻaho kātoa kuo u mafao atu hoku nima ki he kakai talangataʻa mo angatuʻu.”