< Romakëve 10 >

1 Vëllezër, dëshira e zemrës sime dhe lutja që i drejtoj Perëndisë për Izraelin është për shpëtim të tij.
Братие, благоволение убо моего сердца и молитва, яже к Богу по Израили, есть во спасение.
2 Sepse unë dëshmoj për ta se kanë zell për Perëndinë, por jo sipas njohurisë.
Свидетельствую бо им, яко ревность Божию имут, но не по разуму.
3 Sepse duke mos njohur drejtësinë e Perëndisë dhe duke kërkuar të vendosin drejtësinë e vet, nuk iu nënshtruan drejtësisë së Perëndisë,
Не разумеюще бо Божия правды и свою правду ищуще поставити, правде Божией не повинушася:
4 sepse përfundimi i ligjit është Krishti, për shfajësimin e kujtdo që beson.
кончина бо закона Христос, в правду всякому верующему.
5 Sepse Moisiu kështu e përshkruan drejtësinë që vjen nga ligji: “Njeriu që bën këto gjëra, do të rrojë me anë të tyre”.
Моисей бо пишет правду юже от закона: яко сотворивый та человек жив будет в них.
6 Por drejtësia që vjen nga besimi thotë kështu: “Mos thuaj në zemrën tënde: “Kush do të ngjitet në qiell?”. Kjo do të thotë që të zbresë Krishti.
А яже от веры правда сице глаголет: да не речеши в сердцы твоем: кто взыдет на небо, сиречь Христа свести:
7 Ose: “Kush do të zbresë në humnerë?”. Kjo do të thotë që të sjellë lart Krishtin prej së vdekurish. (Abyssos g12)
или кто снидет в бездну, сиречь Христа от мертвых возвести. (Abyssos g12)
8 Po ç’thotë, pra? “Fjala është pranë teje, në gojën tënde dhe në zemrën tënde”. Kjo është fjala e besimit, që ne predikojmë;
Но что глаголет Писание? Близ ти глагол есть, во устех твоих и в сердцы твоем, сиречь глагол веры, егоже проповедаем:
9 sepse, po të rrëfesh me gojën tënde Zotin Jezus, dhe po të besosh në zemrën tënde se Perëndia e ngjalli prej së vdekurish, do të shpëtohesh.
яко аще исповеси усты твоими Господа Иисуса, и веруеши в сердцы твоем, яко Бог Того воздвиже из мертвых, спасешися:
10 Sepse me zemër, njeriu beson në drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfim për shpëtim,
сердцем бо веруется в правду, усты же исповедуется во спасение.
11 sepse Shkrimi thotë: “Kushdo që beson në të, nuk do të turpërohet”.
Глаголет бо Писание: всяк веруяй в Онь не постыдится.
12 Sepse nuk ka dallim në mes Judeut dhe Grekut, sepse një i vetëm është Perëndia i të gjithëve, i pasur ndaj të gjithë atyre që e thërrasin.
Несть бо разнствия Иудееви же и Еллину: Той бо Бог всех, богатяй во всех призывающих Его.
13 Në fakt: “Kushdo që do ta thërrasë emrin e Zotit do të shpëtohet”.
Всяк бо, иже аще призовет имя Господне, спасется.
14 Si do ta thërrasin, pra, atë, të cilit nuk i besuan? Dhe si do të besojnë tek ai për të cilin nuk kanë dëgjuar? Dhe si do të dëgjojnë, kur s’ka kush predikon?
Како убо призовут, в Негоже не вероваша? Како же уверуют, Егоже не услышаша? Како же услышат без проповедающаго?
15 Dhe si do të predikojnë pa qenë dërguar? Siç është shkruar: “Sa të bukura janë këmbët e atyre që shpallin paqen, që shpallin lajme të mira!”.
Како же проповедят, аще не послани будут? Якоже есть писано: коль красны ноги благовествующих мир, благовествующих благая.
16 Por jo të gjithë iu bindën ungjillit, sepse Isaia thotë: “O Perëndi, kush i besoi predikimit tonë?”.
Но не вси послушаша благовествования. Исаиа бо глаголет: Господи, кто верова слуху нашему?
17 Besimi, pra, vjen nga dëgjimi, dhe dëgjimi vjen nga fjala e Perëndisë.
Темже убо вера от слуха, слух же глаголголом Божиим.
18 Por unë them: Mos nuk dëgjuan? Madje, “Zëri i tyre mori mbarë dheun dhe fjalët e tyre shkuan deri në skajet më të largëta të tokës”.
Но глаголю: еда не слышаша, темже убо, во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их.
19 Por unë them: “Mos nuk e kuptoi Izraeli? Moisiu tha i pari: “Unë do t’ju shtie në xhelozi me një komb që s’është fare komb; do t’ju bëj të zemëroheni me anë të një kombi të marrë”.
Но глаголю: еда не разуме Израиль? Первый Моисей глаголет: Аз раздражу вы не о языце, но о языце неразумне прогневаю вас.
20 Dhe Isaia me guxim thotë: “Unë u gjeta nga ata që nuk më kërkonin, unë iu shfaqa atyre që nuk pyesnin për mua”.
Исаиа же дерзает и глаголет: обретохся не ищущым Мене, явлен бых не вопрошающым о Мне.
21 Por lidhur me Izraelin ai thotë: “Gjithë ditën i shtriva duart e mia drejt një populli të pabindur dhe kundërthënës”.
Ко Израилю же глаголет: весь день воздех руце Мои к людем непокоривым и пререкающым.

< Romakëve 10 >