Romakëve 1
1 Pali, shërbëtor i Jezu Krishtit, i thirrur për të qenë apostull, i veçuar për ungjillin e Perëndisë,
Eu, Paulo, um fiel servo de Jesus Cristo, é quem escreve esta carta. Foi Deus quem me chamou e me separou para me tornar um apóstolo, a fim de que eu anuncie as boas novas
2 siç i kishte premtuar ai me anë të profetëve të tij në Shkrimet e shenjta,
que ele já havia prometido, por intermédio dos seus profetas, nas Sagradas Escrituras.
3 lidhur me Birin e tij, të lindur nga fara e Davidit sipas mishit,
As boas novas falam a respeito do seu Filho, de quem Davi foi o antepassado aqui na terra,
4 i deklaruar Biri i Perëndisë në fuqi, sipas Frymës së shenjtërisë nëpërmjet ringjalljes prej së vdekurit: Jezu Krishti Zoti ynë,
mas, que se revelou como Filho de Deus por meio de sua ressurreição dos mortos, pelo poder do Espírito Santo. Ele é Jesus Cristo, o nosso Senhor.
5 me anë të të cilit ne kemi marrë hir dhe apostullim, për bindje në besim midis të gjithë kombeve për hir të emrit të tij,
Foi por meio dele que recebi o privilégio de me tornar um apóstolo, para chamar todas as nações para se dedicarem à fé nele.
6 ndër të cilët edhe ju jeni të thirrur nga Jezu Krishti;
Vocês também se incluem entre aqueles que foram chamados para pertencerem a Jesus Cristo.
7 për ju të gjithë që jeni në Romë, të dashur nga Perëndia, të thirrur shenjtorë: hir dhe paqe nga Perëndia, Ati ynë, e nga Zoti Jezu Krishti.
Eu escrevo a todos vocês em Roma, que são amados por Deus e chamados para serem o seu povo especial. Que a graça e a paz de Deus, nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo estejam com vocês!
8 Para së gjithash, falënderoj Perëndinë tim me anë të Jezu Krishtit për të gjithë ju, sepse për besimin tuaj është folur në gjithë botën.
Deixem-me começar dizendo que agradeço ao meu Deus, por meio de Jesus Cristo, por todos vocês, pois a sua fé em Deus é reconhecida no mundo todo.
9 Sepse Perëndia, të cilit unë i shërbej me frymën time nëpërmjet ungjillit të Birit të tij, është dëshmitari im që unë nuk pushoj kurrë t’ju kujtoj,
Deus, a quem eu sirvo com todo o meu coração, compartilhando as boas novas a respeito de seu Filho, é testemunha de que eu sempre oro por vocês.
10 duke kërkuar vazhdimisht në lutjet e mia që të më lejohet më në fund nga vullneti i Perëndisë mundësia për të ardhur tek ju,
Em minhas orações, sempre peço que, se for da vontade de Deus, eu tenha a oportunidade de visitá-los.
11 sepse unë dëshiroj fort t’ju shoh për t’ju komunikuar ndonjë dhunëti frymëror, që të fortësoheni.
Eu realmente quero visitá-los e repartir com vocês alguma bênção espiritual, para lhes fortalecer a fé.
12 Dhe kjo është që unë të ngushëllohem bashkë me ju me anë të besimit që e kemi të përbashkët, tuajin dhe timin.
Assim, poderemos dar forças uns aos outros por intermédio da fé que vocês e eu temos em Deus.
13 Tani, vëllezër, unë nuk dua që të mos e dini se shumë herë kisha vendosur të vija tek ju që të mund të kem ndonjë fryt midis jush siç kam pasur midis johebrenjve të tjerë, por deri tash kam qenë i penguar.
Eu gostaria que soubessem, meus irmãos e minhas irmãs, que eu sempre planejei me reunir com vocês, mas tal oportunidade não surgiu até agora. Eu quero ver alguns bons resultados espirituais entre vocês, da mesma forma que vi em outros não-judeus.
14 Unë u jam borxhli Grekëve dhe barbarëve, të diturve dhe të paditurve.
Pois tenho o dever de trabalhar tanto para os povos civilizados quanto para os não civilizados, tanto para os instruídos quanto para aqueles que não têm instrução.
15 Kështu, aq sa varet nga unë, jam gati t’ju predikoj ungjillin edhe juve që jeni në Romë.
É por isso que eu me sinto tão entusiasmado para anunciar o evangelho também a vocês que moram em Roma.
16 Në fakt unë nuk kam turp për ungjillin e Krishtit, sepse ai është fuqia e Perëndisë për shpëtimin e cilitdo që beson, më parë Judeun e pastaj Grekun.
Eu, absolutamente, não me envergonho do evangelho, pois é o poder de Deus para salvar todos os que creem, sendo primeiramente para o povo judeu e depois para todos os outros povos também.
17 Sepse drejtësia e Perëndisë është zbuluar në të nga besimi në besim siç është shkruar: “I drejti do të jetojë me anë të besimit”.
Pois, no evangelho, Deus é mostrado como bom e justo, confiável do início ao fim. Como as Sagradas Escrituras dizem: “Aqueles que são justos para com Deus viverão por meio da fé que têm nele.”
18 Sepse zemërimi i Perëndisë zbulohet nga qielli për çdo pabesi e padrejtësi të njerëzve, që mbysin të vërtetën në padrejtësi,
A hostilidade de Deus se revela do céu contra as pessoas que não creem e que não são moralmente justas, contra aqueles que escondem a verdade por meio do mal que praticam.
19 meqenëse ajo që mund të njihet prej Perëndisë është bërë e dukshme në ta, sepse Perëndia ua ka shfaqur atyre.
O que pode ser conhecido sobre Deus é evidente, pois ele tornou tudo muito claro para elas.
20 Në fakt cilësitë e tij të padukshme, fuqia e tij e përjetshme dhe hyjnia e tij, duke qenë të dukshme nëpërmjet veprave të tij që nga krijimi i botës, shihen qartë, me qëllim që ata të jenë të pafalshëm. (aïdios g126)
Desde que o mundo foi criado, os aspectos invisíveis de Deus, tanto o seu poder eterno quanto a sua natureza divina, são claramente visíveis para os seres humanos, por meio do que Deus criou. Não há desculpa para essas pessoas, (aïdios g126)
21 Sepse, megjithëse e njohën Perëndinë, nuk e përlëvduan as e falënderuan si Perëndi, përkundrazi u bënë të pamend në arsyetimet e tyre dhe zemra e tyre pa gjykim u errësua.
pois, mesmo tendo conhecido a Deus, elas não o louvam, nem lhe são agradecidas. Pelo contrário, o seu pensamento sobre Deus as tornou completamente tolas, e as trevas preencheram suas mentes vazias.
22 Duke e deklaruar veten të urtë, u bënë të marrë,
Embora elas afirmem ser sábias, tornaram-se tolas.
23 dhe e shndërruan lavdinë e Perëndisë së pakalbshëm në një shëmbëllim të ngjashëm me atë të një njeriu të kalbshëm, të shpendëve, të kafshëve katërkëmbëshe dhe të rrëshqanorëve.
Elas trocaram a glória do Deus imortal por ídolos, imagens de seres humanos mortais, aves, animais e répteis.
24 Prandaj Perëndia ia dorëzoi papastërtsë në epshet e zemrave të tyre, për të çnderuar trupat e tyre në mes vetë atyre,
Então, Deus as abandonou aos desejos mundanos de suas mentes depravadas, e elas cometeram atos vergonhosos e degradantes umas às outras.
25 që e ndryshuan të vërtetën e Perëndisë në gënjeshtër dhe adhuruan dhe i shërbyen krijesës në vend të Krijuesit, që është i bekuar përjetë. Amen. (aiōn g165)
Elas trocaram a fé em Deus por uma mentira, servindo e adorando as criaturas, em vez de servirem e adorarem o próprio Criador, o qual sempre merece ser louvado. Amém! (aiōn g165)
26 Prandaj Perëndia i dorëzoi ata në pasioneve të ulëta, sepse edhe gratë e tyre i shndërruan marrëdhëniet natyrore në atë që është kundër natyrës.
E é por isso que Deus as abandonou aos seus desejos malignos. Até mesmo as suas mulheres trocaram as relações naturais pelas que vão contra a natureza.
27 Në të njejtën mënyrë burrat, duke lënë marrëdheniet e natyrshme me gruan, u ndezën në epshin e tyre për njëri-tjetrin, duke kryer akte të pandershme burra me burra, duke marrë në vetvete shpagimin e duhur për gabimin e tyre.
E da mesma forma, os homens deixaram as relações naturais com as mulheres para se entregarem a paixões ardentes uns pelos outros. Os homens fizeram coisas indecentes uns com os outros e, como resultado, sofreram as consequências inevitáveis de suas perversões.
28 Dhe meqenëse nuk e quajtën me vend të njihnin Perëndinë, Perëndia i dorëzoi në një mendje të çoroditur, për të bërë gjëra të pahijshme,
Como eles não achavam que valia a pena conhecer os ensinamentos de Deus, ele os abandonou aos seus pensamentos desprezíveis e duvidosos, fazendo o que nunca deveria ser feito.
29 duke qenë të mbushur plot me çdo padrejtësi, kurvërim, mbrapshtësi, lakmi, ligësi; plot smirë, vrasje, grindje, mashtrim, poshtërsi,
Eles se deixaram tomar por tudo o que é errado: maldade, ganância, ódio, inveja, assassinato, brigas, mentira, malícia e intriga.
30 mashtrues, shpifës, armiq të Perëndisë, fyes, krenarë, mburravecë, trillues ligësish, të pabindur ndaj prindërve,
Eles falam mal uns dos outros e odeiam a Deus. Eles são prepotentes, arrogantes e pretensiosos. A imaginação deles é grande quanto a inventar novas formas de pecar. Eles desobedecem aos seus pais.
31 të paarsyeshëm, të pabesë, pa dashuri të natyrshme, të papajtueshëm, të pamëshirshëm.
Não procuram entender, não mantêm as suas promessas e não demonstram qualquer gentileza ou compaixão.
32 Por ata, ndonëse e kanë njohur dekretin e Perëndisë sipas të cilit ata që bëjnë gjëra të tilla meritojnë vdekjen, jo vetëm i bëjnë, por miratojnë edhe ata që i kryejnë.
Mesmo que saibam exatamente o que Deus exige, eles fazem coisas que merecem a morte. Eles não apenas fazem essas coisas, mas, também, apoiam outros que fazem o mesmo que eles.
