Zbulesa 8
1 Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë.
Ie pinoña’ i Vik’ añondriy i fitomboke faha-fitoy, le nianjiñe an-tsasak’ ora i andindìñey.
2 Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Perëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori.
Le nitreako i anjely fito mpijohañe añatrefan’ Añahare rey t’ie nitolorañe antsiva fito.
3 Pastaj erdhi një engjëll tjetër që kishte një temianicë ari dhe ndaloi pranë altarit; dhe iu dha shumë erë e këndshme që t’ua shtonte lutjeve të të gjithë shenjtorëve mbi altarin prej ari që ishte përpara fronit.
Pok’ eo ty anjely tovo’e nijohañe amy kitreliy eo nitañe ty fañembohañe volamena, naho nitolorañ’ emboke maro hengae’e mitraok’ amo halali’ o noro’e iabioo amy kitrely volamena añatrefa’ i fiambesatseiy,
4 Dhe tymi i erëve të këndshme, të ofruara me lutjet e shenjtorëve, u ngrit përpara Perëndisë nga dora e engjëllit.
vaho nionjoñe añatrefan’ Añahare boak’ am-pità’ i anjeliy ty hatoe’ i embokey, rekets’ o halali’ o noro’eoo.
5 Pastaj enjëlli mori temianicën, e mbushi nga zjarri i altarit dhe e hodhi mbi dhe; dhe u bënë zëra, bubullima, vetima dhe një tërmet.
Le rinambe’ i anjeliy i fañembohañey, naho natsafe’e afo boak’ amy kitreliy, naho nafetsa’e an-tane atoy; le niparapapiahen’ àmpiñe reketse figorogodoiñe, naho fibilobilon-kelatse vaho fanginikinihan-tane.
6 Dhe të shtatë engjëjt që kishin të shtatë boritë u bënë gati t’i bien borisë.
Le nihentseñe hitioke i anjely fito nitintiñe i antsiva fito reiy.
7 Engjëlli i parë i ra borisë, dhe u bë breshër e zjarr, i përzier me gjak, dhe u hodhën mbi dhe; dhe e treta e pemëve u dogj tërësisht, dhe çdo bar i njomë u dogj tërësisht.
Nitioke i anjely valoha’ey le pok’eo ty havandra naho afo miharo lio, ze nafetsak’ an-tane atoy, naho niforehetse ty faha-telo’ ty tane toy naho niforototo ty faha-telo’ o hataeo vaho fonga nipiloreñe ze ahetse maindoñe.
8 Dhe engjëlli i dytë i ra borisë dhe diçka si një mal i madh që digjet nga zjarri u hodh në det, dhe e treta e detit u bë gjak;
Nitioke i anjely faharoey, le navokovoko an-driak’ ao ty raha jabajaba hoe vohitse niroborobo’ ty afo, naho niova ho lio ty faha-telo’ i riakey
9 dhe e treta e krijesave që rrojnë në det ngordhi, dhe e treta e anijeve u shkatërruan.
le nimate ty fahatelo’ o raha veloñe an-driakeo, vaho nirotsake ty fahatelo’ o samboo.
10 Dhe i treti engjëll i ra borisë, dhe ra nga qielli një yll i madh që digjej si pishtar, dhe ra mbi pjesën e tretë të lumenjve dhe mbi burimet e ujërave.
Nitioke i anjely fahateloy naho niponake boak’ andindìñ’ ey ty vasiañe jabajaba niforehetse hoe faìlo naho nidoñe ami’ty fahatelo’ o sakao vaho amo rano manganahanao:
11 Dhe emri i yllit është “pelin” dhe e treta e ujërave u bë pelin; dhe shumë njerëz vdiqën për shkak të këtyre ujërave, sepse u bënë të hidhura.
Le tsaraeñe te mañendrake ty añara’ i vasiañey, naho nivorehe’ i mañendrakey ty faha-telo’ o ranoo vaho maro t’indaty binaibai’ i ranoy ty amy hafai’ey.
12 Dhe i katërti engjëll i ra borisë, dhe u godit pjesa e tret e diellit dhe pjesa e tret e hënës dhe pjesa e tret e yjeve, që të errësohej e treta e tyre dhe e treta e ditës e humbi shkëlqimin e saj, kështu edhe nata.
Nitioke i anjely fa’ hefatsey, le pinaoke ty fahatelo’ i àndroy, naho ty fahatelo’ i volañey, naho ty fahatelo’ o vasiañeo, vaho naieñe ty faha-telo’ iareo; tsy nipisañe ty andro ami’ty faha-telo’e, le nanao zay ka i haleñey.
13 Dhe pashë, dhe dëgjova një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe thoshte me zë të madh: “Mjerë, mjerë, mjerë atyre që banojnë mbi dhe, për shkak të të rënave të tjera të borive që të tre engjëjtë do t’i bien”.
Le nitreako naho tsinanoko ty vantio nitiliñe an-teñateña’ i likerañey eñe nikoik’ am-peo mafe ty hoe: Hankàñe! Hankàñe! Hankàñe amo mpimoneñe an-tane atoio, ie ho poñafe’ i antsiva ila’e ho tiofe’ i anjely telo reiy!
