Zbulesa 7

1 Pas këtyre gjërave, pashë katër engjëj të cilët rrinin në këmbë në të katër këndet e dheut dhe mbanin të katër erërat e dheut, që të mos frynte erë mbi dhe, as mbi det, as mbi ndonjë dru.

Etu pichete moi charta sorgodoth khan ke prithibi laga charta kinar te khara kori thaka dikhise, duniya laga hawa ke jor pora dhori thakise, eneka pora pura duniya, aru samundar, aru ghas khan ke hawa namaribole nimite.

2 Pastaj pashë një engjëll tjetër që ngjitej nga lind dielli e që kishte vulën e Perëndisë së gjallë; dhe u thirri me zë të madh të katër engjëjve, të cilëve u qe dhënë të dëmtojnë dheun dhe detin,

Titia moi aru ekta sorgodoth ke purab pora ahi thaka dikhise, tai logote jinda Isor laga chihna thakise. Tai dangor awaj pora jun charta sorgodoth khan ke prithibi aru samundar te dukh dibole nimite adesh dise, taikhan

3 duke thënë: “Mos dëmtoni dheun, as detin, as pemët, deri sa t’i vulosim në ballë shërbëtorët e Perëndisë tonë”.

ke koise, “Prithibi ke dukh nadibi, aru samundar ke bhi, aru ghas khan ke bhi jitia tak moi khan Isor laga noukar khan ke matha te chihna mari nadiye.”

4 Dhe dëgjova numrin e atyre që u vulosën: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga të gjitha fiset e bijve të Izraelit.

Titia moi hunise kun manu khan ke etu chihna dise: 144,000, kiman Israel laga bacha khan laga ase etu chihna dise:

5 Nga fisi i Judës, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Rubenit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Gadit dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Baroh hajar Judah laga jat khan ke chihna dise, Baroh hajar Reuben laga jat khan ke, Gad laga Baroh hajar jat khan ke chihna dise,

6 nga fisi i Asherit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Neftalit, dymbëdhjetë mjië të vulosur; nga fisi i Manasit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Asher laga baroh hajar jat khan ke chihna dise, Baroh hajar Naphtali jat khan ke, Baroh hajar manasseh laga jat khan ke,

7 nga fisi i Simeonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Levit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Isakarit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Simeon laga Baroh hajar jat khan ke chihna dise, Baroh hajar Levi laga jat khan ke, Baroh hajar Issachar laga jat khan ke chihna dise,

8 nga fisi i Zabulonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Jozefit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Beniaminit, dymbëdhjetë mijë të vulosur.

Baroh hajar Zebulun laga jat khan ke dise, Joseph laga baroh hajar jat khan ke chihna dise, Aru baroh hajar Benjamin laga jatikhan ke chihna mari dise.

9 Pas këtyre gjërave, pashë një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte, prej të gjitha kombeve, fiseve, popujve dhe gjuhëve; këta qëndronin në këmbë përpara fronit dhe përpara Qengjit, të veshur me rroba të bardha dhe me palma në duart e tyre.

Eitu khan sob huwa pichete moi saise, aru ta te bisi manu thakise kun bhi ginti kori bole napara thakise- sob desh, jati, manu, aru alag kotha kowa manu thakise- singhason aru Mer usorte khara kori thakise. Taikhan boga kapra pindhi kene thakise aru palm ghas laga pata hathte loi kene thakise,

10 Dhe thërrisnin me zë të madh, duke thënë: “Shpëtimi është i Perëndisë tonë që është ulur mbi fron dhe i Qengjit”.

Aru taikhan dangor awaj pora mati kene koise, “Anonto jibon moi khan Isor laga ase, etu ekjon kun singhason te bohi ase, aru Mer ke bhi!”

11 Dhe të gjithë engjëjt rrinin në këmbë përqark fronit, dhe pleqve dhe katër qenieve e gjalla, dhe ranë përmbys mbi fytyrën e tyre përpara fronit dhe adhuruan Perëndinë,

Aru sob sorgodoth singhason usorte khara kori thakise, aru bura manu khan usorte charta janwar khan thakise, aru jhukikena taikhan laga matha singhason usorte rakhikena Isor ke aradhana kori thakise,

12 duke thënë: “Amen! Bekimi, dhe lavdia, dhe dituria, dhe falendërimi, dhe nderimi, dhe fuqia dhe forca janë te Perëndia ynë në shekuj të shekujve. Amen!”. (aiōn g165)

aru koise, “Amen! Adar aru mohima aru gyaan aru dhanyavad aru prosansa aru hokti aru takot hodai aru hodai nimite moi khan laga Isor ke hobo dibi! Amen!” (aiōn g165)

13 Pastaj një nga pleqtë m’u drejtua, duke më thënë: “Cilët janë këta që janë veshur me rroba të bardha, dhe nga kanë ardhur?”.

Titia ekjon cholawta moike hudise, aru koise, “Eitu khan kun ase, kun boga kapra lagai kene ase, aru taikhan kot pora ahise?”

14 Dhe unë i thashë: “Imzot, ti e di”. Atëherë ai më tha: “Këta janë ata që kanë ardhur nga shtrëngimi i madh, dhe i kanë larë rrobat e tyre dhe i kanë zbardhur në gjakun e Qengjit.

Titia moi taike jowab dise, “Moi laga Probhu, Apuni jane.” Titia tai moike koise, “Eitu khan sobse dangor dukh pora ulaikene aha khan ase. Taikhan laga kapra dhulai loise aru Mer laga khun pora boga kori loise.

15 Prandaj edhe janë përpara fronit të Perëndisë dhe i shërbenin atij ditë e natë në tempullin e tij; dhe ai që rri ulur mbi fron do të banojë në mes tyre.

Etu nimite, taikhan Isor laga singhason usorte khara kori ase Aru Tai laga ghor te din aru rati taike mohima di ase. Tai laga tambu khuli kene taikhan uporte lagai dibo.

16 Ata nuk do të kenë më uri, as nuk do të kenë etje, as nuk do t’i godasë më dielli, as kurrfarë vape,

Taikhan aru kitia bhi bhuka nathakibo, aru kitia bhi pyaas nalagibo, Aru suryo laga gorom taikhan uporte kitia bhi nalagibo.

17 sepse Qengji, që është në mes të fronit, do t’i kullosë dhe do t’i çojë te burimet e gjalla të ujërave; dhe Perëndia do të thaijë çdo lot nga sytë e tyre”.

Etu Mer kun singhason laga majote bohi ase taikhan ke cholai kene loijabo Aru taikhan ke jinda pani usorte thaki bole dibo, Aru Isor he taikhan laga sob suku pani mussai dibo.”