Zbulesa 7
1 Pas këtyre gjërave, pashë katër engjëj të cilët rrinin në këmbë në të katër këndet e dheut dhe mbanin të katër erërat e dheut, që të mos frynte erë mbi dhe, as mbi det, as mbi ndonjë dru.
Ie añe, le nitreako ty anjely efatse nijohañe an-kotso efa’ ty tane toy, nikalañe ty tiok’ efa’ ty tane toy, tsy hitiofa’ i tiokey ty an-tane atoy ndra amy riakey ndra amy ze hatae.
2 Pastaj pashë një engjëll tjetër që ngjitej nga lind dielli e që kishte vulën e Perëndisë së gjallë; dhe u thirri me zë të madh të katër engjëjve, të cilëve u qe dhënë të dëmtojnë dheun dhe detin,
Nitreako ka ty anjely nionjoñe hirik’ am-panjiriha’ i àndroy eñe ninday ty fitombon’ Añahare-veloñe. Kinoi’e am-piarañanañañe mafe i anjely efatse nitoloran-dily hijoy ty tane toy naho i riakey rey, ami’ty hoe:
3 duke thënë: “Mos dëmtoni dheun, as detin, as pemët, deri sa t’i vulosim në ballë shërbëtorët e Perëndisë tonë”.
Ko joie’ areo hey ty tane toy naho i riakey naho o hataeo ampara’ te vinoli-fitombo’ay am-pelahandry o mpitoron’ Añahareo.
4 Dhe dëgjova numrin e atyre që u vulosën: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga të gjitha fiset e bijve të Izraelit.
Le tsinanoko ty ia’ o viniloñe amy voli-fitombokeio, boak’ amy ze hene fifokoa’ o ana’ Israeleo le rai-hetse-tsi-efats’ale-tsi-efats’ arivo.
5 Nga fisi i Judës, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Rubenit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Gadit dymbëdhjetë mijë të vulosur;
O vinoli-tombok’ am-poko’ i Jodao, 12 000 vinilo am-poko’ i Robene: 12 000 vinilo am-poko’ i Gade: 12 000
6 nga fisi i Asherit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Neftalit, dymbëdhjetë mjië të vulosur; nga fisi i Manasit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;
vinilo am-poko’ i Asere: 12 000 vinilo am-poko’ i Naftaly: 12 000 vinilo am-poko’ i Manasè: 12 000
7 nga fisi i Simeonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Levit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Isakarit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;
vinilo am-poko’ i Simeone: 12 000 vinilo am-poko’ i Levy: 12 000 vinilo am-poko’ Itsakare: 12 000
8 nga fisi i Zabulonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Jozefit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Beniaminit, dymbëdhjetë mijë të vulosur.
vinilo am-poko’ i Zebolone: 12 000 vinilo’ am-poko’ Iosefe: 12 000 vinilo am-poko’i Beniamine: 12 000
9 Pas këtyre gjërave, pashë një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte, prej të gjitha kombeve, fiseve, popujve dhe gjuhëve; këta qëndronin në këmbë përpara fronit dhe përpara Qengjit, të veshur me rroba të bardha dhe me palma në duart e tyre.
Ie añe, le naheoko te inge nizorazora aolo’ i fiambesam-pifeheañey naho aolo’ i Vik’ añondriy ty valobohòke mitozantozañe tsy lefe iaheñe, boak’ amy ze hene fifeheañe naho foko naho ondaty vaho fameleke, an-damba-foty mireparepa reketse ran-tsatrañe am-pità’e,
10 Dhe thërrisnin me zë të madh, duke thënë: “Shpëtimi është i Perëndisë tonë që është ulur mbi fron dhe i Qengjit”.
nirihoñe am-piarañanañañe mafe ty hoe: An’Andrianañaharen-tika miambesatse amy fiambesatsey naho amy Vik’ añondriy ty fandrombahañe.
11 Dhe të gjithë engjëjt rrinin në këmbë përqark fronit, dhe pleqve dhe katër qenieve e gjalla, dhe ranë përmbys mbi fytyrën e tyre përpara fronit dhe adhuruan Perëndinë,
Le hene nizorazora, niariseho i fiambesatsey naho i androanavy rey naho i raha veloñe efatse rey o anjelio, vaho nibabok’ an-daharañe añatrefa’ i fiambesatsey iereo nitalaho aman’ Añahare,
12 duke thënë: “Amen! Bekimi, dhe lavdia, dhe dituria, dhe falendërimi, dhe nderimi, dhe fuqia dhe forca janë te Perëndia ynë në shekuj të shekujve. Amen!”. (aiōn g165)
ami’ty hoe: Ie Izay! Sitra naho engeñe naho hihitse naho fañandriañañe naho hasiñe naho ozatse vaho hafatrarañe aman’Andrianañaharen-tikañe nainai’e donia. Amena! (aiōn g165)
13 Pastaj një nga pleqtë m’u drejtua, duke më thënë: “Cilët janë këta që janë veshur me rroba të bardha, dhe nga kanë ardhur?”.
Le hoe ty nañontanea’ ty raik’ amy androanavy rey: O misaron-damba foty mireparepao, ia iereo, vaho boak’aia?
14 Dhe unë i thashë: “Imzot, ti e di”. Atëherë ai më tha: “Këta janë ata që kanë ardhur nga shtrëngimi i madh, dhe i kanë larë rrobat e tyre dhe i kanë zbardhur në gjakun e Qengjit.
Hoe ty natoiko, O androanavio, ihe ro mahafohiñe. Le hoe re tamako: O retoañe i niboak’amy haloviloviam-bey heneheney rezay, le fa sinasa’ iareo o saro-mireparepa’ iareoo vaho nampangotritriaheñe ami’ty lio’ i Vik’ añondriy.
15 Prandaj edhe janë përpara fronit të Perëndisë dhe i shërbenin atij ditë e natë në tempullin e tij; dhe ai që rri ulur mbi fron do të banojë në mes tyre.
Aa le: Miatreke i fiambesan’ Añaharey iereo, mitoroñe aze añ’anjomba’e ao handro an-kaleñe; vaho halàma’ i miambesatse amy fiambesatseiy am’iereo i kivoho’ey.
16 Ata nuk do të kenë më uri, as nuk do të kenë etje, as nuk do t’i godasë më dielli, as kurrfarë vape,
Tsy ho saliko ka naho tsy mb’ia ho taliñiereñe, vaho tsy hipisañe am’iereo i àndroy, ndra ze hatrovohañe,
17 sepse Qengji, që është në mes të fronit, do t’i kullosë dhe do t’i çojë te burimet e gjalla të ujërave; dhe Perëndia do të thaijë çdo lot nga sytë e tyre”.
amy te ho mpiarak’ iareo i Vik’ añondry añivo’ i fiambesam-pifeheañeiy; naho hiaoloa’e mb’an-drano veloñe manganahana mb’eo, vaho fonga ho faopaohen’ Añahare am-pihaino’iareo ze ranom-pihaino.
