< Zbulesa 7 >

1 Pas këtyre gjërave, pashë katër engjëj të cilët rrinin në këmbë në të katër këndet e dheut dhe mbanin të katër erërat e dheut, që të mos frynte erë mbi dhe, as mbi det, as mbi ndonjë dru.
Bwiyoko wori minto nob tomangeb naar cii tiri dor cungatinin naar wo dorbitineroceu, ciintam yuwoko naar wo dorbitinerceu gwingwing katiyil katiyilo yuwako fobi dor bitiner, dor wimar, kakaa tiyo kange.
2 Pastaj pashë një engjëll tjetër që ngjitej nga lind dielli e që kishte vulën e Perëndisë së gjallë; dhe u thirri me zë të madh të katër engjëjve, të cilëve u qe dhënë të dëmtojnë dheun dhe detin,
Laminto niitomange yauti firen twar, wuro ki dokka kange dumek wo kwaama ceu. Cobi coro kidiro dur kange nob tomangabo wuro naar biro cii ciya ciinen ciya nere dor bitiher dortange kange wima.
3 duke thënë: “Mos dëmtoni dheun, as detin, as pemët, deri sa t’i vulosim në ballë shërbëtorët e Perëndisë tonë”.
“Kom nere dor bitinero, kange wimau dotange kange tini tano bi yoti dokka kange ko tikob kang'ab kwaama bekonind nyime.”
4 Dhe dëgjova numrin e atyre që u vulosën: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga të gjitha fiset e bijve të Izraelit.
Lamin nuwa kalito biro cii dokum kangeui 144,000, birombo cii dokum kange mwanti nubo Israila.
5 Nga fisi i Judës, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Rubenit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Gadit dymbëdhjetë mijë të vulosur;
Bikate kwob cilombo yab wo yahuza, Bikateu Kwob cilombo yob wo-mwanti Ra'ubainu, bikate kwob cilombo yob we-mwanti Gad,
6 nga fisi i Asherit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Neftalit, dymbëdhjetë mjië të vulosur; nga fisi i Manasit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;
bikate kwob cilombo wo yob wo-mwanti ashiru ceu, bikate kwo cilombo wo, Naftali ceu, bikate kwo cilombo yob wo-mwanti Manassaceu.
7 nga fisi i Simeonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Levit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Isakarit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;
Bikate kwobcilom yob wo mwanti saminuceu, bikate kwobcilom yob wo-mwamti Lawicu, bikate kobcilombo yob wo mwamti Issaka ceu,
8 nga fisi i Zabulonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Jozefit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Beniaminit, dymbëdhjetë mijë të vulosur.
bikate kwobcilombo yob wo mwamti Zabalunaceu, bikate kwobcilombo yob wo mwamti Yusufuceu, bikate kwobcilombo yob wo mwamti Bilyaminuceu tak cii dokum kange.
9 Pas këtyre gjërave, pashë një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte, prej të gjitha kombeve, fiseve, popujve dhe gjuhëve; këta qëndronin në këmbë përpara fronit dhe përpara Qengjit, të veshur me rroba të bardha dhe me palma në duart e tyre.
Bwiyok dikerombori minto, laminto mwerkangkato dur wuro nii mani a kiyetiye cirang niffir mwamti, nob kange biyonti tirangum kabum kutile liyarem kabum be kwame. D urangum ki kulendo fuwor kange bilu debino kanciik,
10 Dhe thërrisnin me zë të madh, duke thënë: “Shpëtimi është i Perëndisë tonë që është ulur mbi fron dhe i Qengjit”.
cii cobicorti diir kibi kwan: “Fuloke kikwaama wuro yim dor kutile liyareu, kange be kwame tak!”
11 Dhe të gjithë engjëjt rrinin në këmbë përqark fronit, dhe pleqve dhe katër qenieve e gjalla, dhe ranë përmbys mbi fytyrën e tyre përpara fronit dhe adhuruan Perëndinë,
Nobtomangebo gwamm trirang'um kentang'um kutile liyare kentang'um nubo durembo tak kange nub dumebowo naar, ciin daken bitine. Kifwer kango tikobcibo kabum kutile liyare. Cii wab kwaama,
12 duke thënë: “Amen! Bekimi, dhe lavdia, dhe dituria, dhe falendërimi, dhe nderimi, dhe fuqia dhe forca janë te Perëndia ynë në shekuj të shekujve. Amen!”. (aiōn g165)
cii toki, Atinyo! caklangks duktangka, Dali, buka kangek, dwika, bikman duret, ciiyilam na kwaama bece yaken diri diri! Atinyo!” (aiōn g165)
13 Pastaj një nga pleqtë m’u drejtua, duke më thënë: “Cilët janë këta që janë veshur me rroba të bardha, dhe nga kanë ardhur?”.
Dila win mor nubo durembowo meye, “biwe birombo, durang'um kikulendo fuwore, cii ciroufe tak?”
14 Dhe unë i thashë: “Imzot, ti e di”. Atëherë ai më tha: “Këta janë ata që kanë ardhur nga shtrëngimi i madh, dhe i kanë larë rrobat e tyre dhe i kanë zbardhur në gjakun e Qengjit.
Lamin yice, mi “mo nii dur, “mun nyimomye,” lanyiye, “Birombo cowo cirang'um cii yilamkico fuwor mor bwiyale kwame.
15 Prandaj edhe janë përpara fronit të Perëndisë dhe i shërbenin atij ditë e natë në tempullin e tij; dhe ai që rri ulur mbi fron do të banojë në mes tyre.
Won co duke bwi cii kabum kutile liyare kwaama cii wabcoti kume kange kakuk mor lowabece. Cowo yim dor kutile liyareu atin yilam bituk dorcir.
16 Ata nuk do të kenë më uri, as nuk do të kenë etje, as nuk do t’i godasë më dielli, as kurrfarë vape,
Mani ciya nuwaten wurati, kakoa dulomwe. Kakuk mani kwaciti, kakaa cilondowo twiti twiyeu.
17 sepse Qengji, që është në mes të fronit, do t’i kullosë dhe do t’i çojë te burimet e gjalla të ujërave; dhe Perëndia do të thaijë çdo lot nga sytë e tyre”.
Wori bekwame tiber kutile liyareu anyilam nii toka cel, ambwanten cicii yaken fiye mwem dumembo bwiti bwiyeu, kwaama atin wam mwemnumbo nuwece gwamin.

< Zbulesa 7 >