Zbulesa 6
1 Pastaj pashë kur Qengji hapi të parën nga të shtatë vulat, dhe dëgjova një nga të katër qeniet e gjalla që thoshte si me zë bubullime: “Eja e shiko”.
Pea ne u vakai ʻi he vete ʻe he Lami ʻae meʻa fakamaʻu ʻe taha, pea ne u fanongo, ʻo hangē ko e ʻuʻulu ʻoe mana, pea ko e tokotaha ʻi he meʻa moʻui ʻe fā naʻe pehē mai, “Haʻu ʻo mamata.”
2 Dhe unë pashë, dhe ja, një kalë i bardhë. Dhe ai që e kalëronte kishte një hark; dhe atij iu dha një kurorë, dhe ai doli jashtë si fitimtar dhe për të fituar.
Pea ne u mamata, pea vakai, ko e hoosi hinehina pea naʻe ʻiate ia naʻe heka ai ʻae kaufana; pea naʻe foaki kiate ia ʻae pale: pea naʻe ʻalu atu ia ʻi he ikuna ki he ikuna.
3 Kur ai hapi vulën e dytë, dëgjova qenien e dytë të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Pea kuo vete ʻe ia hono ua ʻoe meʻa fakamaʻu, pea u fanongo ki hono ua ʻoe meʻa moʻui, ʻoku pehē mai, “Haʻu ʻo mamata.”
4 Atëherë doli jashtë një kalë tjetër i kuq; dhe atij që e kalëronte iu dha të hiqte paqen nga dheu që njerëzit të vrasin njëri-tjetrin, dhe iu dha atij një shpatë e madhe.
Pea ʻalu atu ʻae hoosi ʻe taha naʻe kulokula: pea naʻe tuku kiate ia naʻe heka ai ke ne toʻo ʻae melino mei māmani, pea ke nau fetāmateʻaki ʻakinautolu: pea naʻe ʻatu kiate ia ʻae heletā lahi.
5 Dhe kur ai hapi vulën e tretë, dëgjova qenien e tretë e gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”. Dhe pashë dhe ja, një kalë i zi; dhe ai që e kalëronte kishte një peshore në dorën e tij.
Pea kuo vete ʻe ia hono tolu ʻoe meʻa fakamaʻu, pea u fanongo ki hono tolu ʻoe meʻa moʻui, naʻe pehē mai, “Haʻu ʻo mamata.” Pea ne u mamata, pea vakai, ko e hoosi ʻuliʻuli; pea naʻe ʻi he nima ʻo ia naʻe heka ai ʻae meʻa fakatatau.
6 Dhe dëgjova një zë në mes të katër qenieve të gjalla duke thënë: “Një kenik gruri për një denar, dhe dy kenikë elbi për një denar; dhe mos dëmto vajin, as verën”.
Pea ne u fanongo ki he leʻo, mei he haʻohaʻonga ʻoe meʻa moʻui ʻe fā, naʻe pehē mai, “Ko e puha fua ʻoe uite ki he tenali ʻe taha, mo e puha fua ʻe tolu ʻoe paʻale ki he tenali ʻe taha; pea ʻoua naʻa ke maumauʻi ʻae lolo mo e uaine.”
7 Kur ai hapi vulën e katërt, dëgjova zërin e qenies së katërt të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Pea kuo vete ʻe ia hono fā ʻoe meʻa fakamaʻu, peau fanongo ki he leʻo ʻo hono fā ʻoe meʻa moʻui, naʻe pehē mai, “Haʻu ʻo mamata.”
8 Dhe unë pashë, dhe ja një kalë i zbehtë; dhe ai që e kalëronte emrin e kishte Vdekja, dhe Hadesi vinte pas tij. Dhe iu dha atyre pushtet përmbi një të katërtën e dheut, të vrasin me shpatë dhe me zi buke e me vdekje, dhe nëpërmjet bishave të dheut. (Hadēs g86)
Pea ne u mamata, pea vakai, ko e hoosi tea: pea ko e hingoa ʻo ia naʻe heka ai ko e Mate, pea naʻe muimui ʻiate ia ʻa Hētesi. Pea naʻe tuku kiate kinaua ʻae mālohi ki hono fā ʻoe vahe ʻo māmani, ke tāmateʻi ʻaki ʻae heletā, mo e honge, mo e mate, pea mo e fanga manu fekai ʻoe fonua. (Hadēs g86)
9 Dhe kur hapi vulën e pestë, unë pashë nën altar shpirtrat e atyre që ishin therur për shkak të fjalës së Perëndisë dhe për shkak të dëshmisë që kishin;
Pea kuo vete ʻe ia hono nima ʻoe meʻa fakamaʻu, ne u mamata ʻi he lalo ʻesifeilaulau ki he ngaahi laumālie ʻokinautolu naʻe tāmateʻi koeʻuhi ko e folofola ʻae ʻOtua, pea koeʻuhi ko e fakamoʻoni ʻaia naʻa nau fai:
10 dhe ata thirrën me zë të madh duke thënë: “Deri kur, o Zot, që je i Shenjtë dhe i Vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi dhe?”.
Pea naʻa nau tangi ʻaki ʻae leʻo lahi, ʻo pehē, “ʻE ʻEiki māʻoniʻoni mo moʻoni, ʻe fēfē hono fuoloa, mo hoʻo taʻefakamaau mo taʻetotongia homau toto kiate kinautolu ʻoku nofo ʻi he maama?”
11 Dhe secilit prej tyre ju dha një petk i bardhë dhe ju thanë që të preheshin edhe për pak kohë, deri sa të plotësohej numri edhe i bashkësherbëtoreve e tyre dhe i vëllezërve të tyre që duhet të vriteshin posi ata.
Pea naʻe foaki kiate kinautolu taki taha ʻae kofu hinehina tōtōlofa; pea naʻe pehē kiate kinautolu, ke nau kei tatali ke fuoloa siʻi, kaeʻoua ke kātoa honau kaungā tamaioʻeiki mo honau kāinga, ʻakinautolu ʻe tāmateʻi ʻo hangē pe ko kinautolu.
12 Dhe pashë, kur ai hapi vulën e gjashtë; dhe ja, u bë një tërmet i madh, dhe dielli u bë i zi si një thes prej leshi, dhe hëna u bë si gjak;
Pea ne u mamata ʻi heʻene vete hono ono ʻoe meʻa fakamaʻu, pea vakai, naʻe ʻi ai ʻae mofuike lahi; pea hoko ʻae laʻā ʻo ʻuliʻuli ʻo hangē ha tauangaʻa fulufulu, pea hoko ʻae māhina ʻo hangē ko e toto;
13 dhe yjet e qiellit ranë mbi dheun, ashtu si fiku hedh fiqtë e paarrirë kur e tund një erë e madhe.
Pea naʻe mokulu ʻae ngaahi fetuʻu ʻoe langi ki he fonua, ʻo hangē ko e lī hifo ʻe he fiki ʻa hono ngaahi kauloa, ʻoka lūluuʻi ia ʻe he matangi lahi.
14 Pastaj qielli u hoq si një pergamenë që mbështillet, dhe çdo mal dhe ishull luajtën nga vendi i tyre.
Pea naʻe mole ʻae langi ʻo hangē ha tohi ʻoka tākai ia; pea ko e moʻunga mo e motu kotoa pē naʻe hiki mei honau potu.
15 Dhe mbretërit e dheut, dhe të mëdhenjtë, dhe të pasurit, dhe komandantët, dhe të fuqishmit, dhe çdo skllav e çdo i lirë, u fshehën nëpër shpella dhe nëpër krepat e maleve,
Pea ko e ngaahi tuʻi ʻo māmani, pea mo e ngaahi houʻeiki, mo e kau koloaʻia, mo e kau ʻeikitau, mo e kau mālohi, mo e kau pōpula kotoa pē, mo e kau tauʻatāina kotoa pē, naʻa nau fufū ʻakinautolu ʻi he ngaahi luo mo e ngaahi ʻanaʻi maka ʻi he ngaahi moʻunga;
16 dhe u thoshnin maleve dhe shkëmbinjve: “Bini mbi ne dhe na fshihni nga fytyra e atij që rri mbi fron dhe nga zemërimi i Qengjit,
Mo nau pehē ki he ngaahi moʻunga mo e ngaahi maka, “Hinga mai kiate kimautolu, ʻo fufū ʻakimautolu mei he fofonga ʻo ia ʻoku nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, pea mei he houhau ʻoe Lami:
17 sepse erdhi dita e madhe e zemërimit së tij; dhe kush mund të qëndrojë?”.
He kuo hokosia ʻae ʻaho lahi ʻo hono houhau; pea ko hai ʻe faʻa tuʻu ai?”
