Zbulesa 6
1 Pastaj pashë kur Qengji hapi të parën nga të shtatë vulat, dhe dëgjova një nga të katër qeniet e gjalla që thoshte si me zë bubullime: “Eja e shiko”.
Hanchu Belrite han mohôr sari ngei lâia inkhat changna hah a mo-ong lâi ku mua, male iring parân minli ngei lâia inkhat han a rôl khuonri ang dôrin, “Hong roh!” a ti ki rieta.
2 Dhe unë pashë, dhe ja, një kalë i bardhë. Dhe ai që e kalëronte kishte një hark; dhe atij iu dha një kurorë, dhe ai doli jashtë si fitimtar dhe për të fituar.
Ko hong ena male mahan sakor ngoi ku mua. Achunga chuongpu han thalsâili a chôia, male ama hah rênglukhum pêkin aoma. Amenepu'n mene rang angin a jôkpai zoi.
3 Kur ai hapi vulën e dytë, dëgjova qenien e dytë të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Hanchu Belrite han mohôr inikna a mo-onga; male iring parân inikna han, “Hong roh!” ti ki rieta.
4 Atëherë doli jashtë një kalë tjetër i kuq; dhe atij që e kalëronte iu dha të hiqte paqen nga dheu që njerëzit të vrasin njëri-tjetrin, dhe iu dha atij një shpatë e madhe.
Sakor dang asen inkhat ahong jôka. Achunga chuongpu kôm han miriemngei inkhat le inkhat an inthat inlôma pilchunga râl ahong suok theina rangin ranak an pêka. Ama hah khandai lienpa khom an pêk sa ani.
5 Dhe kur ai hapi vulën e tretë, dëgjova qenien e tretë e gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”. Dhe pashë dhe ja, një kalë i zi; dhe ai që e kalëronte kishte një peshore në dorën e tij.
Hanchu Belrite han mohôr inthumna a mo-onga; male iring parân inthumna ngei han, “Hong roh!” an ti ki rieta. Ko hong enin chu mahan sakor hâng aoma. Achunga chuongpu han pharla a kuta achôia.
6 Dhe dëgjova një zë në mes të katër qenieve të gjalla duke thënë: “Një kenik gruri për një denar, dhe dy kenikë elbi për një denar; dhe mos dëmto vajin, as verën”.
Iring parân minli ngei lâi renga rôl rahang angin, “Sukloibu tabong khat sûnkhat rathaman, male barley tabong thum sûnkhat rathaman. Aniatachu olive thingkungngei le theibilngei chu siet no roh!” ti ki riet.
7 Kur ai hapi vulën e katërt, dëgjova zërin e qenies së katërt të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Hanchu Belrite han mohôr minlina a mo-onga; male iring parân minlina renga, “Hong roh!” ti rôl ki rieta.
8 Dhe unë pashë, dhe ja një kalë i zbehtë; dhe ai që e kalëronte emrin e kishte Vdekja, dhe Hadesi vinte pas tij. Dhe iu dha atyre pushtet përmbi një të katërtën e dheut, të vrasin me shpatë dhe me zi buke e me vdekje, dhe nëpërmjet bishave të dheut. (Hadēs g86)
Ke enin chu, mahan sakor arông adôngzat ku mua. Achunga chuongpu riming hah Thina ania, male Mithi khuon anûk ajûi sa ani. Anni ngei hah pilchung hi phalminlin semin phalkhat chunga râlin, mâitâmin, ri-ngei le ram sângeiin that rangin rachamneina pêkin an om ani. (Hadēs g86)
9 Dhe kur hapi vulën e pestë, unë pashë nën altar shpirtrat e atyre që ishin therur për shkak të fjalës së Perëndisë dhe për shkak të dëshmisë që kishin;
Hanchu Belrite han mohôr rangngana a mo-onga. Pathien chong an misîr sika le Pathien rietpuipu an nina tienga taksônoma an om sika thata omngei ratha ha mâichâm nuoia ku mu ngei ani.
10 dhe ata thirrën me zë të madh duke thënë: “Deri kur, o Zot, që je i Shenjtë dhe i Vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi dhe?”.
Anni ngei han rôl inringtakin, “Râtinchung Pumapa, ânthieng le adik! Idôr sôt mo pilchung mingei chunga roijêk loiin le mi thatngei dûk tho loiin no om rang?” tiin an inieka.
11 Dhe secilit prej tyre ju dha një petk i bardhë dhe ju thanë që të preheshin edhe për pak kohë, deri sa të plotësohej numri edhe i bashkësherbëtoreve e tyre dhe i vëllezërve të tyre që duhet të vriteshin posi ata.
Anni ngei hah puon ngoi an pêk ngei paka, tîrlâmngei le iempungei adang thata an lei om angdêna om rang ngei hah, an mijôn akip mâka chu la ngâktet rangin an rila.
12 Dhe pashë, kur ai hapi vulën e gjashtë; dhe ja, u bë një tërmet i madh, dhe dielli u bë i zi si një thes prej leshi, dhe hëna u bë si gjak;
Male Belrite han mohôr urukna a mo-onga. Mahan ningnu râttak ahonga, male nisa hah thoilapuon ahâng angin ahong hângjêta, male thâ khom thisen angin ahong sen zoi ani.
13 dhe yjet e qiellit ranë mbi dheun, ashtu si fiku hedh fiqtë e paarrirë kur e tund një erë e madhe.
Phâivuopuiin theichang kung anoknôia amara aselngei amathâkril anghan, invânlâia ârsingei ha pilchunga an tâk suo zoi.
14 Pastaj qielli u hoq si një pergamenë që mbështillet, dhe çdo mal dhe ishull luajtën nga vendi i tyre.
Invân hah lekhazuot angin ânzuota ânmangpai zoi, male muolngei le tuihuolngei murdi hah an omna renga thînpaiin an om zoi.
15 Dhe mbretërit e dheut, dhe të mëdhenjtë, dhe të pasurit, dhe komandantët, dhe të fuqishmit, dhe çdo skllav e çdo i lirë, u fshehën nëpër shpella dhe nëpër krepat e maleve,
Hanchu pilchunga rêngngei, roijêkpungei, râlmi ulienngei, mineingei le ranak dônngei, le midangngei murdi, suok le zalenngei murdi muolchungngeia rôlkuogeia, le lungnuoingeia an inthupa.
16 dhe u thoshnin maleve dhe shkëmbinjve: “Bini mbi ne dhe na fshihni nga fytyra e atij që rri mbi fron dhe nga zemërimi i Qengjit,
Muolngei le lungpuingei kôm han, “Mi del ungla, rêngsukmuna ânsung ngâipu mitngei renga le Belrite taksina renga mi thup roi!
17 sepse erdhi dita e madhe e zemërimit së tij; dhe kush mund të qëndrojë?”.
An taksina nikhuo chiomtak ahong tung zoi, male tumo adoi rangin ânding thei ranga?” tiin an koisama.
