Zbulesa 6
1 Pastaj pashë kur Qengji hapi të parën nga të shtatë vulat, dhe dëgjova një nga të katër qeniet e gjalla që thoshte si me zë bubullime: “Eja e shiko”.
Basa na ma, au ita Lombo Anaꞌ sefi susura neneluluꞌ a segel kaesan. Boe ma au rena esa mia banda kahaa manaseliꞌ naa ra, nggasi nahereꞌ onaꞌ ndukuruluꞌ e. Ana parenda oi, “Muu leo!”
2 Dhe unë pashë, dhe ja, një kalë i bardhë. Dhe ai që e kalëronte kishte një hark; dhe atij iu dha një kurorë, dhe ai doli jashtë si fitimtar dhe për të fituar.
Aiboiꞌ ma au ita ndara mutiꞌ sa. Hambu atahori sa endoꞌ sia ataꞌ nasolo solo netatis, huu Ana nasenggiꞌ netatis nakandooꞌ a. Aleꞌ ia Ana toꞌu bubꞌusut, ma dea neu nakalaꞌ seluꞌ musu nara sia raefafoꞌ.
3 Kur ai hapi vulën e dytë, dëgjova qenien e dytë të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel karuan. Boe ma au rena banda manaseliꞌ karuan parenda nae, “Muu leo!”
4 Atëherë doli jashtë një kalë tjetër i kuq; dhe atij që e kalëronte iu dha të hiqte paqen nga dheu që njerëzit të vrasin njëri-tjetrin, dhe iu dha atij një shpatë e madhe.
Basa ma ndara mbilas mana mbila raa-raaꞌ sa dea nema. Atahori mana endoꞌ sia ata simbo fela tafa monaeꞌ sa. Ana hambu koasa fo neu tao nemue-naanggit sia raefafoꞌ, fo atahori ratati.
5 Dhe kur ai hapi vulën e tretë, dëgjova qenien e tretë e gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”. Dhe pashë dhe ja, një kalë i zi; dhe ai që e kalëronte kishte një peshore në dorën e tij.
Boe ma Lombo Anaꞌ a sefi segel katelun. Ma au rena banda manaseliꞌ katelun parenda nae, “Muu leo!” Aibꞌoiꞌ ma au ita ndara nggeoꞌ esa. Atahori mana endoꞌ sia ndara naa ata, tou tatais esa sia liman fo tai nanaat mana sangga namakura ena.
6 Dhe dëgjova një zë në mes të katër qenieve të gjalla duke thënë: “Një kenik gruri për një denar, dhe dy kenikë elbi për një denar; dhe mos dëmto vajin, as verën”.
Basa ma, au rena onaꞌ haraꞌ esa nema mia banda kahaa manaseliꞌ ra taladꞌan. Haraꞌ naa nafadꞌe nae, “Dei fo hambu fai ndoe-laꞌas sia raefafoꞌ. Atahori esa nggadin fai esa, dai hasa neuꞌ a isiꞌ mok teluꞌ a, isi maloleꞌ na hambuꞌ a mok esa. Te mete ma fai ndoe-laꞌas naa losa ena, atahori nda bole tao ralutu hau saitun no hau anggor sia osi ra sa.”
7 Kur ai hapi vulën e katërt, dëgjova zërin e qenies së katërt të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kahaan. Boe ma au rena banda manaseliꞌ kahaan parenda nae, “Muu leo!”
8 Dhe unë pashë, dhe ja një kalë i zbehtë; dhe ai që e kalëronte emrin e kishte Vdekja, dhe Hadesi vinte pas tij. Dhe iu dha atyre pushtet përmbi një të katërtën e dheut, të vrasin me shpatë dhe me zi buke e me vdekje, dhe nëpërmjet bishave të dheut. (Hadēs g86)
Aiboiꞌ ma, au ita ndara huni-manambosaꞌ esa. Atahori mana endoꞌ sia ndara naa ata, naran ‘Mate’. Hambu mana tungga dea na naran ‘Atahori Mates ra Mamanan’. Ruꞌa se hambu koasa de reu tao risa atahori sia raefafoꞌ rendiꞌ fela tafaꞌ, ndoe-laꞌas, hedꞌis, no banda deꞌulakaꞌ. Mete ma reken manamateꞌ ra, dedꞌesin onaꞌ babanggiꞌ esa mia babanggiꞌ haa mia basa atahori sia raefafoꞌ. (Hadēs g86)
9 Dhe kur hapi vulën e pestë, unë pashë nën altar shpirtrat e atyre që ishin therur për shkak të fjalës së Perëndisë dhe për shkak të dëshmisë që kishin;
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kaliman. Ma au ita atahori fo feꞌesaꞌan a nenetao-nisaꞌ ra. Samana nara sia mei tutunu-hohotuꞌ a filenggan. Atahori risa se huu ramahere neu Lamatualain, ma dui-bꞌengga Hara-lii Na sia bee-bꞌee.
10 dhe ata thirrën me zë të madh duke thënë: “Deri kur, o Zot, që je i Shenjtë dhe i Vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi dhe?”.
Ara rameli rae, “O Lamatualain! Hai Malangga manaseli ma! Malangga meumare ma! Lamatualain olaꞌ saa, na, hai mimihere. Te hai mihani losa fai hiraꞌ fai, fo Lamatualain naꞌetuꞌ dedꞌeat fo hukun atahori mana risa hai mia raefafoꞌ?”
11 Dhe secilit prej tyre ju dha një petk i bardhë dhe ju thanë që të preheshin edhe për pak kohë, deri sa të plotësohej numri edhe i bashkësherbëtoreve e tyre dhe i vëllezërve të tyre që duhet të vriteshin posi ata.
Ratane basa taꞌo naa, ma esa-esaꞌ simbo badꞌu naru mutiꞌ. Hambu atahori sa nafadꞌe se nae, “Mihani mbei fai, losa dedꞌesi mara dai dei. Te hela feꞌe toronoo mara dei fo nenetao-nisaꞌ onaꞌ hei boe.”
12 Dhe pashë, kur ai hapi vulën e gjashtë; dhe ja, u bë një tërmet i madh, dhe dielli u bë i zi si një thes prej leshi, dhe hëna u bë si gjak;
Boe ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kaneen. Aiboiꞌ ma, umedꞌa rae nanggenggo seli. Ma relo a dadꞌi hatuꞌ onaꞌ teme nggeoꞌ, ma fulan dadꞌi mbilas onaꞌ raaꞌ.
13 dhe yjet e qiellit ranë mbi dheun, ashtu si fiku hedh fiqtë e paarrirë kur e tund një erë e madhe.
Nduuꞌ ra sia lalai tudꞌa raefafoꞌ rema, onaꞌ hau boa latuꞌ ou, huu sanggu anin.
14 Pastaj qielli u hoq si një pergamenë që mbështillet, dhe çdo mal dhe ishull luajtën nga vendi i tyre.
Boe ma au ita lalai sii neu rua, de lululu onaꞌ neneiꞌ losa mopo e. Leteꞌ ra ro pulu-pulu ra basa se ranggenggo losa mopo se mia mamana nara.
15 Dhe mbretërit e dheut, dhe të mëdhenjtë, dhe të pasurit, dhe komandantët, dhe të fuqishmit, dhe çdo skllav e çdo i lirë, u fshehën nëpër shpella dhe nëpër krepat e maleve,
Rita onaꞌ naa, ma basa atahori sia raefafoꞌ ramatau. Mulai mia maneꞌ ra, malangga mana parendaꞌ ra, malangga soldꞌadꞌu, atahori mamasuꞌiꞌ, losa ate ra, basa se ramatau. De basa se rela reu keke sia luat ma sia fatu sodꞌaꞌ sia leteꞌ ra.
16 dhe u thoshnin maleve dhe shkëmbinjve: “Bini mbi ne dhe na fshihni nga fytyra e atij që rri mbi fron dhe nga zemërimi i Qengjit,
Ara denu lete-leteꞌ ma fatu monaeꞌ ra rae, “Ndefaꞌ fo tatana mala hai leo! Muꞌufuniꞌ hai fo mana endoꞌ sia kadꞌera parenda monaeꞌ a, nda nita hai sa ena. Ma Lombo Anaꞌ a nda hukun nala hai sa boe.
17 sepse erdhi dita e madhe e zemërimit së tij; dhe kush mund të qëndrojë?”.
Aduu! Paia nala hai, huu fai calaka nema ena! Lamatualain no Lombo Anaꞌ rae mbori nasa-bori nara neu hai ena. Esa o nda bisa sili nala sa boe!”
