Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

И видех в деснице Седящаго на престоле книгу написану внутрьуду и внеуду, запечатану седмию печатию.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

И видех Ангела крепка проповедающа гласом великим: кто есть достоин разгнути книгу и разрешити печати ея?

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

И никтоже можаше ни на небеси, ни на земли, ниже под землею, разгнути книгу, ниже зрети ю.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

И аз плакахся много, яко ни един обретеся достоин разгнути и прочести книгу, ниже зрети ю.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

И един от старец глагола ми: не плачися: се, победил есть лев, иже сый от колена Иудова, корень Давидов, разгнути книгу и разрешити седмь печатей ея.

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

И видех, и се, посреде престола и четырех животных и посреде старец Агнец стоящь яко заколен, имущь рогов седмь и очес седмь, еже есть седмь духов Божиих, посланных во всю землю.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

И прииде и прият книгу от десницы Седящаго на престоле.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

И егда прият книгу, четыри животна и двадесять и четыри старцы падоша пред Агнцем, имуще кийждо гусли и фиалы златы полны фимиама, иже суть молитвы святых:

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

и поют песнь нову, глаголюще: достоин еси прияти книгу и отверзти печати ея, яко заклался и искупил еси Богови нас Кровию Своею от всякаго колена и языка и людий и племен,

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

и сотворил еси нас Богови нашему цари и иереи: и воцаримся на земли.

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

И видех, и слышах глас Ангелов многих окрест престола и животных и старец, и бе число их тысяща тысящами,

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

глаголюще гласом великим: достоин есть Агнец заколенный прияти силу и богатство, и премудрость и крепость, и честь и славу и благословение.

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

И всяко создание, еже есть на небеси и на земли, и под землею и на мори яже суть, и сущая в них, вся слышах глаголющыя: Седящему на престоле и Агнцу благословение и честь, и слава и держава во веки веков. (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

И четыри животна глаголаху: аминь. И двадесять и четыри старцы падоша и поклонишася Живущему во веки веков.