Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

อนนฺตรํ ตสฺย สิหาสโนปวิษฺฏชนสฺย ทกฺษิณเสฺต 'นฺต รฺพหิศฺจ ลิขิตํ ปตฺรเมกํ มยา ทฺฤษฺฏํ ตตฺ สปฺตมุทฺราภิรงฺกิตํฯ

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

ตตฺปศฺจาทฺ เอโก พลวานฺ ทูโต ทฺฤษฺฏ: ส อุจฺไจ: สฺวเรณ วาจมิมำ โฆษยติ ก: ปตฺรเมตทฺ วิวรีตุํ ตมฺมุทฺรา โมจยิตุญฺจารฺหติ?

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

กินฺตุ สฺวรฺคมรฺตฺตฺยปาตาเลษุ ตตฺ ปตฺรํ วิวรีตุํ นิรีกฺษิตุญฺจ กสฺยาปิ สามรฺถฺยํ นาภวตฺฯ

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

อโต ยสฺตตฺ ปตฺรํ วิวรีตุํ นิรีกฺษิตุญฺจารฺหติ ตาทฺฤศชนสฺยาภาวาทฺ อหํ พหุ โรทิตวานฺฯ

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

กินฺตุ เตษำ ปฺราจีนานามฺ เอโก ชโน มามวทตฺ มา โรที: ปศฺย โย ยิหูทาวํศีย: สึโห ทายูโท มูลสฺวรูปศฺจาสฺติ ส ปตฺรสฺย ตสฺย สปฺตมุทฺราณาญฺจ โมจนาย ปฺรมูตวานฺฯ

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

อปรํ สึหาสนสฺย จตุรฺณำ ปฺราณินำ ปฺราจีนวรฺคสฺย จ มธฺย เอโก เมษศาวโก มยา ทฺฤษฺฏ: ส เฉทิต อิว ตสฺย สปฺตศฺฤงฺคาณิ สปฺตโลจนานิ จ สนฺติ ตานิ กฺฤตฺสฺนำ ปฺฤถิวีํ เปฺรษิตา อีศฺวรสฺย สปฺตาตฺมาน: ฯ

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

ส อุปาคตฺย ตสฺย สึหาสโนปวิษฺฏชนสฺย ทกฺษิณกราตฺ ตตฺ ปตฺรํ คฺฤหีตวานฺฯ

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

ปเตฺร คฺฤหีเต จตฺวาร: ปฺราณินศฺจตุรฺวึํศติปฺราจีนาศฺจ ตสฺย เมษศาวกสฺยานฺติเก ปฺรณิปตนฺติ เตษามฺ เอไกกสฺย กรโย รฺวีณำ สุคนฺธิทฺรไวฺย: ปริปูรฺณํ สฺวรฺณมยปาตฺรญฺจ ติษฺฐติ ตานิ ปวิตฺรโลกานำ ปฺรารฺถนาสฺวรูปาณิฯ

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

อปรํ เต นูตนเมกํ คีตมคายนฺ, ยถา, คฺรหีตุํ ปตฺริกำ ตสฺย มุทฺรา โมจยิตุํ ตถาฯ ตฺวเมวารฺหสิ ยสฺมาตฺ ตฺวํ พลิวตฺ เฉทนํ คต: ฯ สรฺวฺวาโภฺย ชาติภาษาภฺย: สรฺวฺวสฺมาทฺ วํศเทศต: ฯ อีศฺวรสฺย กฺฤเต 'สฺมานฺ ตฺวํ สฺวียรกฺเตน กฺรีตวานฺฯ

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

อสฺมทีศฺวรปกฺเษ 'สฺมานฺ นฺฤปตีนฺ ยาชกานปิฯ กฺฤตวำเสฺตน ราชตฺวํ กริษฺยาโม มหีตเล๚

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

อปรํ นิรีกฺษมาเณน มยา สึหาสนสฺย ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย จ ปริโต พหูนำ ทูตานำ รว: ศฺรุต: , เตษำ สํขฺยา อยุตายุตานิ สหสฺรสหสฺตฺราณิ จฯ

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

ไตรุจฺไจริทมฺ อุกฺตํ, ปรากฺรมํ ธนํ ชฺญานํ ศกฺตึ เคารวมาทรํฯ ปฺรศํสาญฺจารฺหติ ปฺราปฺตุํ เฉทิโต เมษศาวก: ๚

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

อปรํ สฺวรฺคมรฺตฺตฺยปาตาลสาคเรษุ ยานิ วิทฺยนฺเต เตษำ สรฺเวฺวษำ สฺฤษฺฏวสฺตูนำ วาคิยํ มยา ศฺรุตา, ปฺรศํสำ เคารวํ เศารฺยฺยมฺ อาธิปตฺยํ สนาตนํฯ สึหสโนปวิษฺฏศฺจ เมษวตฺสศฺจ คจฺฉตำฯ (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

อปรํ เต จตฺวาร: ปฺราณิน: กถิตวนฺตสฺตถาสฺตุ, ตตศฺจตุรฺวึศติปฺราจีนา อปิ ปฺรณิปตฺย ตมฺ อนนฺตกาลชีวินํ ปฺราณมนฺฯ