Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

Nantele nalola hukholo olelo ogwola ali akheye pitengo elyeshimwene, ibhangili lyalyasimbilwe witagalila na hunyuma, lyali libhehewe amahuri saba.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

Ehalolile ontumi uwenguvu ya hubili wizu igosi, “Wenu yahwansiwa ahwigule ibhagili nabudulanye emihuli yakwe?”

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

Nomo omntu amwanya olwenje mnsi olwenje pansi eyensi yawezize ahwigule ibhagili olwenje abhozye.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

Ehalilile wilyoyo afatanaje yoyonti yahansihwaga ahwigule ibhangili olwenje abhazye.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

Lelo omo ogogolo wambozya, “Osilile. Enya! Simba ohwi kabila elya Yuda, owila ndazi elya Daudi, amenile awezizye, ahwigule ibangili namihuri gakwe saba.”

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

Kati eyetengo elyeshimwene nebho ebhewomi bhane namwebho agogolo, ehalolile omwanangole ayemeleye, abhoneshe aje yagogwilwe. Aline mpeta saba na maso saba - ezi mpepo saba ezya Ngolobhe zyazisontezewe mnsi yonti.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

Wabhala wega ibhangili afume hukhonolelo hwola yakheye pitengo elyeshi mwene.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

Nahejile ibangili, ebhehwemi bhane na gogolo amalongo gabhele na gane bhasulama paka pansi hwitagalila ya mwanangole. Shila omo alineshinumbi ne mbakuli eye dhahabu yehamemile ouvumba ushele mputo yabha kweteo.

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

Bhatelile eng'oma empya: “Ohwanziwa ahweje ibangili na azigule emihuri zyakwe. Afwatane aje ohabholilwe, nidanda lyao wakalila Ongolobhe wetu hu ma kabela, hunjango, amwabho nensi.

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

Wabhalenganya oumwene na ouchugaji owahu tumishile Ongolobhe wetu, bhape bhabhatawale pamwanya pensi.”

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

Nantele ehenyizye nahuvwe esauti eya antumi abhinji azyongole itengo elyeshimwene - idadi lyabho lyali 200, 000, 000 na ebhewomi na gogolo.

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

Bhayanga hu sauti engosi, “Ahwanziwa omwanangole yashele abholilwe aposheye owezo, otajiri, empyana, enguvu, olwiho, oluzuvio, na nsombo.”

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

Nonvwa honti haha bhombwelwe hahali amwanya na ensiyonti na pansi pensi na amwanya pansombi, shila hantu mhati yakwe hayanga, “Hwa mwene yakheye pamwanya pitengo elyeshimwene na hwa mwanangole, hunsombo, olwiho, oluzuvwo, ne nguvu eya tawale wilawila.” (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

Ebhe womi bhayanga, “Lioli!” nagogolo bhinama pansi na puhupute.