Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

Basa ma au ita baliꞌ manaendoꞌ sia kadꞌera parendaꞌ naa. Ana toꞌu susura neneluluꞌ saa sia lima onan. Lululuꞌ naa nenesuraꞌ sofeꞌ dꞌeaꞌ-mataꞌ ma nenesegel mates sia mamanaꞌ hitu.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

Basa ma au ita ate sa mia sorga manaseliꞌ tebꞌe. Ana natane nahereꞌ nae, “Seka naꞌena hak sefi segel ma baca susura naa?”

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

Natane taꞌo naa, te nda hambu esa naꞌena hak sefi susura naa, ma baca isin sa. Mae sia sorga do raefafoꞌ, nda hambu esa naꞌena hak sa. Sia atahori mates ra mamanan o nda hambu sa boe.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

Ita taꞌo naa, ma au nggae ei-ei, huu nda hambu atahori esa naꞌena hak sefi, ma baca isin sa.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

Basa ma esa mia malangga ka 24 ra, olaꞌ no au nae, “We, toronooꞌ! Afiꞌ nggae. Huu mane Daud a tititi-nonosin esa manaseliꞌ, ara roꞌe E rae, singa mia leo Yahuda. Ana mbesiꞌ nalutu basa deꞌulakaꞌ ra ena. De naꞌena hak sefi segel a, ma baca susura naa isin.”

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

Rena taꞌo naa ma, au ita Lombo Anaꞌ esa ririi sia banda kahaa manaseliꞌ ra ro malangga ka 24 mana endoꞌ rereoꞌ kadꞌera parendaꞌ a, taladꞌa nara. Lombo Anaꞌ a, onaꞌ parna nenembauꞌ ena. Suran hitu ma matan o hitu boe. Mata deke kahitu nara, onaꞌ Dula-dalen mana naꞌena mata-aoꞌ hitu a boe. Lombo Anaꞌ a haitua see ndule basa raefafoꞌ ena.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

Basa ma au ita Lombo Anaꞌ a nisiꞌ Mana endoꞌ sia kadꞌera parendaꞌ a, de haꞌi susura neneluluꞌ naa mia Lima onan.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

Leleꞌ Lombo Anaꞌ a haꞌi susura ma, banda kahaa manaseliꞌ ra, ro malangga ka 24 ra, sendeꞌ lululangga nara beꞌutee sia matan. Ara esa-esaꞌ toꞌu maliiꞌ ra onaꞌ sasando, no manggo liloꞌ esa, neneisiꞌ no kemenyan fo rae dede tao masu maꞌameniꞌ. Hau raa maꞌameniꞌ naa, naeni Lamatualain atahori nara hule-oꞌe nara.

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

Basa ma basa see sodꞌa sosodꞌa feuꞌ sa, oi: “Lombo Anaꞌ ia, nandaa simbo susura ia. Lombo Anaꞌ ia, naꞌena hak sefi segel a. Huu Ana nenetatiꞌ daiꞌ ena. basa ma Lamatualain pake raa Na, fo soi-tefa neu basa atahori mia basa leo ma nusaꞌ ra, fo ruma bisa dadꞌi Lamatualain atahorin. No taꞌo naa, atahori mia basa dedꞌeat ma negara, bisa dadꞌi Lamatualain bobꞌonggin.

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

Lombo Anaꞌ ia, naꞌabꞌue nala basa se, dadꞌi nusaꞌ esa. Lombo Anaꞌ ia, tengga nala se, dadꞌi Lamatualain atahori mana tao-ues nara. Dei fo ara toꞌu parendaꞌ sia raefafoꞌ. Dei fo ara tao-ues fee Lamatualain sia raefafoꞌ.”

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

Basa ma, au botiꞌ mata ngga, ma rena hara monaeꞌ sa. Ma ita banda kahaa manaseliꞌ ra, ro malangga ka 24 ra, ma Lamatuaꞌ ate nara hetar mia sorga. Ate naa ra, naen seli, losa juta-juta.

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

Basa se sodꞌa rahereꞌ oi, “Hai soꞌu minanaru Lombo Anaꞌ mana nenetati-daiꞌ naa, Huu Eni mana nandaa simbo hai koa-kio ma! Eni koasan, monaen seli. Eni suꞌi na, naen seli. Eni dudꞌuꞌan, tandeꞌ. Maꞌaderen, manaseliꞌ tebꞌe. Hai soꞌu minanaru naran. Hai fee hadꞌa-hormat neu E. Hai koa-kio E.”

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

Basa na ma, au rena sosodꞌat esa fai. Mia basa masodꞌaꞌ ra, mae sia sorga, raefafoꞌ, ma tasiꞌ rala, basa se soꞌu hara nara fo sodꞌa-helo. Mia atahori mates mamana nara o, ara sodꞌa-helo tungga. Basa se sodꞌa-helo rae, “Hai koa-kio Lamatualain manaendoꞌ sia kadꞌera parendaꞌ ia. Hai o soꞌu minanaru Lombo Anaꞌ ia. Hai fee hadꞌa-hormat neu Se. Hai beꞌutee neu Se. Huu Sira toꞌu parendaꞌ rakandooꞌ a! Ma Sira koasan nda manabasaꞌ sa!” (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

Basa ma, banda kahaaꞌ manaseliꞌ naa ra, rataa rakandondoꞌ a rae, “Naa tebꞌe! Naa tebꞌe ena!” Boe ma malangga karua nulu haaꞌ naa ra sendeꞌ lululangga nara fai de beꞌutee neu Lamatualain no Lombo Anaꞌ naa.