Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

Adudagi eina phambaldugi mathakta phamliba Ibungo mahakki khut yet thangbada lairik makol ama ure; lairik adu nakal animakta irammi amasung chum taret namlammi.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

Aduga “Chum asi louthoktuna lairik makol asibu hangdokpada kana matik chabage?” haiduna matik leiraba swargadut amana ahouba khonjelda laothokpa eina urammi.

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

Adubu lairik makol adubu hangdoktuna manungda yengba ngamba kana amata swargada, malemda amasung malemgi makhadasu leiramde.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

Lairik makol adubu hangdokpa nattraga manungda yengbada matik chaba kana amata phangdaba maramna eina thamoi sokna kaplammi.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

Adudagi ahal lamansing adugi maraktagi amana eingonda hairak-i, “Kapkanu. Yeng-u! Judah salaigi nongsa, David-ki matik leiraba chada naoda aduna langamle, amasung Ibungo mahakna chum taret adubu louthokpa amadi lairik makol adu hangdokpa ngamgani.”

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

Adudagi phambal adugi mayaida Yaomacha ama thawaipanba mari amadi ahal-lamansing aduna koisinduna leptuna leiba eina ure. Yaomacha adu hatkhrabagumba amagum urammi. Yaomacha adugi machi taret amadi mamit taret pallammi, makhoi adu malemgi mapham sinba thungna thakhiba Tengban Mapugi thawai taretni.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

Yaomacha aduna changsinduna phambalda phamliba Mahakki yet thangba khuttagi lairik makol adu lourammi.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

Mahakna adumna touba matamda thawaipanba mari amasung ahal laman kunmari aduna Yaomacha adugi mangda tuthajare. Makhoi khudingmak bina amasung Tengban Mapugi misinggi haijabasing oiriba mengkrukna thallaba sanagi tenggot amamam leirammi.

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

Makhoina anouba isei ama saklammi: “Lairik makol adubu loubada amasung chum adubu hangdokpada Ibungodi matik chabani. Maramdi nahak hatlure amasung nahakki eena salai khudingdagi, lol khudingdagi, mioi kanglup khudingdagi amadi phurup khudingdagi misingbu Tengban Mapugidamak leibire.

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

Aduga eikhoigi Tengban Mapubu thougal tounaba makhoibu purohitsinggi ningthouleibak oihanbire, Aduga makhoina malemda pangani.”

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

Adudagi eina amuk yengbada, swargadut lising lising amadi lakha lakhana masing oiraba yamlaba swargadutsinggi khonjel eina tare! Makhoina phambal, thawaipanba mari amadi ahal lamansing adubu koisillammi.

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

Aduga makhoina khonjel houna hairak-i: Hatluraba Yaomacha adu matik, lanthum, lousing, panggal ikai khumnaba, matik mangal amasung thagatpa phangbada matik chabani.

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

Aduga swargada, malemda, malemgi leironungda amadi samudrada leiba thawai panba khudingmakna isei sakpa eina tare: Phambal aduda phamliba Ibungo mangonda amasung Yaomacha aduda, thagatpa, ikai khumnaba, matik mangal amasung touba ngamba matik adu, lomba naida naidana leiba oisanu. (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

Aduga thawaipanba mari aduna khumlak-i, “Amen” Amasung ahal lamansing aduna tuthajaduna khurumjarammi.