< Zbulesa 5 >

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.
Hathnukkhu, bawitungkhung dawk ka tahung e ni aranglah e kut dawk, cakalawng a sin e ka hmu. Hote cakalawng teh athung avan lahai ca thut lah ao, tacik hoi vai sari touh kin e lah ao.
2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.
Hattoteh a thakaawmpounge kalvantami buet touh ni, hote cakalawng paawng vaiteh taciknaw buet touh hnukkhu buet touh rathap hanlah apimouh ka kamcu aw telah kacaipounglah a dei e hah ka hmu.
3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.
Hatei, kalvan hai thoseh, talai van hai thoseh, talai rahim hai thoseh hote cakalawng rathap vaiteh, khet hanelah kamcu e apihai pâphawng hoeh dawkvah, kai teh thâhoi ka ka.
4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.
Hat torei teh kacuenaw thung dawk e buet touh ni kap hanh. Judah catoun dawk hoi ka tâcawt e sendek, Devit khawngyang lah kaawm e ni,
5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.
cakalawng hoi tacik sari touh e hah a paawng thai han telah na dei pouh.
6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.
Hathnukkhu tuca buet touh, bawitungkhung lungui a kangdue teh moithang pali touh hoi kacuenaw ni a ven awh e ka hmu. Tuca teh kadout e patetlah ao. Ki sari, mit sari touh a tawn teh hote mit sari touh e teh Cathut e Kathoung Muitha sari touh talai van a patoun e hah doeh.
7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.
Tuca ni a tho teh bawitungkhung dawk ka tahung e aranglah e kut dawk a sin e cakalawng teh a la.
8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.
Hote cakalawng a la toteh, moithang pali touh hoi kacuenaw 24 touh ni, tami kathoungnaw e ratoumnae lah kaawm e hmuitui hoi ka kawi e sui tongben hoi ratoung hai rip a sin awh teh tuca hmalah a tabo awh.
9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,
Bawipa nang teh cakalawng na la vaiteh tacik hoi kin e naw hah paawng hanlah kamcu e Bawi lah na o. Bangkongtetpawiteh, nang teh thei e lah na o teh nama e thi hoi miphun cawngca hoi lawk cawngca ka dei e pueng, khoram cawngca e tami pueng teh, Cathut hanelah na ratang toe.
10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.
Ahnimanaw hah maimae Cathut hanelah uknaeram buet touh hoi vaihmanaw lah na coung sak teh ahnimouh ni talai van a uk awh han.
11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,
Hathnukkhu ka khet navah, bawitungkhung, moithang pali touh hoi kacuenaw e tengpam hoi touklek thai hoeh e kalvantami e lawk ka thai.
12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.
Ahnimouh ni kacaipounglah la a sak awh. A thei awh e tuca teh bahu, tawntanae, lungangnae, thaonae, barinae, bawinae, hoi yawhawinae teh coe hanelah a kamcu ati awh.
13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)
Hathnukkhu, kalvan hoi, talai van e kaawm hoi talai rahim hoi talî thung kaawm e hoi ka hring e naw pueng ni bawitungkhung dawk ka tahung e tuca teh barinae, bawilennae hoi bahu teh a tak dawk yungyoe hoi yungyoe ditouh awm lawiseh titeh la sak e a pawlawk ka thai. (aiōn g165)
14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.
Hattoteh moithang pali touh ni Amen ati awh. Kacuenaw nihai a tabo awh teh a bawk awh.

< Zbulesa 5 >