Zbulesa 4

1 Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave”.

Pega amambo ehenyizye nalola, endyango gwagufungwilwe, amwanya. Ela esauti eyawande, eyanganane nashi italumpeta, eyinga, “Enzaa epa, embahulanje gagabhafumile hwega.”

2 Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

Ane ehali ehali endi hu Mpepo, ehenyizye ehali nitengo elyemwene amwanya, no mntu alikhalie.

3 Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

Omo yaliakhalie abhoneshe nashi iwe elye yaspi ne akiki. Hwalino lukwe ne mvula ezyongolele itengo elyeumwene. Olukwe olwe mvula lwabhoneshe nashi zumaridi.

4 Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

Huzyongola itengo elwemwene hwali namatengo eshimwene evyamwabho amalongo gabhele na gane, na bhabhakheye humatengo egeshi mwene bhali agogolo amalongo gabhele na bhane, bhakwatiziwi ameuda amazelu netaji ezye dhahabu mmatwe gabho.

5 dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

Afume mwitengo eshimwene zihafuma endapusi ezyemvula na gulume nendapusi etala saba zyalizuhwaha witagalila elyetengo elyamwene. Etala zye mpepo saba ezya Ngolobhe.

6 Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

Nantele witagalila elyeitengo elye shimwene waline ensombe yelipawe leele nashi ilolwe. Bhonte azyongole itengo elyeshimwene wali na bhali nebhehwemi bhane, bhabhamemile amaso witagalila na hunyuma.

7 Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

Ahalenganywe ahahwendwe ewehwomi alinashi ensama, ahaleganyewe ahabhele hali no womi alinashi endama, olenganywe owatatu yali no hwomi alipamaso nanshi abhantu nanshi, ensimila yeluha.

8 Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!”.

Evibhombwe evye hwomi bhane shila umo ali na mapiho taanda, bhamemile amaso pamwanya na pansi yakwe. Osiku napasanya sebhaleha ayanje, “Womwinsa, womwinza, womwinza Gosi Ongolobhe, omwanesho owa gonti, yahali nayahweli na yayenza.”

9 Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve, (aiōn g165)

Shila shibhombwe eshe hwomi nabhafumiga outukufu, olwiho, na salifye witagalila hwali yakheye hwelyo itengo elyeshi mwene, oyo yakhala wilawila hani, (aiōn g165)

10 të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë: (aiōn g165)

agogolo amalongo gabhele na bhane bhaputil ebhene pitagalila lyakwe yakhalie itengo elyeshimwene. Bhasuleme pansi pamwene yakhala wila hani naponyepansi etaji zyabho pitagalila yakhalie itengo elye shimwemwe bhayanga, (aiōn g165)

11 “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”.

“Ohwanziwa awe, Ogosi wetu Ngolobhe wetu, aposhele ouzuvyo no lwiho ne guvu. Afwatane ohabhombele evintu vyonti, hunsongwo zyao, vyahali na vyabhombelwe.”