Zbulesa 4

1 Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave”.

MAHOPE iho o keia mau mea, nana aku la au, aia hoi, he puka e hamama ana maloko o ka lani; a o ka leo mua a'u i lohe ai, ua like ia me ko ka pu e kamailio ana ia'u, i mai la, E pii mai oe ia nei, a na'u no e hoike aku ia oe i na mea e hiki mai ana ma keia hope aku.

2 Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

Hihio koke iho la au i ka Uhane; aia hoi, ua hoonohoia he nohoalii ma ka lani, a he mea hoi e noho ana maluna o ua nohoalii la.

3 Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

A o ka mea e noho ana, ua like kona helehelena, me ka pohaku Iasepi a me ka Saredio; a he anuenue i pio mai la a puni ka nohoalii, me he pohaku omaomao la.

4 Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

Ua puni kela nohoalii i na noho he iwakaluakumamaha; a maluna iho o ua poe noho la, e noho ana he poe lunakahiko, he iwakaluakumamaha, ua aahuia i ka aahu keoheo; a maluna iho o ko lakou mau poo, he mau leialii gula.

5 dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

Anapu mai la ka uila mai ka nohoalii mai, a me ka hekili, a me na leo. Ehiku hoi ipukukui ahi e aa ana imua o ka nohoalii, oia hoi na Uhane ehiku o ke Akua.

6 Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

Aia hoi, imua o ka nohoalii, he moana akaka, me he aniani la; a ma ka nohoalii, a puni hoi ka nohoalii, eha mau mea ola, ua paapu i na maka mamua a mahope.

7 Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

A o ka mua o ka mea ola, ua like ia me ka liona; a o ka lua o ka mea ola ua like ia me ke keiki bipi, a o ke kolu o ka mea ola, ua like kona maka me ko ke kanaka, a o ka ha o ka mea ola, ua like ia me ka aeto lele.

8 Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!”.

A o ua poe mea ola la eha, ua papa ono lakou i na eheu; ua paapu i na maka a puni a maloko; aole hoi lakou i hoomaha i ke ao a me ka po, i ka i ana mai, Hoano, Hoano, Hoano, ka Haku ke Akua mana loa, ka mea mamua, ka mea e noho la, ka mea e noho la, ka mea e mau loa ana.

9 Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve, (aiōn g165)

A i ka wa e hoomana aku ai, a i hoonani aku ai, a hoomaikai aku ai na mea ola i ka mea e noho ana ma ka nohoalii, oia hoi ka Mea e ola mau ana ia ao aku ia ao aku, (aiōn g165)

10 të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë: (aiōn g165)

Alaila, moe iho la ka poe lunakahiko he iwakaluakumamaha, imua o ka mea e noho ana ma ka nohoalii, a hoomana aku la i ka mea e ola mau ana ia ao aku, ia ao aku; a hoolei no hoi i ko lakou mau leialii imua o ka nohoalii, me ka i ana ae, (aiōn g165)

11 “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”.

E pono no oe, e ka Haku, ke loaa ia oe ka nani a me ka mahalo a me ka mana; no ka mea, nau no i hana i na mea a pau, a ma kou makemake no lakou i mau ai a hanaia hoi.