Zbulesa 4

1 Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave”.

ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁⲛⲁⲓ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲣⲟ ⲉϥⲟⲩⲏⲛ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲧϣⲟⲣⲡ ⲛⲥⲙⲏ ⲛⲧⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲥ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲥⲁⲗⲡⲓⲅⲝ ⲉⲥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲓ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲙⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲧⲁⲧⲥⲁⲃⲟⲕ ⲉⲛⲉⲧⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁⲛⲁⲓ

2 Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

ⲃ̅ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲓϣⲱⲡⲉ ϩⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲕⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲉⲣⲉⲟⲩⲁ ϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ

3 Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲑⲟⲣⲁⲥⲓⲥ ⲛⲟⲩⲱⲛⲉ ⲛⲓⲁⲥⲡⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲁⲣⲇⲓⲛⲟⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲕⲱⲧⲉ ⲉⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉϥⲟ ⲙⲡⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩⲥⲁⲣⲇⲓⲟⲛ

4 Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲡⲕⲱⲧⲉ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲣⲉϩⲉⲛⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲩϭⲟⲟⲗⲉ ⲛϩⲉⲛϩⲟⲓⲧⲉ ⲛⲟⲩⲟⲃϣ̅ ⲉⲣⲉϩⲉⲛⲕⲗⲟⲙ ⲛⲛⲟⲩⲃ ϩⲓϫⲛⲛⲉⲩⲁⲡⲏⲩⲉ

5 dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲛϭⲓϩⲉⲛⲃⲣⲏϭⲉ ⲙⲛϩⲉⲛⲥⲙⲏ ⲙⲛϩⲉⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲉⲣⲉⲥⲁϣϥⲉ ⲛⲗⲁⲙⲡⲁⲥ ⲛⲕⲱϩⲧ ⲙⲟⲩϩ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲡⲥⲁϣϥ ⲙⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲛⲧⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

6 Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲛⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲑⲁⲗⲗⲁⲥⲥⲁ ⲛⲁⲃⲁϭⲏⲉⲓⲛ ⲉⲥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩⲕⲣⲩⲥⲧⲁⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲙⲏⲏⲧⲉ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛⲡⲉϥⲕⲱⲧⲉ ⲛⲉⲩⲛϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲛⲃⲁⲗ ϩⲓⲑⲏ ⲁⲩⲱ ϩⲓⲡⲁϩⲟⲩ

7 Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

ⲍ̅ⲡϣⲟⲣⲡ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩⲙⲟⲩⲓ ⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩⲙⲁⲥⲉ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉϥⲟ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲡⲙⲉϩϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩⲁⲓⲧⲟⲥ ⲉϥϩⲏⲗ

8 Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!”.

ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲛⲉⲧⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲥⲟⲟⲩ ⲛⲧⲛϩ ϫⲓⲛⲛⲉⲩⲉⲓⲃ ⲙⲡⲉⲩⲕⲱⲧⲉ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲛⲃⲁⲗ ⲙⲡⲉⲩϩⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲙⲉⲩⲕⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϥⲟⲩⲁⲁ̅ⲃ ϥⲟⲩⲁ̅ⲃ ϥⲟⲩⲁⲁ̅ⲃ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ ⲡⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ

9 Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve, (aiōn g165)

ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲣϣⲁⲛⲛⲍⲱⲟⲛ ϯ ⲙⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛⲡⲧⲁⲓⲟ ⲙⲛⲧⲉⲩⲭⲁⲣⲓⲥϯⲁ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϫⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲧⲟⲛϩ ϣⲁⲛⲓⲉⲛⲉϩ (aiōn g165)

10 të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë: (aiōn g165)

ⲓ̅ϣⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲛϭⲓⲡϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲙⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲛⲥⲉⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲧⲟⲛϩ ϣⲁⲛⲓⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲛⲟⲩϫ ⲛⲛⲉⲩⲕⲗⲟⲙ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ (aiōn g165)

11 “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”.

ⲓ̅ⲁ̅ϫⲉ ⲕⲙⲡϣⲁ ⲡϫ̅ⲥ̅ ⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛϫⲓ ⲙⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛⲡⲧⲁⲓⲟ ⲙⲛⲧϭⲟⲙ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲁⲕⲥⲛⲧⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲁⲩⲥⲱⲛⲧ ⲉⲧⲃⲉⲡⲉⲕⲟⲩⲱϣ