Zbulesa 4

1 Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave”.

Chujouvin keiman kavetleh vana kotkhat akihon kamun, chuin aw kana jahsa mama chun kajah a thu asei chu sumkon kimutging toh abangin ahi. Aw chun kajah a, “Hilai muna hungkal touvin, chule keiman hiche jouva ipi hungsoh ding ahi naseipeh inge,” ati.

2 Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

Chule apettah chun keima Lhagaovin kaumin, chule van'ah laltouna kamun chuin koiham khat achunga atou kamun ahi.

3 Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

Laltouna a toupa chu songmantam vah'a vahjenga ahin–songmantam ajempol le asandang tobang ahi. Chule vah hung kikapdoh chu songmantam-eng vallah lah tobang chun Alaltouna kimvel chu lhagui bangin atomin ahi.

4 Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

Laltouna somni le lin Ama akimvel un, chule upa somni le li hia chun atouvui. Amaho chun abonchauvin ponbang akivonun chule aluchunguva sana lallukhuh akikhuh cheh uve.

5 dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

Laltouna a konin kolphe le van ginglullul chu ahung kithongdoh in ahi. Chule laltouna masanga meivah sagi meikong banga vah ahungvah in ahi. Hiche hi Pathen Lhagao sagi ho chu ahi.

6 Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

Chule Laltouna masanga chun Songval tobanga vah, phatvet twikhanglen valset, kolphemeivah tobang chu ahungvah in: chule Laltouna lailung le akimvel a chun hinnanei li, amasang le anunga amit jeng amitjeng nei chu kamui.

7 Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

Hiche Hinnanei li ho lah a a-khatna chu keipi tobang ahi; a-nina chu bongchal tobang ahi; a-thumna chun mihem mel apui; chule a-lina chu muvanlai lenpet tobang ahi.

8 Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!”.

Hinnanei li ho hin lhaving gup aneicheh uvin, chule alhavingu chun amit'u asunglam le apolam asim cheh uvin ahi. Suntin le jantinin amaho chun, “Athenge, athenge, athenge, Pakai Pathen Hatchungnung–Anaumjingsapa, tua uma chule ahung umnalai ding” tin asamjom jingun ahi.

9 Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve, (aiōn g165)

Hinnanei li ho chun loupina le jabolna chule thangvahna chu Laltouna a toupa (atonsot tonsot'a hingjingpa) chu apeh tenguleh, (aiōn g165)

10 të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë: (aiōn g165)

Upa somni le li ho chu abohkhup un chule laltouna a toupa (atonsot tonsot'a hing jingpa) masanga chun, alallukhuh u chu akoilhauvin, chule aseiyun, (aiōn g165)

11 “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”.

“O Pakai ka Pathenu, Nangma loupina le Jabolna chule thaneina changa loma nahi. Ajeh chu nangman ijakai nasemin, chule amaho hi nangma phatsah a uma chule kisema ahiuve,” atiuve.