Zbulesa 4

1 Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave”.

To pacoengah ka khet naah, khenah, van thok to amongh: hmaloe koekah ka thaih ih mongkah lok baktih kaom lok mah, Haeah angzo tahang ah, vaihi pacoengah kaom hankoi hmuennawk to kang patuek han, tiah ang naa.

2 Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

To naah kai loe Muithla ah ka oh roep: khenah, van ah angraeng tangkhang to pahungh o, Anih loe to angraeng tangkhang nuiah anghnut.

3 Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

To angraeng tangkhang nuiah anghnu kami ih krang loe jasper hoi sardius thlung hoiah anghmong: emerald thlung rong hoi kanghmong khungzae mah angraeng tangkhang to takui.

4 Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

To angraeng tangkhang taengah kalah angraeng tangkhang pumphae palito oh: to angraeng tangkhang nuiah saning coeh kami pumphae palito anghnut o, nihcae loe kahni kanglung to angkhuk o moe, sui lumuek to lu ah angmuek o.

5 dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

Angraeng tangkhang thung hoiah tangphra puekhaih, khopazihhaih hoi loknawk to tacawt: angraeng tangkhang hmaa ah hmaiim sarihto paaang o; to hmaiim sarihto loe Sithaw ih Muithla sarihto ah oh.

6 Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

Angraeng tangkhang hmaa ah loe kamdueng thlung hoi kanghmong hmaidan tuipui to oh: angraeng tangkhang um li hoi a taengah loe ahnuk ahmaa mik kaom kahing sak ih hmuen palito oh.

7 Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

Hmaloe koek ih kahing sak ih hmuen loe kaipui hoiah anghmong, hnetto haih kahing sak ih hmuen loe maitaw hoiah anghmong, thumto haih kahing sak ih hmuen loe kami mikhmai baktiah oh, palito haih kahing sak ih hmuen loe kazawk li tahmu baktiah oh.

8 Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!”.

To kahing moi palitonawk loe pakhraeh tarukto tawnh o boih; aqai hoi a thung bang loe mik cing ah oh: nihcae loe anghak ai aqum athun, Kacai, kacai, kacai, Thacak Angraeng Sithaw, Anih loe kaom tangcae, kaom li hoi kaom han koiah oh, tiah hangh o.

9 Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve, (aiōn g165)

Kahing sak ih hmuennawk mah, angraeng tangkhang nuiah anghnu, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih khaeah, lensawkhaih, pakoehhaih hoi kawnhaih lok thuih o naah, (aiōn g165)

10 të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë: (aiōn g165)

Angraeng tangkhang nuiah anghnu saning kacoeh pumphae palitonawk Anih hmaa ah cangkrawn o moe, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih to bok o, angmacae ih angraeng lumuek to angraeng tangkhang hmaa ah vah o moe, (aiōn g165)

11 “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”.

aw Angraeng, nang loe lensawkhaih, pakoehhaih hoi thacakhaih, hnuk han krak tangak: hmuennawk boih na sak, na koeh ih baktiah na sak pongah ni, hmuennawk to oh o, tiah thuih o.