Zbulesa 17

1 Dhe erdhi një nga të shtatë engjëjt që kishin të shtatë kupat, dhe foli me mua dhe më tha: “Eja, do të të tregoj gjyqin e kurvës së madhe që është ulur në ujëra të shumta,

Eka achiel kuom malaike abiriyo mane nigi tewni abiriyo nobiro ira, mowachona niya; “Bi mondo anyisi kum mar jachode maduongʼ mobet ewi pige mangʼeny.

2 më të cilën u kurvëruan mbretërit e dheut, dhe banorët e dheut u dehën me verën e kurvërisë së saj”.

En ema ruodhi mag piny noterore kode, kendo ji duto modak e piny bende osemadho divai mar terruokne mi omer.”

3 Dhe më çoi në Frymë në një shkretëtirë, dhe pashë një grua që rrinte mbi një bishë të kuqe, plot me emra blasfemie dhe që kishte shtatë krerë dhe dhjetë brirë.

Bangʼe Roho noyudha kendo malaika nokawa motera e thim. Mana gikanyono naneno dhako moro koidho ondiek malich makwar, ma dende duto nochadhore gi nyinge mag ayany, kendo ne en gi wiye abiriyo kod tunge apar.

4 Edhe gruaja ishte veshur me purpur dhe me të kuq të ndezur, e stolisur me ar, gurë të çmuar dhe me margaritarë; kishte në dorë një kupë ari plot me neveritë dhe ndyrësitë e kurvërimit të saj.

Dhakono norwakore gi lewni maralik gi makwar, kendo nolichore gi dhahabu kod kite mabeyo ma nengogi tek gi lulu. To notingʼo kikombe mar dhahabu e lwete, mopongʼ gi gik makwero kod timbe mochido mag terruokne.

5 Dhe mbi ballin e saj ishte shkruar një emër: “Misteri, Babilona e madhe, nëna e lavirave dhe e neverive të dheut”.

Kendo nying mane ondik e lela wangʼe ne en gima iwuoro: Babulon maduongʼ Min jochode duto kendo min gik makwero mag piny.

6 Dhe e pashë gruan duke u dehur nga gjaku i shenjtorëve dhe nga gjaku i martirëve të Jezusit. Dhe, kur e pashë, u çudita me çudi të madhe.

Bende ne aneno dhakono komer gi remb jomaler mag Nyasaye, remb jogo mane ohulo ni Yesu e Ruoth. Kane anene ne awuoro ahinya.

7 Dhe engjëlli më tha: “Përse çuditesh? Unë do të të tregoj misterin e gruas dhe të bishës që e mban atë, e cila ka shtatë krerë dhe dhjetë brirë.

Eka malaika cha nopenja niya, “Angʼo miwuoro kamano? Abiro nyisi tiend wach mopondo mar dhakono kod mar ondiek malich moidho gi wiye abiriyo kod tunge apar.

8 Bisha, që pe, ishte, edhe nuk është, dhe do të ngjitet nga humnera dhe do të vejë në përhumbje; dhe banorët e dheut, emrat e të cilëve nuk janë shkruar në librin e jetës që nga krijimi i botës, do të çuditen kur të shohin bishën që ishte, dhe nuk është, ndonëse është. (Abyssos g12)

Ondiek malich mane inenono, yande nitie, to tinde oonge kendo obiro wuok oa e bur matut maonge gikone ka odhiyo e kar kethruokne. Ji duto modak e piny, ma nyingegi ok ondiki e kitap ngima nyaka aa chakruok mar piny nowuor ka gineno ondiek malichno, nikech yande entie to tinde oonge, to nochak oduogi kendo. (Abyssos g12)

9 Këtu është mendja që ka dituri: të shtatë krerët janë shtatë male, ku ulet gruaja,

“Ngʼeyo tiend wachni dwaro paro matut man-gi rieko. Wiye abiriyogo gin gode abiriyo ma dhakono obetie.

10 dhe mbretër janë shtatë; pesë kanë rënë, një është dhe tjetri nuk ka ardhur ende; dhe, kur të vijë, pak kohë do të mbetet.

To bende gin ruodhi abiriyo. Ma abich kuomgi osepodho, to achiel pod nitie, to machielo pod ok obiro; to ka obiro to nobedi kuom thuolo matin.

11 Dhe bisha që ishte, dhe nuk është më, është edhe ajo i teti mbret, dhe është nga të shtatët dhe shkon në përhumbje.

Ondiek malichno ma yande nitie, to tinde onge, en ruoth mar aboro. Bende en achiel kuom ruodhi abiriyogo, kendo odhiyo e kar kethruokne.

12 Të dhjetë brirët, që pe, janë dhjetë mbretër, të cilët nuk kanë marrë ende mbretërinë, por do të marrin pushtet si mbretër, një orë, bashkë me bishën.

“Tunge apargo mane ineno, gin ruodhi apar mapok oyudo pinyruoth to ibiro miyogi teko mar locho kuom sa achiel kende, kaka ruodhi kaachiel gi ondiek malichno.

13 Këta kanë një qëllim, dhe do t’ia japin fuqinë dhe pushtetin e tyre bishës.

Gin duto gin gi paro achiel kendo ginichiw tekogi kod lochgi ni ondiek malichno.

14 Ata do të luftojnë kundër Qengjit dhe Qengji do t’i mundë, sepse ai është Zot i zotërve dhe Mbret i mbretërve; dhe ata që janë me të janë të thirrur, të zgjedhur dhe besnikë”.

Giniked gi Nyarombo, to Nyarombo nologi nikech en e Jaloch mar joloch, kendo Ruoth mar ruodhi, to jogo mane obed kode, gin joge moluongi, joma oyier gi jogo maluwe gadiera.”

15 Pastaj më tha: “Ujërat që ke parë, ku ulet lavirja, janë popuj dhe turma, dhe kombe, dhe gjuhë.

Eka malaikano nowachona niya, “Pigego mane ineno ma dhako ma jachode obedoe, gin ji gi ogendini mangʼeny kod dhout pinje gi joma wacho dhok mopogore opogore.

16 Dhe të dhjetë brirët që ke parë mbi bishën, këta do të urrejnë laviren, do ta bëjnë të shkretë dhe lakuriq, dhe do të hanë mishrat e saj dhe do ta djegin në zjarr.

To ondiek malichno gi tunge apargo mane ineno biro bedo mager kod dhakono ma jachode. Ginihinye kagitieke kendo weye duk; ginicham ringre, kendo giniwangʼe duto gi mach.

17 Sepse Perëndia u dha në zemër atyre të kryejnë mendjen e tij, të bëhen në një mendje, edhe t’i japin bishës mbretërinë e tyre, gjersa të plotësohen fjalët e Perëndisë.

Nimar Nyasaye oseketo e chunygi mondo gitim gima odwaro ka gimiyo ondiek lochgi mondo olochi, nyaka wach Nyasaye chopi.

18 Dhe gruaja që pe është qyteti i madh, që mbretëron mbi mbretëritë e dheut”.

Dhakono mane ineno en e dala maduongʼ man-gi loch kuom ruodhi mag piny.”