Zbulesa 17
1 Dhe erdhi një nga të shtatë engjëjt që kishin të shtatë kupat, dhe foli me mua dhe më tha: “Eja, do të të tregoj gjyqin e kurvës së madhe që është ulur në ujëra të shumta,
Vankami sarihtonawk thungah sarihto haih boengloeng kasin, vankami maeto angzoh moe, kai khaeah, Angzo ah, pop parai tuinawk nuiah kanghnu, tangzat zaw nongpata lokcaekhaih to kang patuek han:
2 më të cilën u kurvëruan mbretërit e dheut, dhe banorët e dheut u dehën me verën e kurvërisë së saj”.
long siangpahrangnawk loe anih hoiah zaehaih sak o, anih zae sakhaih misurtui mah long kaminawk to paquisak boih boeh, tiah ang naa.
3 Dhe më çoi në Frymë në një shkretëtirë, dhe pashë një grua që rrinte mbi një bishë të kuqe, plot me emra blasfemie dhe që kishte shtatë krerë dhe dhjetë brirë.
To pacoengah anih mah praezaek ah Muithla hoi nawnto ang caeh haih: to naah Sithaw ih ahmin kasae thui kaminawk ih ahmin hoiah kakoi lu sarihto hoi takii hato katawn, rong kamling moisan nuiah anghnu nongpata maeto ka hnuk.
4 Edhe gruaja ishte veshur me purpur dhe me të kuq të ndezur, e stolisur me ar, gurë të çmuar dhe me margaritarë; kishte në dorë një kupë ari plot me neveritë dhe ndyrësitë e kurvërimit të saj.
To nongpata loe rong kamling hup hoi kathim kahni to angkhuk moe, sui, atho kana thlung, palenawk hoiah amthoep. A ban ah kamhnong hmuen, panuet thok nongpa nonpata zae sakhaih hoiah kakoi sui boengloeng to a sinh.
5 Dhe mbi ballin e saj ishte shkruar një emër: “Misteri, Babilona e madhe, nëna e lavirave dhe e neverive të dheut”.
Anih ih lu pataeh ah, KATHUK HMUEN, KALEN BABYLON VANGPUI, LONG AMHNONGHAIH HOI TANGZATZAW KAMINAWK IH AMNO, tiah tarik.
6 Dhe e pashë gruan duke u dehur nga gjaku i shenjtorëve dhe nga gjaku i martirëve të Jezusit. Dhe, kur e pashë, u çudita me çudi të madhe.
Kaciim kaminawk ih athii, Jesu hanah lu angpaek kaminawk ih athii hoiah paquih nongpata to ka hnuk: anih to ka hnuk naah, thuilaek ai dawnraihaih hoiah ka oh.
7 Dhe engjëlli më tha: “Përse çuditesh? Unë do të të tregoj misterin e gruas dhe të bishës që e mban atë, e cila ka shtatë krerë dhe dhjetë brirë.
Toe vankami mah, Tipongah dawn na rai loe? Lu sarihto hoi takii hato katawn, nongpata hoi moisan thuikoehhaih tamqulok to kang thuih han, tiah ang naa.
8 Bisha, që pe, ishte, edhe nuk është, dhe do të ngjitet nga humnera dhe do të vejë në përhumbje; dhe banorët e dheut, emrat e të cilëve nuk janë shkruar në librin e jetës që nga krijimi i botës, do të çuditen kur të shohin bishën që ishte, dhe nuk është, ndonëse është. (Abyssos g12)
Canghni ah loe na hnuk ih moi kasan to oh, toe vaihi loe om ai boeh; to moi kasan loe anghmat angtaa hanah, kaboeng thai ai kathuk longkhaw thung hoiah tacawt tahang tih: long oh tangsuek nathuem hoi hinghaih cabu thungah ahmin tarik ai ih, long nuiah kaom kaminawk mah kaom tangcae, vaihi kaom ai, angzo hankoi moi kasan to hnuk o naah dawnrai o tih. (Abyssos g12)
9 Këtu është mendja që ka dituri: të shtatë krerët janë shtatë male, ku ulet gruaja,
Haeah palunghahaih tawnh han angaih. Sarihto lu loe nongpata anghnuthaih mae sarihto thuih koehhaih ih ni.
10 dhe mbretër janë shtatë; pesë kanë rënë, një është dhe tjetri nuk ka ardhur ende; dhe, kur të vijë, pak kohë do të mbetet.
Siangpahrang sarihto thuih koehhaih ah doeh oh: siangpahrang pangato loe duek o boeh, vaihi maeto hing vop, kalah maeto loe angzo ai vop, anih angzoh naah loe, nawnetta thungah ni om tih.
11 Dhe bisha që ishte, dhe nuk është më, është edhe ajo i teti mbret, dhe është nga të shtatët dhe shkon në përhumbje.
Canghni ah kaom, vaihi kaom ai moisan loe, sarihto haih siangpahrang thungah athum boeh, anih loe tazetto haih siangpahrang ah angzo let tih, toe anih loe anghmaa angtaa tih.
12 Të dhjetë brirët, që pe, janë dhjetë mbretër, të cilët nuk kanë marrë ende mbretërinë, por do të marrin pushtet si mbretër, një orë, bashkë me bishën.
Na hnuk ih takii hato loe, prae ukthaihaih akaa tawn o ai vop siangpahrang hato thuih koehhaih ih ni; nihcae loe atue maeto thungah moisan hoi nawnto siangpahrang ah ukthaihaih akaa to hnu o tih.
13 Këta kanë një qëllim, dhe do t’ia japin fuqinë dhe pushtetin e tyre bishës.
Nihcae loe poekhaih maeto tawnh o, angmacae thacakhaih hoi ukthaihaih akaa to moisan hanah paek o tih.
14 Ata do të luftojnë kundër Qengjit dhe Qengji do t’i mundë, sepse ai është Zot i zotërve dhe Mbret i mbretërve; dhe ata që janë me të janë të thirrur, të zgjedhur dhe besnikë”.
Nihcae loe Tuucaa hoi misa angtuh o tih, toe Anih loe angraengnawk ih Angraeng, siangpahrangnawk ih Siangpahrang ah oh pongah, Tuucaa mah nihcae to pazawk tih: Anih hoi nawnto om kaminawk loe kawk ih kami, qoih ih kami hoi oepthok kami ah oh o.
15 Pastaj më tha: “Ujërat që ke parë, ku ulet lavirja, janë popuj dhe turma, dhe kombe, dhe gjuhë.
To naah anih mah kai khaeah, Na hnuk ih tangzat zaw anghnuthaih tuinawk loe kaminawk, pop parai kaminawk, prae kaminawk hoi lok congca apae kaminawk thuih koehhaih ih ni.
16 Dhe të dhjetë brirët që ke parë mbi bishën, këta do të urrejnë laviren, do ta bëjnë të shkretë dhe lakuriq, dhe do të hanë mishrat e saj dhe do ta djegin në zjarr.
Moisan nuiah kaom na hnuk ih takii hato mah tangzat zaw nongpata to hnuma tih, anih to angmabueng omsak ueloe, bangkrai ah omsak tih, anih ih ngan to caa o ueloe, hmai hoiah qoeng o tih.
17 Sepse Perëndia u dha në zemër atyre të kryejnë mendjen e tij, të bëhen në një mendje, edhe t’i japin bishës mbretërinë e tyre, gjersa të plotësohen fjalët e Perëndisë.
Sithaw atimhaih akoep hanah, Anih mah siangpahrangnawk poekhaih maeto ah amhongsak moe, angmacae ukthaihaih akaa doeh moisan khaeah a paeksak; Sithaw ih lok akoep ai karoek to nihcae mah to tiah sak o.
18 Dhe gruaja që pe është qyteti i madh, që mbretëron mbi mbretëritë e dheut”.
Na hnuk ih nongpata loe long nui siangpahrangnawk ukkung kalen vangpui to ni, tiah ang naa.
