Zbulesa 16
1 Pastaj dëgjova një zë të madh nga tempulli që u thoshte të shtatë engjëjve: “Shkoni dhe derdhni mbi dhe kupat e zemërimit të Perëndisë”.
И слышах глас велий от храма глаголющь седмим Ангелом: идите и излийте седмь фиал ярости Божия на землю.
2 I pari shkoi dhe e derdhi kupën e vet mbi tokë, dhe një ulçerë e ligë dhe e dhimbshme goditi njerëzit që kishin damkën e bishës dhe ata që adhuronin figurën e saj.
И иде первый Ангел и излия фиал свой на землю: и бысть гной зол и лют на человецех имущих начертание зверино и кланяющихся иконе его.
3 Pastaj engjëlli i dytë e derdhi kupën e tij në det; dhe u bë gjak si i një të vdekuri dhe çdo qenie e gjallë në det vdiq.
И вторый Ангел излия фиал свой в море: и бысть кровь яко мертвеца, и всяка душа жива умре в мори.
4 Edhe engjëlli i tretë e derdhi kupën e tij në lumenj dhe në burimet e ujërave; dhe u bë gjak.
И третий Ангел излия фиал свой на реки и на источники водныя: и бысть кровь.
5 Dhe dëgjova engjëllin e ujërave duke thënë: “Ti je i drejtë, o Zot, që je që ishe dhe që do të vish, i Shenjti që gjykoi këto gjëra.
И слышах Ангела воднаго глаголюща: праведен еси, Господи, сый и Иже бе, и преподобн, яко сия судил еси:
6 Ata kanë derdhur gjakun e shenjtorëve dhe të profetëve, dhe ti u dhe atyre të pijnë gjak, sepse është shpërblimi që ata meritojnë”.
зане кровь святых и пророк излияша, и кровь им дал еси пити: достойни бо суть.
7 Dhe dëgjova një tjetër që thoshte nga altari: “Po, o Zot, Perëndi i plotfuqishëm, gjykimet e tua janë të vërteta dhe të drejta”.
И слышах другаго от олтаря глаголюща: ей, Господи Боже Вседержителю, истинни и прави суди Твои.
8 Dhe engjëlli i katërt e derdhi kupën e tij mbi dielli; dhe iu dha atij të djegë njerëzit me zjarr.
И четвертый Ангел излия фиал свой на солнце: и дано бысть ему опаляти человеки огнем.
9 Dhe njerëzit u dogjën nga një nxehtësi e madhe dhe ata blasfemuan emrin e Perëndisë që ka pushtet mbi këto plagë, dhe nuk u penduan që t’i japin lavdi atij.
И опалишася человецы зноем великим, и хулиша имя Божие, иже имать область на язвах сих, и не покаяшася дати Ему славы.
10 Dhe engjëlli i pestë e derdhi kupën e tij mbi fronin e bishës; dhe mbretëria e tij u mbulua me terr; dhe njerëzit kafshonin gjuhët e tyre nga dhembja,
И пятый Ангел излия фиал свой на престол зверин: и бысть царство его омрачено, и жваху языки своя от болезни,
11 dhe blasfemuan Perëndinë e qiellit për shkak të dhembjeve të tyre dhe ulçerët e tyre, por nuk u penduan për veprat e tyre.
и хулиша Бога небеснаго от болезни и от язв своих, и не покаяшася от дел своих.
12 Pastaj engjëlli i gjashtë e derdhi kupën e tij në lumin e madh Eufrat dhe uji i tij u tha për të bërë gati udhën e mbretërve që vijnë nga lindja e diellit.
И шестый Ангел излия фиал свой на реку велику Евфрат: и изсяче вода ея, да уготовится путь царем сущым от восток солнечных.
13 Dhe pashë të dilte nga goja e dragoit, nga goja e bishës dhe nga goja e profetit të rremë, tri frymë të ndyra, që u ngjanin bretkosave.
И видех из уст змия и из уст зверя и из уст лжаго пророка духи три нечистыя, яко жабы исходящыя:
14 Sepse në fakt janë fryma të demonëve që bëjnë mrekulli, që shkojnë te mbretërit e dheut dhe të gjithë botës, që t’i mbledhin për luftën e ditës së madhe të Perëndisë së Plotfuqishëm.
суть бо дуси демонстии творяще знамения, иже исходят к царем всея вселенныя, собрати я на брань в день той великий Бога Вседержителя.
15 “Ja, unë po vij si vjedhës; lum ai që rri zgjuar dhe ruan rrobat e veta që të mos ecë i zhveshur dhe të duket turpi i tij”.
Се, гряду яко тать: блажен бдяй и блюдый ризы своя, да не наг ходит и узрят срамоту его.
16 Dhe i mblodhën në një vend që hebraisht quhet “Armagedon”.
И собра их на место нарицаемое еврейски Армагеддон.
17 Pastaj engjëlli i shtatë e derdhi kupën e tij në erë; dhe doli një zë i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: “U bë”.
И седмый Ангел излия фиал свой на воздух: и изыде глас велий от храма небесе от престола, глаголя: бысть.
18 Atëherë shkrepën zëra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.
И быша блистания и громи и гласи, и бысть трус велик, яков николиже бысть, отнележе быша человецы на земли, толик трус, тако велий.
19 Dhe qyteti i madh u nda në tri pjesë dhe qytetet e kombeve ranë, Babilona e madhe u kujtua përpara Perëndisë, që t’i japë kupën e verës së zemërimit të tij të tërbuar.
И бысть град велик в три части, и гради язычестии падоша, и Вавилон великий помяновен бысть пред Богом, дати ему чашу вина ярости гнева Своего.
20 Dhe çdo ishull iku, edhe malet nuk u gjetën më.
И всяк остров бежа, и горы не обретошася:
21 Dhe një breshër i madh, me peshë prej një talenti, ra nga qielli mbi njerëzit; edhe njerëzit blasfemuan Perëndinë për plagën e breshërit; sepse plaga e tij ishte me të vërtetë e madhe.
и град велик, яко талантес, сниде с небесе на человеки: и хулиша человецы Бога от язвы градныя, яко велия есть язва его зело.
