Zbulesa 14

1 Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.

Basa de, au botiꞌ mata ngga, aiboiꞌ ma, au ita Lombo Anaꞌ naa nambari sia lete anaꞌ sa ata, naran lete Sion. Ana nambariiꞌ naꞌabꞌue no atahori rifon natun esa haa nulu haa. Sia basa se ree nara, nenesuraꞌ Lombo Anaꞌ a no Aman nara nara.

2 Dhe dëgjova pastaj një zë nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe zëri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.

Boe ma au rena haraꞌ sa mia lalai. Liin, monaeꞌ onaꞌ ree monaeꞌ ra poꞌa ma nakandendesi onaꞌ ndelas. Te haraꞌ naa meulaun, onaꞌ atahori hetar raꞌamiminaꞌ sasandu.

3 Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.

Boe ma au ita atahori rifon natun esa haa nulu haa naa ra rambariiꞌ mbali Lamatualain, no banda haa manaseliꞌ rereoꞌ Lamatualain kadera parendan, no malangga karua nulu haaꞌ ra. Atahori naa ra sodꞌa sosodꞌat feuꞌ sa. Akaꞌ mesaꞌ se rahine sosodꞌat naa, atahori feaꞌ ra hokoꞌ. Sira malole ro Lamatualain ena, huu Lamatuaꞌ soi-tefa se nendiꞌ Anan raan.

4 Këta janë ata që nuk janë ndotur me femra; janë në fakt të virgjër. Këta janë ata që ndjekin Qengjit, kudo që të shkojë ai; këta u shpenguan ndër njerezit, që të jenë të parat fruta për Perëndinë dhe Qengjin.

Masodꞌa nara meumareꞌ, onaꞌ monetenaꞌ nda feꞌe naꞌaminaꞌ nita no inaꞌ sa. Ara tungga Lombo Anaꞌ naa sudꞌiꞌ a bee reu, huu Lamatualain soi-tefa nala see nendiꞌ anan raan, fo ara dadꞌi Eni ena nara. Huu naa, ara onaꞌ mbule-uluꞌ fo atahori rendi mia osi fee neu Lamatualain no Lombo Anaꞌ a.

5 Edhe në gojë të tyre nuk u gjet gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm përpara fronit të Perëndisë.

Ara o nda pepeko-lelekoꞌ ralaꞌ sa, huu rala nara meuꞌ.

6 Pastaj pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte ungjillin e përjetshëm, që t’ua predikojë banorëve të dheut dhe çdo kombi, dhe fisi, dhe gjuhe, dhe populli, (aiōnios g166)

Basa ma au ita Lamatualain aten esa fai mia sorga. Ana natambele narun seli sia lalai, fo olaꞌ Lamatualain Hara-lii Malolen mana nda namaetuꞌ sa. Ana natambele rereoꞌ nafadꞌe basa atahori sia raefafoꞌ, mia basa leo, dedꞌeat ma nusaꞌ ra. (aiōnios g166)

7 dhe thoshte me zë të madh: “Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave”.

Ana nameli nahereꞌ nae, “Hei musi fee hadat neu Lamatualain! Hei musi soꞌu minanaru Nara manaselin! Huu fain losa ena, fo Lamatualain paresaꞌ basa atahori ra tatao nara. Koa-kio E! Soꞌu minaru Naran! Huu Ana mana tao raefafoꞌ no lalai. Ma Ana mana parenda de tasiꞌ no oe mataꞌ ra dadꞌi.”

8 Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj”.

Olaꞌ basa taꞌo naa, ma au ita ate sa mia sorga, mana nema tungga e. Ana nafadꞌe oi, “Nambalutu ena! Nambalutu ena! Kota Babel manaseliꞌ a, nambalutu ena! Kota deꞌulakaꞌ naa, ndefaꞌ losa rae a ena. Lele uluꞌ a kota naa, onaꞌ ina dalaꞌ, mana soa naꞌasusuuꞌ atahori mia basa nusaꞌ sia raefafoꞌ rinu mafu ma tungga eni hohonggen. Te ia naa kota naa medꞌa Lamatualain nasan ena!”

9 Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me zë të madh: “Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,

Basa ma, au o ita ate esa fai mia sorga, mana nema tungga ate nomer karuan. Ana nameli nahereꞌ oi, “Besa-bꞌesa, o! Basa atahori mana songgo bꞌanda deꞌulakaꞌ naa no paton na, do simbo dedꞌedꞌeꞌ naa sia ree nara, do lima nara, dei fo ara o ramedꞌa Lamatualain nasan boe!

10 do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.

Dei fo Lamatualain mbori nasan neu se, onaꞌ Ana fee se rinu anggor oe langgaꞌ manameruꞌ. Dei fo Ana mbia hendi se risiꞌ ai baleran mana mbila rorooꞌ nda manabasaꞌ a sa. Ate nara mia sorga ra, ro Lombo Anaꞌ o rita dalaꞌ naa boe.

11 Dhe tymi i mundimit të tyre ngjitet në shekuj të shekujve, dhe nuk do të kenë prehje ditë e natë ata që adhurojnë bishën dhe figurën e saj dhe kushdo që merr damkën e emrit të saj”. (aiōn g165)

Eꞌekun, basa atahori mana songgo banda no paton na, ma simbo dedꞌedꞌen, dei fo ara hambu doidꞌosoꞌ taꞌo naa nda mana basaꞌ sa. Masuꞌ mia sira mamana doidꞌoson namasu dea nema hatuꞌ-rerelon nda naloeꞌ sa. (aiōn g165)

12 Këtu është qëndrueshmëria e shenjtorëve; këtu janë ata që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe besimin e Jezusit.

Dadꞌi basa naa ra masud na oi, Lamatualain atahori nara musi rena malolole parendan, ramahere rakandoo neu Yesus, ma afiꞌ raꞌadedꞌeaꞌ. Basa ma au rena haraꞌ sa mia lalai nafadꞌe au nae, “Yohanis! Musi suraꞌ taꞌo ia: ia naa, mete ma atahori ramahere neu Lamatuaꞌ Yesus losa ara mate, na, ara onton seli.” Basa ma Lamatualain Dula-dale Meumaren nataa oi, “Tebꞌe! Dei fo ara onton tebꞌe! Huu ara doidꞌoso mia raefafoꞌ ena, te raꞌatataaꞌ tungga rakandoo Lamatualain. De dei fo Ana bala-bꞌae bebengge nara, ma nda rasodꞌa doidꞌoso sia sorga sa.”

13 Pastaj dëgjova nga qielli një zë që më thoshte: “Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t’i ndjekin”.

14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.

Basa ma, au botiꞌ mata ngga. Aiboiꞌ ma, ita lelee muti marondaꞌ sa no atahori sa endoꞌ sia leleeꞌ naa ata. Atahori naa, onaꞌ Atahori Matetuꞌ. Ana pake solo nesenggit mia lilo, ma toꞌu dombe sabꞌit tandeꞌ sa.

15 Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: “Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur”.

Basa de, au ita ate feaꞌ esa fai mia sorga, dea nema mia Lamatualain Ume Hule-oꞌen. Ana randu nahereꞌ mbali atahori sia leleꞌ a oi, “Pake dombe sabit a fo etu-oru leo! Te fai etu-oru raefafoꞌ buna-bꞌoa nara, losa ena.”

16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr.

Boe ma Atahori mana endoꞌ sia leleeꞌ a, lombe dombe sabꞌit na, de etu-oru, nadꞌuru raefafoꞌ buna-bꞌoa nara.

17 Pastaj një engjëll tjetër doli nga tempulli që është në qiell, duke mbajtur dhe ai një drapër të mprehtë.

Boe ma ate esa fai dea nema mia Ume Hule-oꞌe sia sorga. Ana o toꞌu dombe sabꞌit tandeꞌ sa, fo nae etu boaꞌ.

18 Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me zë të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: “Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur”.

Basa de ate esa fai dea nema mia mamana lalangge hau maꞌameniꞌ raan sia Ume Hule-oꞌe sia sorga. Ate ia ue tataon, naeni nanea ai sia mamana lalangge hau maꞌameniꞌ a raan. Ana nameli mbali ate mana toꞌu dombe sabꞌit a nae, “Pake dombe ma fo muu etu boaꞌ sia raefafoꞌ leo! Huu hau anggor boa sia naa akaꞌ latuꞌ ra ena.”

19 Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë.

Boe ma, ate a lombe dombe sabꞌit na raefafoꞌ nema, de seru nala anggor ngingginuꞌ nara. De ana mboꞌa anggor boaꞌ naa ra risiꞌ bak eꞌeeꞌ rala neu. De ara heheta se rae haꞌi oen. Heheta anggor boaꞌ sia bak eꞌeeꞌ a, naeni Lamatualain nasaborin.

20 Dhe voza u shtrydh jashtë qytetit dhe nga voza doli gjak deri te frerët e kuajve, për njëmijë e gjashtëqind stade.

Bak eꞌeeꞌ naa sia kota deaꞌ. Lele ara heheta anggor boaꞌ naa ra, ma raaꞌ nandali naen seli. Raaꞌ nandali onaꞌ loe sa, nanarun kilo natun telu, ma roroman meter esa seseriꞌ.