Zbulesa 14

1 Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.

Апой м-ам уйтат ши ятэ кэ Мелул стэтя пе мунтеле Сионулуй ши ымпреунэ ку Ел стэтяу о сутэ патрузечь ши патру де мий, каре авяу скрис пе фрунте Нумеле Сэу ши Нумеле Татэлуй Сэу.

2 Dhe dëgjova pastaj një zë nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe zëri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.

Ши ам аузит венинд дин чер ун глас ка ун вует де апе марь, ка вуетул унуй тунет путерник; ши гласул пе каре л-ам аузит ера ка ал челор че кынтэ ку алэута ши кынтау дин алэутеле лор.

3 Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.

Кынтау о кынтаре ноуэ ынаинтя скаунулуй де домние, ынаинтя челор патру фэптурь вий ши ынаинтя бэтрынилор. Ши нимень ну путя сэ ынвеце кынтаря афарэ де чей о сутэ патрузечь ши патру де мий, каре фусесерэ рэскумпэраць де пе пэмынт.

4 Këta janë ata që nuk janë ndotur me femra; janë në fakt të virgjër. Këta janë ata që ndjekin Qengjit, kudo që të shkojë ai; këta u shpenguan ndër njerezit, që të jenë të parat fruta për Perëndinë dhe Qengjin.

Ей ну с-ау ынтинат ку фемей, кэч сунт вергурь, ши урмязэ пе Мел орьунде мерӂе Ел. Ау фост рэскумпэраць динтре оамень, ка чел динтый род пентру Думнезеу ши пентру Мел.

5 Edhe në gojë të tyre nuk u gjet gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm përpara fronit të Perëndisë.

Ши ын гура лор ну с-а гэсит минчунэ, кэч сунт фэрэ винэ ынаинтя скаунулуй де домние ал луй Думнезеу.

6 Pastaj pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte ungjillin e përjetshëm, që t’ua predikojë banorëve të dheut dhe çdo kombi, dhe fisi, dhe gjuhe, dhe populli, (aiōnios g166)

Ши ам вэзут ун алт ынӂер, каре збура прин мижлокул черулуй ку о Евангелие вешникэ, пентру ка с-о вестяскэ локуиторилор пэмынтулуй, орькэруй ням, орькэрей семинций, орькэрей лимбь ши орькэруй нород. (aiōnios g166)

7 dhe thoshte me zë të madh: “Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave”.

Ел зичя ку глас таре: „Темеци-вэ де Думнезеу ши даци-Й славэ, кэч а венит часул жудекэций Луй, ши ынкинаци-вэ Челуй че а фэкут черул ши пэмынтул, маря ши извоареле апелор!”

8 Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj”.

Апой а урмат ун алт ынӂер, ал дойля, ши а зис: „А кэзут, а кэзут Бабилонул, четатя чя маре, каре а адэпат тоате нямуриле дин винул мынией курвией ей!”

9 Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me zë të madh: “Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,

Апой а урмат ун алт ынӂер, ал трейля, ши а зис ку глас таре: „Дакэ се ынкинэ чинева фярей ши икоаней ей ши примеште семнул ей пе фрунте сау пе мынэ,

10 do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.

ва бя ши ел дин винул мынией луй Думнезеу, турнат неаместекат ын пахарул мынией Луй, ши ва фи кинуит ын фок ши ын пучоасэ ынаинтя сфинцилор ынӂерь ши ынаинтя Мелулуй.

11 Dhe tymi i mundimit të tyre ngjitet në shekuj të shekujve, dhe nuk do të kenë prehje ditë e natë ata që adhurojnë bishën dhe figurën e saj dhe kushdo që merr damkën e emrit të saj”. (aiōn g165)

Ши фумул кинулуй лор се суе ын сус ын вечий вечилор. Ши нич зиуа, нич ноаптя н-ау одихнэ чей че се ынкинэ фярей ши икоаней ей ши орьчине примеште семнул нумелуй ей! (aiōn g165)

12 Këtu është qëndrueshmëria e shenjtorëve; këtu janë ata që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe besimin e Jezusit.

Аич есте рэбдаря сфинцилор, каре пэзеск порунчиле луй Думнезеу ши крединца луй Исус.”

13 Pastaj dëgjova nga qielli një zë që më thoshte: “Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t’i ndjekin”.

Ши ам аузит ун глас дин чер каре зичя: „Скрие: Фериче де акум ынколо де морций каре мор ын Домнул!” „Да”, зиче Духул, „ей се вор одихни де остенелиле лор, кэч фаптеле лор ый урмязэ!”

14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.

Апой м-ам уйтат, ши ятэ ун нор алб; ши пе нор шедя чинева каре семэна ку ун фиу ал омулуй; пе кап авя о кунунэ де аур, яр ын мынэ, о сечерэ аскуцитэ.

15 Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: “Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur”.

Ши ун алт ынӂер а ешит дин Темплу ши стрига ку глас таре Челуй че шедя пе нор: „Пуне сечера Та ши сечерэ, пентру кэ а венит часул сэ сечерь ши сечеришул пэмынтулуй есте копт.”

16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr.

Атунч, Чел че шедя пе нор Шь-а арункат сечера пе пэмынт. Ши пэмынтул а фост сечерат.

17 Pastaj një engjëll tjetër doli nga tempulli që është në qiell, duke mbajtur dhe ai një drapër të mprehtë.

Ши дин Темплул каре есте ын чер а ешит ун алт ынӂер, каре авя ши ел ун косор аскуцит.

18 Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me zë të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: “Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur”.

Ши ун алт ынӂер, каре авя стэпынире асупра фокулуй, а ешит дин алтар ши а стригат ку глас таре кэтре чел че авя косорул чел аскуцит: „Пуне косорул тэу чел аскуцит ши кулеӂе стругурий вией пэмынтулуй, кэч стругурий ей сунт копць.”

19 Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë.

Ши ынӂерул шь-а арункат косорул пе пэмынт, а кулес вия пэмынтулуй ши а арункат стругурий ын тяскул чел маре ал мынией луй Думнезеу.

20 Dhe voza u shtrydh jashtë qytetit dhe nga voza doli gjak deri te frerët e kuajve, për njëmijë e gjashtëqind stade.

Ши тяскул а фост кэлкат ын пичоаре афарэ дин четате; ши дин тяск а ешит сынӂе пынэ ла зэбалеле каилор, пе о ынтиндере де о мие шасе суте де стадий.