Zbulesa 14

1 Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.

ⲁ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥⲟⲩϩⲓⲉⲓⲃ ⲉϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲙⲡⲧⲟⲟⲩ ⲛⲥⲓⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲙⲛⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲧⲃⲁ ⲙⲛϥⲧⲟⲟⲩ ⲛϣⲟ ⲉⲩⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲙⲛⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲉϥⲥⲏϩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛⲧⲉⲩⲧⲉϩⲛⲉ

2 Dhe dëgjova pastaj një zë nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe zëri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.

ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲛⲑⲉ ⲙⲡⲉϩⲣⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲉⲥⲙⲏ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲥⲙⲏ ⲛⲧⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲥ ⲉⲥⲟ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛϭⲓⲑⲁⲣⲟⲇⲟⲥ ⲉⲩϭⲓⲑⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲛⲉⲩⲕⲓⲑⲁⲣⲁ

3 Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.

ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲩϫⲱ ⲛⲟⲩϫⲱ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛⲡⲙ̅ⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲙⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲉⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲛⲗⲁⲁⲩ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲧⲱⲇⲏ ⲉⲓⲙⲏⲧⲉⲓ ⲡⲙⲛⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲧⲃⲁ ⲙⲛⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛϣⲟ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲟⲟⲡⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲕⲁϩ

4 Këta janë ata që nuk janë ndotur me femra; janë në fakt të virgjër. Këta janë ata që ndjekin Qengjit, kudo që të shkojë ai; këta u shpenguan ndër njerezit, që të jenë të parat fruta për Perëndinë dhe Qengjin.

ⲇ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉⲙⲡⲟⲩⲧⲱⲗⲙ̅ ⲙⲛⲥϩⲓⲙⲉ ⲉϩⲉⲛⲡⲁⲣⲑⲉⲛⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ⲙⲛⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉϥⲛⲁ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲁⲓ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲟⲡⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲟⲩⲁⲡⲁⲣⲭⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ

5 Edhe në gojë të tyre nuk u gjet gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm përpara fronit të Perëndisë.

ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉϭⲟⲗ ϩⲛⲧⲉⲩⲧⲁⲡⲣⲟ ϩⲉⲛⲁⲧⲛⲟⲃⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ

6 Pastaj pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte ungjillin e përjetshëm, që t’ua predikojë banorëve të dheut dhe çdo kombi, dhe fisi, dhe gjuhe, dhe populli, (aiōnios g166)

ⲋ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉϥϩⲏⲗ ϩⲛⲧⲙⲏⲏⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲛϣⲁⲉⲛⲉϩ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲛⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲉϫⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲫⲩⲗⲏ ϩⲓⲁⲥⲡⲉ ϩⲓⲗⲁⲟⲥ̅ (aiōnios g166)

7 dhe thoshte me zë të madh: “Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave”.

ⲍ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲁⲣⲓϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛϯⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲥⲉⲓ ⲛϭⲓⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲧⲉϥⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁⲙⲓⲉⲧⲡⲉ ⲙⲛⲡⲕⲁϩ ⲙⲛⲑⲁⲗⲗⲁⲥⲥⲁ ⲙⲛⲙⲡⲩⲅⲏ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ

8 Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj”.

ⲏ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ̅ ⲙⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲥϩⲉ ⲁⲥϩⲉ ⲛϭⲓⲧⲛⲟϭ ⲛⲃⲁⲃⲩⲗⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲉ ϩⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲛⲧⲉⲥⲡⲟⲣⲛⲓⲁ

9 Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me zë të madh: “Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,

ⲑ̅ⲁⲕⲉⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲏ ⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲓⲛⲉϥⲥϩⲁⲓ ⲉϫⲛⲧⲉϥⲧⲉϩⲛⲉ ⲏ ⲉϫⲛⲧⲉϥϭⲓϫ

10 do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.

ⲓ̅ⲛⲧⲟϥ ϩⲱϥ ⲟⲛ ϥⲛⲁⲥⲱ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲕⲩⲣⲁ ⲛⲁⲅⲣⲁⲧⲟⲛ ϩⲙⲡϫⲱ ⲛⲧⲉϥⲟⲣⲅⲏ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲛⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲙⲛⲟⲩⲑⲏⲛ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ

11 Dhe tymi i mundimit të tyre ngjitet në shekuj të shekujve, dhe nuk do të kenë prehje ditë e natë ata që adhurojnë bishën dhe figurën e saj dhe kushdo që merr damkën e emrit të saj”. (aiōn g165)

ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲁⲡⲛⲟⲥ ⲛⲧⲉⲩⲃⲁⲥⲁⲛⲟⲥ̅ ⲛⲁϫⲓⲥⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ϣⲁⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ ⲛⲥⲉⲧⲙϫⲓⲙⲧⲟⲛ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲛϭⲓⲛⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ ⲙⲛⲡⲉⲧⲛⲁϫⲓ̈ ⲙⲡⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ (aiōn g165)

12 Këtu është qëndrueshmëria e shenjtorëve; këtu janë ata që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe besimin e Jezusit.

ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲙⲁ ⲛⲑⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲓ̅ⲥ̅

13 Pastaj dëgjova nga qielli një zë që më thoshte: “Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t’i ndjekin”.

ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙ̅ⲟⲥ ϫⲉ ⲥϩⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉⲧⲛⲁⲙⲟⲩ ϫⲓⲛ ⲛⲧⲉⲛⲟⲩ ϩⲙⲡϫ̅ⲥ̅ ⲥⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲙⲧⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲉⲩϩⲓⲥⲉ ⲛⲉⲩϩⲃⲏⲩⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱⲟⲩ

14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.

ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥⲟⲩⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲉⲥⲟⲩⲟⲃϣ̅ ⲁⲩⲱ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ̅ ϩⲓϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲛϭⲓⲡⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩϣⲏⲣⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲕⲗⲟⲙ ⲛⲛⲟⲩⲃ ϩⲓϫⲛⲧⲉϥⲁⲡⲏ ⲉⲩⲛⲟⲩⲟϩⲥ ⲉϥⲧⲏⲙ ϩⲛⲧⲉϥϭⲓϫ

15 Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: “Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur”.

ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲣⲡⲉ ⲉϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲡⲧ̅ϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ϫⲉ ⲙⲁϫⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲕⲟϩⲥ ⲛⲅⲱϩⲥ ϫⲉ ⲁⲥⲉⲓ ⲛϭⲓⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲙⲡⲱϩⲥ ϫⲉ ⲁϥϣⲟⲟⲩⲉ ⲛϭⲓⲡⲱϩⲥ ⲙⲡⲕⲁϩ

16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr.

ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲟⲩϫ ⲛϭⲓⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲉϥⲟϩⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲱϩⲥ ⲙⲡⲕⲁϩ

17 Pastaj një engjëll tjetër doli nga tempulli që është në qiell, duke mbajtur dhe ai një drapër të mprehtë.

ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲣⲡⲉ ⲉⲧϩⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲉⲩⲛⲟⲩϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲥⲧⲏⲙ

18 Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me zë të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: “Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur”.

ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲉⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲩⲣⲓⲟⲛ ⲉⲩⲛⲧⲁϥⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲙⲡⲕⲱϩⲧ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲡⲉⲧⲉⲣⲉⲑⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲥⲧⲏⲙ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙ̅ⲟⲥ̅ ϫⲉ ⲙⲁϫⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲕϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲅϫⲱⲱⲗⲉ ⲛⲛⲉⲥⲙⲁϩ ⲛⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲕⲁϩ ϫⲉ ⲁⲩⲡⲱϩ ⲛϭⲓⲛⲉⲥⲉⲗⲟⲟⲗⲉ

19 Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë.

ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲟⲩϫ ⲛⲧⲉϥϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁϥϫⲱⲱⲗⲉ ⲛⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲟⲩϫ ⲉⲧⲉϩⲣⲱⲧ ⲛⲟϭ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

20 Dhe voza u shtrydh jashtë qytetit dhe nga voza doli gjak deri te frerët e kuajve, për njëmijë e gjashtëqind stade.

ⲕ̅ⲁⲩϩⲱⲙ ⲛⲧⲉϩⲣⲱⲧ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲉϩⲣⲱⲧ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲉⲭⲁⲗⲓⲛⲟⲥ ⲛⲛⲉϩⲧⲱⲱⲣ ⲛⲁⲙⲛⲧⲁⲥⲉ ⲛϣⲉ ⲛⲥⲧⲁⲇⲓⲟⲛ